Decydując się na dwa kominki w jednym budynku, najlepiej wybrać kominek bliźniaczy. Pod względem kosztów budowy jest to najbardziej ekonomiczny projekt.
O kominku bliźniaczym mówimy wówczas, gdy dwa paleniska pod dwóch stronach ściany są do siebie ustawione plecami lub bokiem. Najczęściej sytuuje się w ten sposób kominek w salonie i na przylegającym do niego tarasie. Tego typu podwójne rozwiązanie niesie ze sobą mniejsze koszty podczas budowy, łatwiejsze jest też przeprowadzenie instalacji niż przy projekcie dwóch niezależnych kominków, położonych od siebie w oddaleniu.
Kominki bliźniacze mają wspólne elementy konstrukcyjne lub architektoniczne
Ekonomia przedsięwzięcia
W naszym klimacie kominek to bardzo chętnie stosowane źródło ciepła. W zimie potrzebujemy go wewnątrz domu, w sezonie ogrodowym przyda się wieczorami nawet w letnie wieczory. Od strony ogrodu często pełni on dodatkowe funkcje takie jak piec, grill czy wędzarnia. Doświetla także strefę wypoczynkową. Największą oszczędność osiągamy przez to, że kominki bliźniacze mogą korzystać z tego samego komina. Przy innym rozwiązaniu instalacja odprowadzająca spaliny musiałaby powstać oddzielnie dla każdego z palenisk. Jednakże oba kominki muszą mieć swoje własne przewody dymowe. Niedopuszczalnym jest podłączenie ich do wspólnego kanału wentylacyjnego. To niezgodne z zasadami bezpieczeństwa i przepisami. Wewnętrzny kominek będzie najbardziej wydajny, jeśli wykonamy go z wkładem kominkowym, czyli w formie zamkniętej. Zewnętrzny sprawdzi się jako otwarty. Będzie to rozwiązanie mniej kosztowne niż przy dwóch wkładach.
Bezpieczny kominek bliźniaczy
Jak już wspomnieliśmy, oba kominki mogą mieć wspólną obudowę kominową, pod warunkiem, że będą korzystać z oddzielnych przewodów kominowych, ale to nie wszystko, aby zapewnić bezpieczeństwo konstrukcji. Przewody muszą mieć odpowiednie wymiary, zależne od wielkości paleniska. Od miejsca połączenia czopucha z kominem do wylotu przewodu dymowego instalacja powinna mieć co najmniej 4 m wysokości i kończyć się 60 cm powyżej kalenicy.
Bardzo istotny jest montaż. Całość przewodów i połączeń musi być szczelna i zapewniać odpowiednie podciśnienie. Użyte materiały powinny być nie tylko odporne na wysoką temperaturę dymu powstającego w procesie spalania opału, ale także muszą mieć odpowiednie atesty techniczne. Sama konstrukcja powinna sprawiać, żeby kanał dymowy przebiegał po jak najprostszej linii. Kominek w tym celu należy sytuować jak najbliżej pionu kominowego. Ewentualne odchylenia przewodów kominowych od pionu nie mogą być większe niż 30o. Palenisko otwarte usytuowane na zewnątrz będzie miało w naturalny sposób doprowadzone świeże powietrze, niezbędne do przeprowadzenia procesu spalania. Jednak wewnętrzny potrzebuje jego doprowadzenia. Prowadzi się je pod paleniskiem.
Zewnętrzny kominek pod względem konstrukcyjnym podobny do wewnętrznego, wymaga równie solidnego fundamentu, jako że ciężar obudowy paleniska jest dość duży. Płyta tego fundamentu musi być usytuowana na wysokości fundamentu ściany budynku. Natomiast między kominkiem a ścianą zewnętrzną konieczne jest zachowanie szczeliny dylatacyjnej, aby przegroda nie pękała.
Każdy kominek musi być podłączony do własnego, samodzielnego przewodu kominowego
Wykończenie i obsługa kominka
Najlepszym miejscem dla kominka wewnętrznego będzie przestrzeń wypoczynkowa salonu, lokalizacja, z której ciepło bardzo dobrze rozchodzi się po pomieszczeniu. Na zewnątrz optymalna będzie zaciszna strefa tarasu, najlepiej osłonięta przez zadaszenie. Parametry te warto rozważyć już na etapie projektu domu.
Przestrzeń wokół kominków powinna być wykonana z materiałów niepalnych i zabezpieczających posadzkę przed zniszczeniem. Dlatego warto podłogę wykonać z płyt kamiennych, ceramicznych lub położyć na okładzinę blachę. Jeśli na tarasie mamy deski, również je należy osłonić. Odległość od paleniska kominka i łatwopalnych przedmiotów nie powinna być mniejsza niż 60 cm.
Zaletą zewnętrznego kominka jest fakt, że można w nim bez obaw palić dowolnym drewnem. We wkładzie kominkowym powinno się stosować jedynie liściaste odmiany surowca. Iglaste uwalnia zbyt dużo substancji smolistych podczas spalania.
zdjęcia: pixabay.com
