Własnoręcznie wykonana renowacja mebli, zwłaszcza bardzo starych i o wartości nie tylko sentymentalnej, daje dużo radości. Jak zobaczymy, wcale nie wymaga ona wyjątkowych umiejętności.
Stare sprzęty, które uległy w pewnym stopniu zniszczeniu, lecz nadal warto je odratować, wymagają specjalnych zabiegów. Renowacja mebli jest pracą czasochłonną, jednak przynosi duże oszczędności w porównaniu z kosztami, jakie trzeba byłoby ponieść w profesjonalnym zakładzie. Odnowienie powierzchni drewnianej lub metalowej z powodzeniem możemy wykonać we własnym zakresie. Trudniej będzie dorobić fragment mebla lub naprawić tapicerkę, choć nie jest to niemożliwe w dobrze zaopatrzonym domowym warsztacie.
Ocena stanu technicznego – rozkręcenie mebla
Kluczowym elementem, czy meble w ogóle nadają się do dalszego użytku jest ocena ich stanu technicznego, która pozwoli również opracować plan prac oraz zgromadzić niezbędne narzędzia i preparaty. Stan mechaniczny możemy ocenić po częściowym rozkręceniu mebla – wtedy łatwo będzie nam sprawdzić np. czy mocowania poszczególnych elementów są stabilne. Ponadto rozkręcony mebel ułatwia nam dostęp do wszystkich zakamarków podczas prac renowacyjnych. Nie musimy przy tym całkowicie demontować mebla – rozkręćmy tylko te elementy, które mają być odnawiane. W przypadku regału, biblioteczki, szafy czy komody czy odkręcamy jedynie drzwiczki i demontujemy szuflady, pozostawiając korpus mebla w całości. Od stołu odkręcamy nogi, jeśli blat jest rozsuwany,
Renowacja
mebli – prace
wstępne
Po dokonanej ocenie sprzętu, który ma podlegać renowacji, musimy przystąpić do początkowych gruntownych prac. Zaatakowane przez mikroorganizmy meble z litego drewna trzeba poddać dezynsekcji. W tym celu konieczne będzie użycie preparatu owadobójczego do zwalczania szkodników i ich larw gnieżdżących się w meblach. Nowoczesne środki są nieszkodliwe dla ludzi. Jeśli wybierzemy preparat w aerozolu, wówczas łatwiej będzie go aplikować. Najczęściej ma on dodatkową nakładkę na pojemnik (z rurką i igłą) ułatwiającą precyzyjne wstrzykiwanie preparatu w otwory. W innym przypadku pomocna będzie strzykawka.
Przed klejeniem niestabilnych lub odseparowanych od mebla elementów warto całość najpierw poddać oczyszczeniu. Miękką szczotką oczyścimy powierzchnię z kurzu, twardsze lub drucianej szczotki posłużą do zdjęcia większych zabrudzeń. Gdy powłoki lakieru, politury czy farby odspajają się, można użyć opalarki i szpachelki. Rozgrzana nawet bardzo gruba powłoka zacznie się oddzielać od mebla. Zamiast opalarki możemy użyć środka rozpuszczającego preparaty nawierzchniowe lub szlifierki. Narzędzia te przydadzą się zarówno przy powierzchniach drewnianych, jak i metalowych.
Uzupełnianie braków
Następnie renowacja mebli powinna przejść w fazę regeneracji powierzchni. Wyszczerbione w drewnie i nadgryzione przez owady miejsca trzeba wypełnić szpachlą do drewna. Po jej zastygnięciu powierzchnię równamy drobnoziarnistym papierem ściernym. Do spowodowanych działaniem rdzy ubytków w metalu należy zastosować dwuskładnikowe, epoksydowe specjalistyczne pasty, tzw. płynne metale. Nakłada się je szpachelką i zanim do końca zastygną, przez folię lub zmoczoną dłonią, można je kształtować i równać. Po utwardzeniu nadają się do szlifowania. W meble tapicerowanych o zniszczonych tkaninach najlepiej wymienić pokrycie siedzisk czy oparć. Po odnowieniu konstrukcji danego fotela, sofy czy krzesła należy tapicerskimi zszywkami przymocować przycięty na wymiar materiał. Korzystając ze zszywacza tapicerskiego, pracę przeprowadzimy szybko i sprawnie. Trzeba tylko pamiętać o naciąganiu materiału w trakcie działań.
Renowacja mebli fornirowanych
Wiele starych mebli, nawet tych wykonanych z litego drewna, jest pokryte warstwą forniru. Jeśli zniszczona jest tylko warstwa wierzchnia lakieru, szlifujemy go za pomocą papieru ściernego lub szlifierki. Jeśli w powierzchni forniru znajdują się jedynie niewielkie pęknięcia i rysy, możemy je zamaskować szpachlą w kolorze dopasowanym do barwy drewna. Jeśli jednak są to większe ubytki w postaci kilkucentymetrowych dziur w fornirze, należy dokleić fragmenty materiału, aby uzyskać jednolitą powierzchnię. W skrajnych przypadkach konieczna może być wymiana całej warstwy forniru. Forniry sprzedawane są w płatach – kupimy je w składach drzewnych, centrach meblowych oferujących produkty dla meblarstwa oraz marketach budowlanych, mały kawałek forniru możemy z pewnością dostać u znajomego stolarza.
Końcowa renowacja mebli
Po wypełnieniu ubytków w drewnie lub metalu albo doklejeniu kawałka forniru wyrównujemy powierzchnię mebla, aby miejsca sztukowane nie były widoczne. Bardzo delikatnie szlifujemy je drobnoziarnistym papierem ściernym. Powierzchnie należy odpylić i odtłuścić, a następnie zaimpregnować, jeśli zdjęliśmy powłoki do warstwy surowego drewna. Następnie przystępujemy do nakładania warstwy wierzchniej. Do wyboru mamy farby, bejce i lakiery o różnym poziomie krycia. Dla podkreślenia usłojenia drewna warto wybrać transparentne preparaty. W zależności od środka uzyskamy efekt matowy lub lśniący.
zdjęcia: AdobeStock