Nie musimy już chodzić do kina, by obejrzeć film w doskonałej jakości. Tej przyjemności możemy oddawać się w ulubionym fotelu we własnym salonie.
Przeszkadzają ci warunki panujące w multipleksach? Nie przepadasz za intensywnym zimnem klimatyzacji i zapachem popcornu? Idealne warunki dla siebie stworzysz tylko we własnym domu. Sprawdź, co jest potrzebne i jak optymalnie zaaranżować kącik telewizyjny lub profesjonalne kino domowe. Skala przedsięwzięcia zależy od wolnej przestrzeni w mieszkaniu i funduszy. Każdy znajdzie rozwiązanie na miarę swoich potrzeb.
Telewizor, monitor, rzutnik
Kącik telewizyjny to wbrew pozorom ważne miejsce w domu. Podobnie jak stół jadalniany jest rodzinnym punktem spotkań spajającym więzi, tak przestrzeń do oglądania filmów, programów kulturalnych czy wiadomości można stać się istotnym zakątkiem relaksu domowników. Miejsce wspólnego doświadczania i wymiany spostrzeżeń musi mieć odpowiednią aranżację. Niezależnie, czy będzie to niewielki fragment pokoju, czy oddzielne, obszerne pomieszczenie, ważny jest komfort. Dla każdej osoby trzeba przewidzieć indywidualną przestrzeń do wygodnego siedzenia, z którego będzie dobrze widoczny telewizor czy ekran. Im większa przekątna odbiornika, tym łatwiej jest zorganizować miejsca dla rodzinnej widowni. Równocześnie na uwadze trzeba mieć zachowanie odpowiedniej odległości od telewizora czy ekranu. W niedużych mieszkaniach filmy, kreskówki oraz programy informacyjne można też oglądać na ekranie monitora komputerowego, co jest rozwiązaniem ekonomicznym i wielofunkcyjnym. W większym metrażu warto zainstalować rzutnik, który pozwala na uzyskanie prawdziwego efektu kinowego. Wielkość obrazu dostosujemy względem dostępnej przestrzeni. Ekran może być profesjonalny, zwijany. W wersji ekonomicznej wystarczy nawet gładka, biała ściana.
Miejsce telewizora
Choć regały i meblościanki są krytykowane za swój przebrzmiały wygląd, wiele osób preferuje zabudowę ścienną, w którą wmontowuje się telewizor. Dzięki nowoczesnej linii i modnym elementom wykończeniowym nie kojarzą się one z wystrojem z czasów PRL-u. Ekran jest jak dawniej otoczony wieloma półkami, szufladami, ale często asymetrycznymi, niekiedy o futurystycznych kształtach lub zamaskowanymi gładkimi frontami. To dobre rozwiązanie w niedużym mieszkaniu, gdy przestrzeń wokół telewizora potrzebujemy wykorzystać na przechowywanie książek, zastawy czy szkła stołowego. Idealne miejsce dla odbiornika, według specjalistów, to jednak przestrzeń niezakłócona. Telewizor, zgodnie z ich radami, powinien być wyeksponowany na pustej ścianie, aby nic nie odrywało uwagi od emitowanego programu. Projektanci wnętrz nie upierają się jednak, by było to jedynie gładkie tło i dopuszczają wzór tapety, kamiennej lub ceglanej okładziny czy tynku strukturalnego. Zrozumiałym jest jednak, że przestrzeń wokół telewizora nie powinna być upstrzona obrazkami, fotografiami i bibelotami, gdyż w zestawieniu z emitowanym filmem czy audycją stworzą nieznośny nadmiar bodźców. W efekcie będzie to uciążliwe dla wzroku. Złym pomysłem jest też postawienie odbiornika na tle okna. Odbijające się od szyby sztuczne światło lub wpadające w dzień promienie słońca, zmęczą wzrok. Gdy nie mamy innego rozwiązania, na ratunek przybędą nam w pełni nieprzepuszczalne rolety okienne, o gładkim, kolorystycznie jednolitym wykończeniu. Przesłony okienne przydadzą się także, jeśli okna usytuowane są po przeciwnej stronie od telewizora. Wówczas istnieje niebezpieczeństwo odbijania się od ekranu światła dziennego. Wysokość umiejscowienia odbiornika powinna być dostosowana do poziomu wzroku osób oglądających z pozycji siedzącej. Nie może zmuszać do podnoszenia głowy lub jej opuszczania, co zdecydowanie męczy kręgi szyjne kręgosłupa.
Meble na odbiornik tv
Nowoczesne płaskie telewizory w większości dostosowane są do obu rozwiązań – postawienia na stojaku lub zawieszenia na ścianie. Modele stojące najczęściej sytuuje się na niskiej szafce lub stoliku. Meble muszą być solidne i stabilne, gwarantujące bezpieczeństwo sprzętowi. Istotna jest ich powierzchnia, by telewizor nie wystawał poza obrys blatu, a jego stopa opierała się w całości na równym podłożu. To ważne, gdyż stojak umożliwia zmiany położenia ekranu, a takie manipulowanie wymaga bezpiecznej podstawy. Nie mniej istotna jest wysokość stolika czy szafki. Powinna być zbliżona do wysokości siedziska kanapy czy fotela. Dobrym rozwiązaniem są wydłużone szafki RTV, specjalnie przeznaczone na tego rodzaju sprzęt. Górę zajmuje wówczas telewizor, a poniżej blatu znajduje się przestrzeń na dekoder, router, DVD, konsolę gier, wzmacniacz dźwięku czy zestaw stereo. W szufladach i zamkniętych półkach mebla możemy magazynować płyty z filmami, kable, słuchawki itp. Zaletą takich szafek jest maskowanie zwojów przewodów, gdyż ich tył ma wycięte otwory ułatwiające podłączenie do gniazda zasilającego. Niektóre modele będą dostosowane do powieszenia na ścianie, inne do postawienia na posadzce. Praktyczne bywają też szafki na kółkach.
Uchwyty ścienne i sufitowe
Większość odbiorników telewizyjnych ma w tylnej obudowie zestaw otworów służących do mocowania. Możemy zawiesić je na ścianie na specjalnym metalowym stelażu. Do wyboru mamy modele stałe lub ruchome. W małych pomieszczeniach można pozwolić sobie na montaż w optymalnym miejscu na ścianie. W większych salonach sprawdzą się ruchome uchwyty, dające szansę oglądania programu z różnych miejsc, a czasem nawet z różnych pomieszczeń, gdy apartament ma formę otwartej przestrzeni. Gdy chcemy maksymalnie wykorzystać powierzchnię np. w małej kawalerce, możemy usytuować uchwyt na sprzęt wysoko pod sufitem lub wręcz na nim. Na czas oglądania filmu telewizor ustawimy w wygodnej pozycji. Jeśli mamy taką potrzebę, może być on nawet u góry odchylony od ściany. Dobrym rozwiązaniem są też szyny, tak zwane windy do telewizorów, które pozwalają na przesuwanie w jednej linii odbiornika – w górę i dół lub na boki. Taki stelaż można montować do ściany, podłogi lub sufitu.
Jak prawdziwe kino
Nowoczesny sprzęt audio-video potrafi stworzyć w zaciszu domowym prawdziwą atmosferę kina. Jak mawiają eksperci, bardzo dobrej jakości urządzenia są w stanie nawet przewyższyć jakość obrazu i dźwięku, jakie otrzymujemy w multipleksach. Rzeczywisty efekt zapewniają dziś zakrzywione telewizory, które potęgują odczucie głębi. Projektor, działający podobnie jak kinowy, daje możliwość oglądania obrazu o bardzo dużych rozmiarach. Urządzenie umieszcza się na sufitowym lub ściennym uchwycie. Ekran (z dobrej jakości płótna o najlepszym efekcie rozproszenia światła), na który będzie rzucana projekcja, powinien znajdować się w odległości trzech przekątnych obrazu od miejsc siedzących. Ale na efekt kina składają się w dużej mierze urządzenia nagłośniające. Aby działały w pełni swych możliwości, przestrzeń kina domowego trzeba odpowiednio przygotować. Najlepiej przeznaczyć na nie pomieszczenie w zacisznej części domu, w piwnicy czy na poddaszu. Nie należy bać się skośnych ścian pod dachem, gdyż pomieszczenia asymetryczne i nieforemne są przez akustyków najbardziej polecane (w pokojach foremnych o równoległych ścianach, przez kumulację ciśnienia akustycznego, zachodzi efekt dudnienia). Ciemna piwnica też będzie dobrym wyborem, gdyż zazwyczaj panuje w niej pożądane zaciemnienie.
Nagłośnienie
Dobrej jakości dźwięk w kinie domowym wymaga zestawu nagłośnieniowego. Najczęściej jest to amplituner AV (wzmacniacz z tunerem) oraz komplet głośników: niskotonowy (subwoofer), centralny (dialogowy), a także głośniki przednie i tylne odpowiadające za efekt surround (otaczanie przez dźwięki osoby oglądającej film). Sprzęt audio potrafi być bardzo kosztowny, jednak znajdziemy wersje ekonomiczne. Warto wśród nich wybierać urządzenia z oznaczeniem THX, które świadczy o tym, że sprzęt spełnia wszystkie wymagania pod względem jakości i głębi dźwięku.
Wystrój wnętrza
Kącik TV wymaga przede wszystkim wygodnych siedzisk. Fotele kinowe i miękkie kanapy będą najlepszym rozwiązaniem. Powinny zapewniać komfortowe oparcie, również dla głowy. Dla pełnego relaksu przyda się też zestaw miękkich poduch. Oprócz nich dobrze jest postawić stolik kawowy na napoje i przekąski oraz – skoro jesteśmy u siebie – podnóżki, pufy czy inne kubiki, na których wygodnie będzie oprzeć nogi. Możemy też zdecydować się na rozkładane fotele z wmontowanymi podnóżkami. Przyda się też dodatkowe oświetlenie za ekranem i na ścianach.
Idealnie dobrany i ustawiony telewizor
Wybierając odbiornik telewizyjny ważna jest przekątna ekranu, świadcząca o jego wielkości. Dobieramy ją do powierzchni pomieszczenia, odległości od miejsca siedzenia, rozdzielczości jaką daje dany telewizor oraz indywidualnych preferencji. Doradcy proponują, by przekątna stanowiła maksymalnie 1/3 odległości od sofy czy fotela osoby oglądającej film. Ale istotne jest także, by cały ekran odbiornika był w zasięgu wzroku. Przy dużych telewizorach i ekranach ściennych bliska odległość zmusi nas do poruszania głową na boki, by rejestrować całość ekspozycji. Specjaliści radzą, aby przekątną 32’’ wybierać, gdy mamy dystans do siedzisk wynoszący od 1,25 do 2,45 m; 36‘’ przy 1,35-2,75 m; 42’’ gdy odległości to 1,6-3,2 m; 46’’ jeśli mamy od 1,75 do 3,5 m i 52’’ przy 2-3,95 m. Warto jednak wziąć pod uwagę własne potrzeby. Jeśli przedział cenowy nam odpowiada, dobrze jest wybierać telewizory większe, które sprawią, że efekt kinowy będzie wzmożony. Wystarczy w sklepie spróbować obserwować przez kilka chwil program z dystansu, jaki mamy w domu od kanapy, fotela czy ulubionego siedziska. Jeśli czujemy komfort, nie warto przejmować się przeliczeniami i tabelkami.
Wyciszenie pomieszczenia kina domowego
Efekt kinowy zapewnia wnętrze, które ma wykonaną odpowiednią izolację akustyczną przegród. Przed przystąpieniem do prac należy sprawdzić wytrzymałość stropu. Profesjonalne wyciszenie będzie dla niego dodatkowym obciążeniem. Specjaliści polecają zastosować podłogę pływającą, czyli składającą się z izolacji z płyt wełny mineralnej, izolacji przeciwwilgociowej, warstwy betonu i posadzki. Dobrą powierzchnię stworzy korek naturalny, wykładzina PVC lub dywanowa. Od góry za izolację akustyczną odpowiadać będzie sufit podwieszany, który jest wyjątkowo dźwiękochłonny. Zastosowane płyty powinny mieć wysoki współczynnik alfa (równy 1 świadczy o całkowitym pochłanianiu dźwięku, a 0 wskazuje na maksymalne jego odbijanie). W suficie podwieszanym można łatwo zamontować światła punktowe, które delikatnie rozproszą mrok i zminimalizują kontrast między wnętrzem a ekranem. Sufit może być też napinany, czyli utworzony z tkaniny. Wybierać należy materiał o najwyższym współczynniku pochłaniania dźwięku, który zapewni skuteczną powierzchnię tłumiącą. Do wyciszenia ścian możemy użyć płyt g-k, mocowanych na stelażach lekkiej zabudowy. Ukryjemy w nich głośniki kina domowego i przewody. Jeśli nie mamy miejsca na stelaże, ściany można pokryć wykładziną dywanową czy korkową lub grubą tkaniną.