Ostatnim etapem budowy tarasu jest posadzka. Układanie płytek tarasowych czeka nas również podczas remontu zniszczonej nawierzchni. Każda sytuacja wymaga profesjonalnego podejścia do prac posadzkowych.
Do stosowania na zewnątrz doskonale nadają się płytki gresowe, które są odporne na zmienne warunki atmosferyczne. Stworzą mrozoodporną, bardzo trwałą i wytrzymałą powierzchnię. Od lat najczęściej stosowane były kafle o kształcie kwadratowym i wymiarach np. 40 x 40 cm. Obecnie można również stosować na tarasach płytki wielkoformatowe.
Układanie płytek tarasowych o standardowych wymiarach
Tradycyjne płytki gresowe przykleja się po ułożeniu izolacji przeciwwilgociowej. Wykonuje się ją w różny sposób. Jednak dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie tak zwanego uszczelnienia zespolonego, czyli mineralnego produktu układanego warstwowo. Nadaje się ono do stosowania na każdy rodzaj wylewki betonowej, nawet jeszcze świeżej. Masa pozwala również wkleić taśmę uszczelniającą w miejscach dylatacji, co dodatkowo wzmacnia warstwę izolacyjną.
Dopiero po zastygnięciu powłoki uszczelniającej możemy przystąpić do prac posadzkowych. Płytki tarasowe przyklejamy na mrozo- i wodoodporną półpłynną elastyczną zaprawę klejową, która dzięki swym parametrom technicznym doskonale będzie poddawać się naprężeniom termicznym, na jakie narażona jest posadzka. Jest to ważne, gdyż pod wpływem zmieniającej się temperatury okładzina ciągle pracuje. Warstwa kleju do płytek nie może być zbyt gruba (z reguły nie może to być więcej niż 5 mm). Jeśli kleju będzie za dużo, mogą popękać płytki, a już na pewno szkliwo, którym są pokryte. Zaprawę klejową nanosimy pacą zębatą tzw. metodą podwójnego smarowania, czyli zarówno na podłoże, jak i na spodnią powierzchnię płytki. Dzięki temu po dociśnięciu płytki nie trzeba się obawiać o to, że między nią a podłożem pozostanie jakakolwiek przestrzeń, w której zgromadzi się woda. Po ułożeniu płytek tarasowych, z zachowaniem przerw na spoiny, jeśli zachodzi taka potrzeba lekko ręką przyciskamy każdy element lub dobijamy młotkiem gumowym.
Płytki tarasowe przyklejamy metodą podwójnego smarowania
Fugowanie płytek
Ostatnim etapem jest fugowanie. Wybierzmy, podobnie jak w przypadku zaprawy klejowej, produkt elastyczny. Spoina na taras powinna być mrozoodporna i wodoszczelna. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie szybkowiążącej, cementowej zaprawy fugowej. Niektóre preparaty są dodatkowo odporne na występowanie wykwitów wapiennych. Dzięki temu fuga prezentuje się efektownie przez długi czas. Przy stosowaniu spoin cementowych trzeba zachowywać dystans od 5 do 8 mm między płytkami tarasowymi. Z kolei szerokość szczeliny dylatacyjnej powinna być nie mniejsza niż 10 mm. Fuga – tak samo jak zaprawa klejowa – powinna odznaczać się podwyższoną klasą przyczepności. W obu przypadkach mówimy o minimalnej klasie C2 zgodnej z normą PN-EN 1200
Układanie płytek wielkoformatowych na tarasie
Płytki wielkoformatowe mogą mieć wymiary 60 x 60 cm, 120 x 60 cm lub nawet 100 x 300 cm. Moda na kafle XL na tarasie została przeniesiona z wnętrz, w których króluje już od wielu sezonów. Możliwość stosowania ich na zewnątrz pozwala zrealizować zamysł wizualnego przedłużenia pomieszczenia o przestrzeń ogrodową. Ułożenie płyt o dużych rozmiarach wymaga jednak fachowego podejścia i specjalistycznych produktów.
Ze względu na surowość naszego klimatu, zmienną temperaturę oraz brak odpowiednich rozwiązań okładzina wielkoformatowa dawniej nie sprawdzała się na zewnątrz. Dzisiaj jest to możliwe, choćby dzięki specjalistycznym systemom montażowym. Mają one za zadanie zniwelować naprężenia między podłożem, warstwą uszczelnienia oraz płytkami.
Na uprzednio wyrównanej posadzce cementowej układa się szybkowiążącą zaprawę klejową. Na niej kładziemy matę uszczelniająco-odcinającą. Jest ona wysoce elastyczna i kompensuje naprężenia. Jednocześnie uszczelnia podłoże, tworząc barierę dla wody. Tego typu mata jest zbudowana z dwóch warstw membrany i warstwy odcinającej, która redukuje naprężenia termiczne. Całość jest odporna na duże obciążenia. Dzięki czemu możemy przy zastosowaniu np. dwuskładnikowego kleju, specjalnie przeznaczonego do dużych elementów okładzin, ułożyć płytki wielkoformatowe. Ważne, by wykonać pracę wyjątkowo dokładnie i z użyciem poziomnicy, gdyż tego rodzaju kafle uwydatniają wszelką nierówność. Każda płytka wymaga dociśnięcia, do którego można użyć młotka gumowego.
Po wyschnięciu zaprawy klejowej możemy przystąpić do spoinowania. Na zewnątrz poleca się, tak jak w przypadku płytek o standardowych wymiarach, fugę elastyczną. Warto zdecydować się na spoinę odporną na zmienne warunki atmosferyczne, zagnieżdżanie się pleśni, glonów oraz mchów.
zdjęcia: Knauf, Ceramika Gres
