Podstawowym zadaniem przewodów kominowych jest odprowadzanie zanieczyszczonego powietrza i spalin. Dzięki nim nie stykamy się bezpośrednio z ubocznymi produktami powstającymi np. podczas ogrzewania domu. Dym i spaliny to nie to samo, dlatego muszą muszą być odprowadzane różnymi przewodami kominowymi.
To, czy w domu znajduje się przewód kominowy dymowy czy spalinowy, zależy od sposobu jego ogrzewania. W domach jednorodzinnych zazwyczaj buduje się kominy wewnętrzne, z kilkoma różnymi kanałami. Taka lokalizacja jest najkorzystniejsza, ponieważ przewody kominowe są wtedy osłonięte przed mrozem, co za tym idzie – nie wyziębiają się nadmiernie, a to z kolei przekłada się na prawidłowy ciąg kominowy. Ponadto, nagrzany komin oddaje ciepło do pomieszczeń, a nie do atmosfery. W domu jednorodzinnych zawsze muszą pojawić się także przewody wentylacyjne, odprowadzające zużyte powietrze.
Zakończeniem przewodu dymowego i spalinowego jest komin
Przewody kominowe spalinowe
Przewody spalinowe służą do odprowadzania produktów spalania paliw ciekłych i gazowych – gazu płynnego lub ziemnego oraz oleju opałowego. Muszą być odporne na działanie kwasów, powstających w wyniku wykraplania się ze spalin pary wodnej i łączenia się jej ze związkami chemicznymi zawartymi w spalinach. Przewody spalinowe wykonywane są z rur ceramicznych lub stalowych. Przekrój murowych kanałów spalinowych nie może być mniejszy niż 14 x 14 cm, a średnica stalowego wkładu kominowego musi wynosić minimum 12 cm. W projekcie domu przewody spalinowe oznaczone są za pomocą kwadratu podzielone na dwie części wzdłuż przekątnej: białą i czarną
Przewody kominowe dymowe
Przewody dymowe przeznaczone są do urządzeń opalanych paliwami stałymi, nadają się do kominków, kotłów na węgiel, biomasę czy drewno. Ich odporność na działanie kwasów nie musi być tak duża jak w przypadku przewodów spalinowych, ponieważ skraplanie pary wodnej zdarza się rzadko (ze względu na znacznie wyższą temperaturę dymu i ciągłą pracę kotłów na paliwo stałe – gazowe i olejowe pracują w krótkich cyklach z długimi przerwami). Jednak ważna jest odporność komina na działanie wysokiej temperatury – dym jest bardziej gorący niż spaliny. Przekrój kanału dymowego nie może być mniejszy niż 14 x 14 cm, a jeśli ma przekrój okrągły, minimalna średnica wynosi 15 cm. Na każde urządzenie grzewcze przypada jeden komin dymowy.
Kominy, w których będą umieszczone przewody dymowe powinny być wymurowane z cegły pełnej, ze specjalnych kominowych rur ceramicznych (ceramiki szamotowej) lub stalowych (ze stali żaroodpornych). Jeśli zamierzamy ogrzewać dom biomasą, to lepiej nie instalujmy stalowego komina – jest nieodporny na związki chloru, które mogą znaleźć się w produktach spalania. Przewody dymowe mają również swoje oznaczenie graficzne – jest to czarny kwadrat.
Przewód kominowy to jeden z podstawowych warunków dobrego funkcjonowania kominka
Przewody wentylacyjne
Służą do odprowadzania poza budynek zużytego powietrza. Dostaje się ono do kominów wentylacyjnych przez wloty umieszczone w ścianach kominowych w odpowiednich pomieszczeniach. Wyloty z kanałów wentylacji grawitacyjnej powinny się znajdować w bocznych ścianach komina (na przestrzał), przy jego zakończeniu. Przewody wentylacyjne umieszczane są zazwyczaj w kuchniach i łazienkach czy WC, wymagają ich także kotłownie i garaże. Najczęściej wykonuje się je jako murowane lub stalowe. Minimalny wymiar wynosi 14 x 14 cm. Oznaczenie graficzne to podzielony na dwie części biały kwadrat z zaznaczoną przekątną.
Zdjęcia: materiały prasowe
