W ostatnich latach zauważamy wzrost świadomości społeczeństwa odnośnie oszczędzania wody dla przyszłych pokoleń, nikogo już nie trzeba przekonywać, że woda jest cennym zasobem. Według badań woda słodka stanowi tylko 2,5% zasobów wodnych ziemi, z czego tylko 1% jest zdatne do picia.
ZUŻYCIE I WYKORZYSTANIE WODY
Wodę wykorzystuje się nie tylko do picia
lecz także w rolnictwie, do produkcji oraz
w sektorach usługowych. Z danych GUS
wynika, że w ciągu doby Polak zużywa
średnio około 100 litrów na osobę. Z tego
większość trafia do kanalizacji, gdyż zużywana
jest do mycia i spłukiwania toalet.
Przeciętnie spożywa się zaledwie 2–3 litry dziennie. Dodatkowo wykorzystuje
się wodę do podlewania. Ilość wody
zużywana na podlewanie zależy od rodzaju
roślinności. Przykładowo trawniki
potrzebują 10–20 mm (10–20 litrów) na
każdy 1 m2 wody przy każdym podlewaniu.
Podlewa się je 2–3 razy w tygodniu.
Na szczęście, dzisiejsze ekologiczne rozwiązania
w instalacjach zagospodarowania
wody deszczowej dają możliwość
gromadzenia wody deszczowej w celu
jej ponownego wykorzystania. Wówczas
są dwie korzyści: oszczędność na rachunkach
ale i oszczędność naturalnych
zasobów wody, a także możliwość zagospodarowania
nadmiaru wody deszczowej
z posesji. Odprowadzenie wody do
kanalizacji jest prawnym obowiązkiem.
SYSTEMY ZAGOSPODAROWANIA WÓD DESZCZOWYCH WOKÓŁ DOMU
1. Rynna – za pomocą, której zbiera się wodę z dachu. Powinna ona być na tyle głęboka aby pozwalała na zebranie wody z jak największej powierzchni, do jak najmniejszej liczby rur spustowych. Rynna o dużej wydajności pozwoli odprowadzić wody deszczowe, nawet podczas bardzo ulewnych opadów, a jeżeli planuje się ustawienie beczek obok rur spustowych liczba ich będzie mniejsza.
Wydajna rynna to nie koniecznie rynna
szeroka, to przede wszystkim rynna
głęboka. Ponieważ właśnie głębokość
ma największy wpływ na efektywność
i szybkość odprowadzenia wody z dachu.
Zmniejszenie szerokości rynny oraz
liczby rur spustowych pozwala też na
zmniejszenie kosztów orynnowania.
Konserwacja systemu rynnowego jest
ograniczona do absolutnego minimum.
Dzięki zapewnieniu sprawnego przepływu
wystarczy jedynie raz w roku sprawdzić
stan czyszczaka i usunąć ewentualne
liście z rynny.
2. Łapacz deszczu – jest najłatwiejszym
i najmniej ingerencyjnym w strukturę
ogrodu rozwiązaniem do gromadzenia
i ponownego wykorzystania wody, który zamontowany jest na rynnie spustowej
i podłączony do zbiornika naziemnego
(„beczki”). Łapacz może być zamontowany
do nowej jak i do już zamontowanej
rynny. Warto wiedzieć, że zastosowanie
minimum dwóch takich zbiorników
o pojemności 1 m3 każdy, podlega dofinasowaniu
z programu „Moja Woda”.
Łapacz deszczu jest całkowicie bezobsługowy.
Woda, spływająca po ściankach
rury spustowej trafia do przestrzeni
ograniczonej wewnętrznym kołnierzem,
z której poprzez szybkozłączkę i wężyk
o średnicy 1” jest odprowadzana do
zbiornika. Gdy woda w zbiorniku osiągnie
poziom maksymalny (równy z krawędzią
kołnierza wewnętrznego łapacza)
nadmiar wody automatycznie oprowadzany
jest do odbiornika.
Aby zapobiec uszkodzeniu łapacza lub
wężyka należy opróżnić zbiornik na
zimę, a połączenie pomiędzy rynną
a zbiornikiem musi pozostać otwarte.
CO NATOMIAST Z NADMIAREM WODY?
Odbiornikiem nadmiaru wody, która nie
zmieści się w zbiorniku może być kanalizacja.
Jednak co raz częściej kanalizacji
deszczowej nie buduje się, lub służy ona
tylko do potrzeb odprowadzenia wody
z ulicy. Za korzystanie z kanalizacji deszczowej
i odprowadzanie wód deszczowych
mogą zostać naliczone opłaty.
Sposobów na rozwiązanie „problemu”
z nadmiarem wody deszczowej jest
bardzo wiele: od zastosowania otwartych
zbiorników rozsączających lub
szczelnych retencyjnych, na systemach
podziemnych kończąc. Jeżeli warunki
gruntowo-wodne są sprzyjające: poziom
wód gruntowych znajduje się minimum
1 m od przewidywanego dna zbiornika,
a grunt jest przepuszczalny - można
zastosować do zbierania i powolnego
odprowadzenia wody skrzynki rozsączające.
Zebrana z posesji woda wpływa
do skrzynek rozsączających i powoli rozsącza
się do gruntu, naśladując naturalne
procesy zachodzące w przyrodzie. Jedna
skrzynka ma wymiar 600 x 1200 x 400
mm (szerokość x długość x wysokość).
Kształt zbiornika można konfigurować
swobodnie w zależności od powierzchni,
z której zbierana jest woda oraz od
zdolności infiltracyjnej gruntu. Skrzynki
można montować także pod podjazdami.
Zastosowanie systemu rozsączającego
ma wymierny aspekt ekologiczny –
rozsączona woda zasila wody gruntowe
co zapobiega stepowieniu okolicy.
Montując zbiornik retencyjno-rozsączający
należy pamiętać o prawidłowym
podczyszczeniu wody wpływającej do
zbiornika. Im czystsza woda tym dłużej
i lepiej rozwiązanie będzie działało.
Najprostszym rozwiązaniem jest montaż
studzienki osadnikowej z filtrem.
Często zapomina się o wykonaniu odpowietrzenia
zbiornika. Aby uzyskać szybkie
wypełnienie, odpowietrzenie musi
być wykonane w najwyższym puncie
zbiornika. Najlepiej wykonać je za pomocą
rur kanalizacji i wyprowadzić je
0,5 m nad ziemią. Zakończyć daszkiem.
Zbiorniki rozsączające są także kosztem
kwalifikowanym, na który można pozyskać
dofinansowanie z programu „Woja
Woda.