Sprawdź zanim kupisz komin

Każdy inwestor planujący budowę domu musi na pewnym etapie zmierzyć się z wyborem odpowiedniego komina. Decyzja wcale nie jest tak łatwa, jakby się pozornie wydawało. W gąszczu różnych oznaczeń i możliwych połączeń z poszczególnymi rodzajami urządzeń grzewczych czasem trudno się połapać.

Poszczególne oznaczenia i klasy zostały omówione na przykładzie kominów prefabrykowanych z wkładem ceramicznym.

CIŚNIENIE

Najczęściej występujące na rynku kominy oznaczane są klasą N (od 1 do 20 Pa) lub P (od 20 do 200 Pa). Jest też klasa H (200–5000 Pa).
Oznaczenie N odnosi się do pracy komina w podciśnieniu (ciąg grawitacyjny) wynikającego z różnicy ciśnień pomiędzy dołem a górą komina, a także ciśnieniem atmosferycznym. Dotyczy to kominów dymowych oraz spalinowych współpracujących z piecami bądź kotłami z otwartą komorą spalania.
Klasa P dotyczy kominów pracujących w nadciśnieniu, które wytwarzane jest przez wentylator pieca pchającego spaliny z kotłów nowej generacji (ekogroszek, pelet), a przede wszystkim kotłów z zamkniętą komorą spalania.

TEMPERATURA

Pod względem maksymalnej temperatury pracy kominy możemy podzielić na:
– niskotemperaturowe – o zakresie pracy do 100ºC, przeznaczone przede wszystkim do kotłów kondensacyjnych,
– średniotemperaturowe – o zakresie pracy do 450ºC, przeznaczone do wysokosprawnych kotłów opalanych paliwem stałym (ekogroszek, pelet),
– wysokotemperaturowe – o temperaturze pracy do 600ºC, przeznaczone głównie do kotłów i urządzeń grzewczych opalanych paliwami stałymi, takimi jak: węgiel, drewno.

ODPORNOŚĆ NA POŻAR SADZY

Oznaczenie GX oznacza komin odporny na pożar sadzy, gdzie X określa minimalną odległość komina od materiałów palnych wyrażaną w milimetrach. Klasa O to komin nieodporny na pożar sadzy. Należy pamiętać, że pożar sadzy jest poważną awarią komina i za każdym razem, kiedy wystąpi, należy komin poddać inspekcji kominiarskiej. Żeby zminimalizować ryzyko wystąpienia pożaru sadzy w kominie, należy przestrzegać jego terminowych przeglądów oraz przeprowadzać czyszczenie przewodów kominowych nawet częściej, niż wynika to z przepisów.

ODPORNOŚĆ NA KOROZJĘ

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z odprowadzaniem z urządzeń grzewczych spalin powstałych w wyniku spalania paliw stałych – suchych lub mokrych. Spotkać się można z następującymi kategoriami odporności na korozję:
– W1 – odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania gazu,
– W2 – odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania oleju,
– W3 – odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania paliw stałych,
– D – nieodporny na działanie kondensatu.

KOLEJNOŚĆ WYBORU

Zawsze też należy pamiętać, że jeżeli najpierw wybierzemy komin, ograniczy to możliwość późniejszego wyboru rodzaju urządzenia grzewczego dla danej inwestycji, i odwrotnie. Jeśli najpierw wybierzemy kocioł, musimy dopasować do niego odpowiedni komin.

WENTYLACJA GRAWITACYJNA

Następnym aspektem koniecznym do uwzględnienia na etapie inwestycyjnym jest wentylacja budynku. Oczywiście projektant musi przewidzieć liczbę i umiejscowienie kanałów wentylacyjnych zgodne z obowiązującymi przepisami i normami. Można jednak dostosować zaproponowane rozwiązania do oczekiwań inwestora względem komfortu. Przepisy nie określają z góry liczby kanałów wentylacyjnych. Nakazują natomiast zastosowanie kanałów wywiewnych w: łazienkach, kuchniach, toaletach, garażach, kotłowniach oraz pomieszczeniach nieposiadających okien i w takich, które są oddzielone od najbliższego kanału wentylacyjnego więcej niż dwojgiem drzwi (garderoby, komórki, schowki). Należy także pamiętać o obowiązku wentylacji w salonie gdy jest w nim umiejscowiony kominek. Minimalne wymiary przewodu wentylacyjnego powinny być następujące:
– pole przekroju nie mniejsze niż 0,016 m2,
– wymiar boku kanału o przekroju prostokątnym nie mniej niż 10 cm.

SIŁA CIĄGU

Skuteczność wentylacji grawitacyjnej jest dużo większa w okresie zimowym niż w letnim, z uwagi na wyższą różnicę temperatur pomiędzy otoczeniem zewnętrznym a wnętrzem budynku. Siła ciągu przy wentylacji grawitacyjnej zależy także od oporów powietrza, jakie napotyka ono w samym kanale wentylacyjnym. Dlatego duże znaczenie ma jakość wykonania zarówno samych przewodów, jak i połączeń między nimi. Przy montażu nie należy pozostawiać nierówności, uskoków, nadmiaru zaprawy, tak aby prześwit był niezmienny na całej długości. Wszelkie tego typu niedociągnięcia będą powodowały zawirowania i zaburzenia ciągu wentylacyjnego, co zmniejszy jego efektywność.
Obecnie coraz częściej wentylacja grawitacyjna zastępowana jest wentylacją mechaniczną.

BŁĘDY POPEŁNIANE PRZY WYBORZE I MONTAŻU KOMINA

1. Niewłaściwy dobór typu i średnicy komina. Często zdarza się, że klient w trakcie budowy domu zmienia rodzaj kotła grzewczego zapominając o zamontowanym wcześniej kominie. Skutkuje to niewłaściwym rodzajem komina, a to stwarza poważne zagrożenie eksploatacyjne.
2. Zamurowywanie na sztywno rury kominowej. Rury szamotowe w czasie pracy muszą mieć możliwość rozprężania się (wydłużają się 3 mm na 1 mb). Jeżeli pozbawimy je tej możliwości dojdzie do pęknięcia rur. Błąd ten często występuje w trakcie wykańczania komina cegłami klinkierowymi.
3. Niewłaściwe podłączenie kotła do komina. Podłączenie kotła do przyłącza spalin komina musi uwzględniać szczelinę dylatacyjną pomiędzy króćcem rury przyłączeniowej a tzw. czopuchem. Szczelinę należy wypełnić sznurem lub innym materiałem ognioodpornym mającym trwałą elastyczność.