Wielu inwestorów budujących dom, staje przed dylematem, co zrobić z ziemią z wykopu fundamentów. Niektórzy oddają ją za darmo, jednak dużo lepiej znaleźć na placu budowy miejsce do jej składowania, a później wykorzystać do założenie ogrodu. Oczywiście dużo zależy od rodzaju ziemi.
Ziemia z wykopu fundamentów bardzo często jest wymieszana „do góry nogami”. Takie bezmyślne działanie powoduje, że zostaje zniszczona wartościowa urodzajna gleba – humus. Aby można było ją wykorzystać do założenia ogrodu, warto jeszcze przed rozpoczęciem prac fundamentowych zepchnąć ją spychaczem lub zdjąć ręcznie na oddzielne pryzmy. Jeśli nie zamierzamy składować ziemi, to najlepszym i najmniej dla nas uciążliwym sposobem na jej pozbycie się z placu budowy jest umówienie się z wykonawcami, że to oni zajmą się wywozem. Innym rozwiązaniem jest poszukanie ogłoszeń typu „przyjmę lub kupię ziemię” – koszt transportu w takim przypadku leży po stronie odbierającego.
Gleba urodzajna i nieurodzajna
Cenna, żyzna gleba próchnicza to 25-30-centymetrowa wierzchnia warstwa. Zazwyczaj ma ciemniejszą barwę – jest szarobrązowawa. Pod nią znajduje się gleba nieurodzajna (martwica) o barwie żółtawej. Humus po ukończeniu budowy przyda się podczas zakładania rabat – lepiej wiec się go nie pozbywajmy, jeśli okaże się nam potrzebny, to jego cena jest dość wysoka. Jednak gdy jest kwaśny (występuje zazwyczaj na działkach leśnych z sosnami), nie przyda się do tego celu – w taki przypadku nie warto go delikatnie zdejmować i przechowywać. Aby sprawdzić, z jakim rodzajem gleby mamy do czynienia, warto zasięgnąć rady geotechnika. Martwicę natomiast możemy wykorzystać do wyrównanie terenu czy stworzenia pagórków, tarasów czy skalniaków. Jałowe, gliniaste podłoże jest doskonałe dla roślin wodny, dlatego nadaje się do zakładania sadzawek czy oczek wodnych.
Jak składować ziemię na placu budowy
Aby ziemię z wykopu fundamentowego można było wykorzystać, musimy zadbać o jej odpowiednie składowanie. Wybierzmy do tego celu miejsce osłonięte od silnego słońca, ale nie za blisko drzew. Skumulowanie dużej ilości ziemi przy samym konarze może spowodować uduszenie rośliny (nie będzie miała dostępu do wody i powietrza). Ziemię roślinną przechowujemy w pryzmach o wysokości maksymalnie 1,5 m i szerokości około 2 m, maksymalnie 4 m. Powinna być ułożona możliwie luźno, umożliwiając dotarcie powietrza i wody w głębsze warstwy. Pamiętajmy, że miejsce składowania musi być na tyle odsunięte wznoszonego domu, aby ziemia nie obsuwała się do wykopu i nie utrudniała prac związanych z wykonywaniem fundamentów, a także późniejszych robót budowlanych oraz wykończeniowych. Ponadto nie może znajdować się na trasie przejazdu samochodów, które będą wjeżdżały na naszą działkę np. z materiałami budowlanymi – brak tlenu może spowodować pogorszenie się jakości humusu. Ziemię nieurodzajną możemy wykorzystać od razu i wymodelować za jej pomocą teren.
Zdjęcia: pixabay.com, fotolia.com
