Układanie płyt tarasowych nie wymaga specjalnych umiejętności ani narzędzi, można się więc pokusić o wykonanie takiej posadzki samodzielnie. Płyty tarasowe układane na podłożu betonowym wymagają zastosowania odpowiedniego kleju. O czym jeszcze warto wiedzieć, przystępując do ich układania?
Płyty tarasowe to materiał nawierzchniowy, który można z powodzeniem układać zarówno na gruncie, jak i na wylewce betonowej czy płycie żelbetowej znajdującej się nad garażem, a także nad pomieszczeniem mieszkalnym. Wszelkie prace powinny być zaplanowane w taki sposób, aby uniknąć chodzenia po świeżo ułożonym materiale nawierzchniowym.
Taras z płyt bez różnic kolorystycznych
Płyty chodnikowe i tarasowe są trwałe, mrozoodporne i estetyczne. Jednak mogą nieznacznie różnić się kolorystycznie w obrębie jednej tonacji, nawet jeśli pochodzą z jednego cyklu produkcyjnego. Dlatego aby uniknąć sytuacji, w której różnice te będą widoczne, zaleca się rozłożenie całej palety i dobór jak najłagodniejszego przejścia barw pomiędzy płytami. Co ważne, jeśli chcemy uniknąć cięcia płytek, wybierzmy taki ich rozmiar, by w całości mieściły się na pokrywanej powierzchni.
Płyty tarasowe dobrze ułożone
Betonowe płyty tarasowe układa się na warstwie mrozo- i wodoopornego kleju budowlanego grubości 1 cm. Układając materiał nawierzchniowy należy pamiętać o zachowaniu dwuprocentowego spadku, gwarantującego swobodne odpływanie z nawierzchni wody opadowej. Poszczególne płyty tarasowe układa się jedna obok drugiej z niewielkimi, 5-15 mm szczelinami – możemy użyć krzyżyków, takich samych jak do układania płytek ceramicznych. Szczeliny powinny być takie samie na całej powierzchni tarasu. Ewentualne nierówności niweluje się za pomocą gumowego młotka, który nie uszkodzi płyt. Jeśli wybraliśmy jasne płyty, musimy zastosować młotek z białym obuchem – tylko taki nie zabrudzi powierzchni układanych płyt. Elementy wyrównuje się ostukując delikatnie płyty, zaczynając od ich środka.
Płyty tarasowe na szlichcie – fugowanie
Po ułożeniu płyt i całkowitym wyschnięciu kleju (ok. 2 dni) przystępuje się do ich fugowania. W tym celu zazwyczaj stosuje się drobny piasek płukany (0-2 mm), można zastosować również kolorowe fugi żywiczne. Aby uniknąć zabrudzenia powierzchni płyt fugą, ich krawędzie warto uprzednio zabezpieczyć np. taśmą malarską. Usuwa się ją po zafugowaniu płyt. Pamiętajmy, aby nie chodzić po świeżo zafugowanej powierzchni, chrońmy ją również przed wilgocią, kurzem i innymi zabrudzeniami przez 24 godziny – przykrywamy ją folią umieszczoną kilka centymetrów nad powierzchnią, ponieważ okładzina musi być wentylowana.
zdjęcia: Polbruk
