Loft z drewnianą posadzką

Duże poziome i  pionowe płaszczyzny zazwyczaj przesądzają o  stylu wnętrza, dlatego kluczowy jest dobór materiałów użytych do ich wykończenia. Wnętrza urządzone w  stylu loftowym to zazwyczaj obszerne, otwarte pomieszczenia, które z racji dużej przestrzeni mogą wydawać się chłodne w odbiorze. Styl ten bazuje na surowym wystroju, w wielu przypadkach zaanektował wręcz elementy budowli właściwe stanowi surowemu.
Dominujące materiały w aranżacji to metal, beton, cegła, surowy tynk, niewykończone drewno, szkło czy wyeksponowane elementy instalacji. Kolorem wiodącym modnych loftów są odcienie bieli, szarości, grafitów i czerni, czasami jedynie dla kontrastu wprowadza się mocniejszy kolor. Oprócz gresu, kamienia, betonu i żywicy epoksydowej, materiałem chętnie stosowanym do wykończenia posadzek w pomieszczeniach loftowych jest naturalne drewno, które dodaje wnętrzu ciepła. Najbardziej popularnym gatunkiem drewna wpisującym się w takie aranżacje jest dąb, ale w wersji postarzanej  o ciepłym, beżowym odcieniu lub barwiony na różne odcienie szarości, ciemny brąz, grafit, antracyt lub czerń. Taką rolę mogą również odgrywać panele laminowane.

DREWNO Z ODZYSKU

W styl loftowy wpisany jest komponent zużycia materiału, jego surowości, braku wykończenia. Dlatego wielbiciele tego stylu często sięgają po posadzki wykonane z drewna odzyskowego. Stare drewno przyciąga przebarwieniami wskazującymi na zniszczenia czy niepowtarzalnymi fakturami noszącymi ślady zużycia. Oferują je stolarnie specjalizujące się w wykonywaniu elementów wykończeniowych pochodzących z drewna rozbiórkowego ze starych chałup, stodół, młynów itp., które jest specjalnie obrobione i  zabezpieczone. Możemy też sami kupić stare deski pochodzące np. z rozbiórki budynków –  platformy sprzedaży internetowej pełne są takich ogłoszeń. Ich cena nie przekraczają zazwyczaj 50 zł za metr kwadratowy, chociaż koszt desek z bardziej wiekowego np. stuletniego drewna może sięgać nawet powyżej 100 zł. Jeśli kupujemy drewno w stanie surowym, przed ułożeniem wymaga ono dodatkowej obróbki, zabezpieczenia powierzchni oraz wykończenia nadającego im określony wygląd.

Panele jak stare, malowane drewno

Producenci paneli oferują posadzki, w których wzór charakterystycznych  dla naturalnego drewna sęków i drobnych nierówności nadaje laminatowi wygląd starego drewna w stylu vintage. Zatarte barwy imitujące zużycie wykończonego niegdyś drewna i wyraziste fugi potęgują efekt zniszczonej posadzki. Elementem charakterystycznym tych kolekcji są również wzory imitujące zlepek desek i deszczułek drewnianych w różnych formatach, tak jakby posadzka była wykonana z resztek drewnianych elementów. Kompozycje te ubogaca rysunek „wstawek” z innych materiałów np. płytek – ceramicznych czy cegieł.

DESKI MALOWANE

Stare zużyte deski drewniane niekoniecznie trzeba zachować w ich naturalnym kolorze. Nowowoczesne lofty lubią wprowadzanie kolorów nietypowych dla danego materiału, dlatego deski można pomalować farbą kryjącą na któryś z kolorów charakterystycznych dla wnętrz loftowych. Mogą to być złamane odcienie bieli, szarości, antracyt, a nawet czarny. Po pewnym czasie ścierająca się farba wzmocni efekt starej zużytej podłogi typowej dla fabrycznej hali lub magazynu. Deski pomalowane farbą z  połyskiem wzmocnią wrażenie przestronności i zdecydowanie wybiją ją na pierwszy plan aranżacji. Do malowania starych desek od razu możemy użyć farby dającej efekt przecierki lub barwiących olejów czy wosków. Wówczas uzyskamy efekt przymatowionej, czasami robiącej wrażenie wręcz przykurzonej powierzchni posadzki, a również takie wrażenie jak najbardziej wpisuje się w styl pofabryczny.

NOWA JAK STARA

Urządzając modny loft, nie musimy jednak sięgać koniecznie po drewno z  odzysku. Na rynku jest wiele kolekcji posadzek o  wykończeniu rustykalnym, które śmiało można wykorzystać do loftowych aranżacji – znajdziemy je np. pod nazwą vintage. Wraz z nastaniem mody na postindustrialne wnętrza producenci podłóg oferują również specjalne kolekcje dedykowane stylowi loftowemu. Są to oczywiście produkty fabrycznie nowe, w których do stworzenia odpowiedniego designu wykorzystano techniki mechanicznego postarzania drewna. Taka posadzka może mieć nieregularne, jakby odłamane krawędzie, dziury po sękach czy drobne uszkodzenia powierzchni, takie jak rysy czy wgniecenia, a nawet otworki przypominające ślady po kornikach! W niektórych seriach, w celowo „zniszczonej” desce pojawiają się imitacje napraw, np. korkowania wcześniej wyciętych fragmentów czy wypełnienie sęków szpachlą (czasem w  kontrastowym kolorze). Takie wizualne efekty uzyskują też na swoich produktach producenci paneli laminowanych.   Najbardziej typową techniką postarzania drewna jest szczotkowanie – ma ono naśladować naturalną erozję drewna. Technika ta podkreśla cechy drewna, wyraziste sęki oraz spękania. Polega ono na mechanicznym usunięciu (jakby „wyczesaniu”) miękkich włókien drewna i wydobyciu na wierzch twardszych. Szczotkowanie wykonuje się zawsze wzdłuż słojów, których rysunek zostaje przez ten zabieg pięknie uwypuklony, a drewno zyskuje wyraźną fakturę. Inne procesy postarzania tego surowca to między innymi heblowanie, dłutowanie, ryflowanie czy piaskowanie. Dodatkowo krawędzie desek bywają ścinane pod kątem (fazowane) tak, aby łączenia między nimi nabrały nieregularności.

POSADZKA JAK Z WĘDZARNI

Kolejny trend to podłogi z drewna wędzonego. Proces obróbki nazywanej „wędzeniem” polega na tym, że drewno w  trakcie odpowiedniego procesu technologicznego poddawane jest działaniu amoniaku. Garbniki zawarte w komórkach drewna reagują z amoniakiem, w wyniku czego następuje zmiana jego koloru „na wskroś”, czyli na całej jego grubości. Wędzeniu poddaje się takie gatunki jak dąb europejski, dąb czerwony oraz akacja. Z  otrzymanego materiału modyfikowanego produkuje się deski podłogowe. W  drewnie dębowym proces ten pozwala uzyskać kolor brunatny, zbliżony do koloru dębu czarnego, natomiast w drewnie akacjowym zmienia barwę drewna na brązowo-złocistą, przez co można zobaczyć piękną strukturę drewna akacjowego. Poddany modyfikacji materiał oprócz walorów kolorystycznych zmienia swoje właściwości fizyczne, przede wszystkim twardość oraz wytrzymałość na ściskanie i zginanie, które zwiększają się 10-20%. Dodatkowo pozwala wyeliminować niektóre wady zauważalne przed „wędzeniem”, np. przebarwienia. Kolor drewna jest stabilny i pozostaje niezmienny nawet po cyklinowaniu. Montaż i  pokrywanie podłogi z drewna wędzonego nie sprawia żadnych kłopotów i niewiele różni się od czynności związanych z podłogą tradycyjną. Należy jednak pamiętać o kilku zasadach. W przypadku konieczności klejenia takiej podłogi trzeba użyć do tego celu kleju, który nie ma negatywnego wpływu na amoniak. Najlepiej sprawdza się w  takich sytuacjach klej poliuretanowo-epoksydowy. Jeżeli chodzi o lakierowanie, to na wędzone drewno można nakładać wyłącznie lakiery rozpuszczalnikowe, aby uniknąć powstawania przebarwień i plam.

STARY PODNISZCZONY  PARKIET W WYSOKIM MIESZKANIU W KAMIENICY TO DOSKONAŁA BAZA DLA STYLU LOFTOWEGO.

STYLOWY PARKIET DO LOFTU? CZEMU NIE!

Jodełkowy wzór parkietu kojarzony jest bardziej ze stylem klasycznym i  wnętrzami mieszkalnymi niż industralnymi. Dzisiaj jednak obserwujemy prawdziwe migracje technik i  materiałów – przemieszczają się one swobodnie między trendami oraz stylami i wędrówki te nie są jedynie przywilejem stylu eklektycznego. Dość pojemne stylowo są również aranżacje loftowe, które coraz częściej przygarniają wzory, kolory i materiały z innych trendów. Parkiet ułożony w  jodełkę tak naprawdę jest strosunkowo neutralną posadzką, nie narzuca stylu i pozostawia dużo swobody aranżacyjnej. Okazuje się, że nawet w styl loftowy wpisuje się idealnie. Drewniana deska może być ułożona we wzór jodły francuskiej, która doskonale współgra z  minimalizmem spotykanym w loftach, a zarazem porządkuje je i ożywia. Jeśli drewno będzie w jasnym, ciepłym kolorze, dodatkowo przełamie chłód minimalistycznego wnętrza. Nic też nie stoi na przeszkodzie, aby wzór jodełki namalować na posadzce ułożonej np. ze starych desek.