Papier ścierny jest niezbędny, gdy trzeba coś przeszlifować lub oczyścić z uporczywych zabrudzeń. Pomoże ponadto pozbyć się rdzy z metalu albo zmatowić podłoże przed ponownym malowaniem. Nie każdy jednak nadaje się do wszystkiego.
Papier ścierny to materiał, który powinien znaleźć się na wyposażeniu zarówno domowego, jak i profesjonalnego warsztatu. Bez niego nie zostaną wykonane żadne remonty czy budowy, a także nie przeprowadzimy renowacji np. mebli drewnianych czy metalowych ogrodzeń. Dobry papier ścierny to taki, którego ziarna nie odczepiają się od podłoża (nawet podczas intensywnej pracy w wysokich temperaturach), pył nie przywiera do ziaren, a nośnik jest mocny i nie rozrywa się.
Papier ścierny do ręcznego szlifowania
W sklepach z materiałami budowlanymi i artykułami dla majsterkowiczów znajdziemy sporą różnorodność papieru ściernego – w prostokątnych arkuszach lub w postaci taśmy sprzedawanej na metry. Poszczególne rodzaje różnią się przede wszystkim przeznaczeniem. W sprzedaży znajdziemy papier ścierny do drewna, metalu, lakierów i tworzyw sztucznych, materiałów mineralnych (tynków, gładzi), uniwersalny. Kolejną, tym razem lepiej zauważalną różnicą, jest ich gradacja, czyli wielkość zastosowanego ścierniwa. Informacja o gradacji papieru ściernego jest nadrukowana na jego spodniej stronie. Im wyższa liczba, tym drobniejsze ziarno. Papier ścierny o gradacji od P 20 do P 500 stosowany jest do szlifowania zgrubnego, usuwania zabrudzeń lub rdzy. Te o oznaczeniu P 1000 - P 2500 są przeznaczone do szlifowania wykończeniowego i matowienia farby. Podczas szlifowania zawsze zaczynamy od papieru o niższym oznaczeniu, a następnie, po kolei przechodzimy do tych o niższej gradacji i wyższym oznaczeniu. Przed użyciem papieru zawsze warto zrobić próbę, na przykład na tym fragmencie materiału, który mało rzuca się w oczy. Oprócz papierów do stosowania na sucho, są też takie do stosowania na mokro. Te przed użyciem trzeba na kilka minut zamoczyć w wodzie. Oczywiście nie stosuje się ich do szlifowania na sucho i odwrotnie. W sprzedaży oprócz papierów ściernych są też siatki ścierne, stosowane do wygładzania gipsowy spoin między płytami gipsowo-kartonowymi oraz do szlifowania gładzi gipsowych. Gąbki ścierne są z kolei polecane do szlifowania powierzchni o nieregularnym kształcie, gdyż pozwalają dotrzeć do wszelkich zagłębień. Na gąbkowym podkładzie mają one warstwę papieru ściernego określonej gradacji.
Papier ścierny – dobieramy gradację
W zależności od szlifowanego materiału, dobieramy papier ścierny o odpowiedniej gradacji. Przyjmuje się, że:
- drewno – od P 24 do P 400,
- lakier i inne powłoki malarskie – od P 40 do P 600,
- tynki, gładzie – od P 20 do P 24,
- usuwanie rdzy – od P 80 do P 500,
- matowienie farby – do P 800 do P 1500,
- tworzywa sztuczne – P 600 – P 1200.
Jeśli zamierzamy zastosować papier ścierny do szlifowania na mokro, pamiętajmy, że w jego przypadku stosujemy gradację nieco wyższą niż gdybyśmy mieli szlifować taki sam materiał, ale na sucho.
Papier ścierny do szlifierek elektrycznych
Inną kategorię stanowi papier przeznaczony do szlifierek. Dobiera się go pod kątem danego urządzenia:
- w formie krążków, często perforowanych, wykończonych od spodu włókniną – do szlifierek mimośrodowych;
- w formie prostokątnych arkuszy (mogą być też z włókniną od spodu) – do szlifierek oscylacyjnych;
- w formie obręczy – do szlifierek taśmowych;
- o kształcie zbliżonym do trójkąta – do szlifierek oscylacyjnych ze stopą typu delta.
Przed zakupem takiego papieru musimy dokładnie sprawdzić wymiary – średnicę stopy szlifującej w przypadku szlifierki mimośrodowej; długość i szerokość stopy – w przypadku szlifierki oscylacyjnej oraz długość i szerokość taśmy – w przypadku szlifierki taśmowej. Niektóre szlifierki mimośrodowe i oscylacyjne mają w stopach otwory, którymi odsysany jest pył powstający podczas obróbki drewna. W ich przypadku należy kupić papier ścierny fabrycznie perforowany. Jego otwory będą trafiały dokładnie w miejsce otworów stopy. Musi on być jednak przeznaczony do danego modelu szlifierki. Rozmieszczenie otworów bywa bowiem różne dla różnych szlifierek. Ostatecznie pozostaje jeszcze samodzielne wykonanie otworów w odpowiednich miejscach.
Podkład papieru ściernego – płótno czy papier?
Papier ścierny z podkładem papierowym jest tańszy od płóciennego. Możemy go wykorzystać do szlifowania równej powierzchni drewna, miękkich metali, tworzyw sztucznych, a także przedmiotów pokrytych farbą lub lakierem. Nie sprawdzi się jednak podczas szlifowania na mokro przeprowadzanego np. w warsztatach samochodowych przy naprawach blacharskich. W tym przypadku musimy zastosować wodoodporny papier ścierny, czyli z płóciennym podłożem. Jest trwalszy i sprawdzi się dużo lepiej podczas szlifowania nierównej powierzchni, kształtów, drobnych elementów, twardych metali i bardzo twardego drewna. Podłoże płócienne może być sztywne i mocne lub cienkie, ale lepiej dopasowujące się do kształtów. Możemy spotkać również papier ścierny z podłożem z folii lub papiery płótnowanego.
zdjęcia: AdobeStock