Jakie są właściwości zastosowania płyt gipsowo-kartonowych do zabudowy poddasza i sufitów?

Płyty gipsowo-kartonowe to materiał budowlany umożliwiający szybkie i estetyczne wykończenie każdego wnętrza. Stosowane są we wszystkich obiektach – zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i w ośrodkach kultury czy sportu. Płyty g-k zapewniają swobodę w kształtowaniu przestrzeni, ale także komfort i bezpieczeństwo użytkowania.

W budownictwie jednorodzinnym, płyty g-k stosuje się przede wszystkim do zabudowy poddasza i wykonania sufitu podwieszanego oraz coraz częściej do budowy ścianek działowych.

Płyta g-k w zabudowie poddasza

WŁAŚCIWOŚCI I ZALETY SYSTEMU ZABUDOWY PODDASZY

Zabudowa poddaszy z płyt gipsowo- -kartonowych to rozwiązanie stosowane podczas wykańczania pomieszczeń znajdujących się na poddaszu użytkowym. Płyty gipsowo-kartonowe pozwalają na wykonanie zabudowy o nieregularnej geometrii. System może tworzyć zarówno poziomą jak i ukośną płaszczyznę, a płyty g-k mogą łączyć się pod dowolnym kątem tworząc efektowne załamania.

Zabudowa poddaszy zapewnia:
· ochronę ogniową drewnianej konstrukcji więźby dachowej,
· estetyczne wykończenie wnętrz znajdujących się na poddaszu,
· zwiększoną odporność na uderzenia,
· możliwość zwiększenia komfortu akustycznego,
· zmniejszenie ryzyka powstawania pęknięć i rys na wykończonej powierzchni zabudowy,
· możliwość poprawy właściwości izolacyjności termicznej dachu. Jakie zastosować płyty g-k do zabudowy poddasza?
Płyty gipsowo-kartonowe stanowiące poszycie zabudowy poddaszy charakteryzują się różnymi właściwościami. Wybór odpowiedniego rodzaju uzależniony jest m.in. od przeznaczenia pomieszczenia.
Jeśli zabudowa poddaszy ma stanowić ochronę ogniową konstrukcji dachu, to poszycie powinno się składać z płyt g-k, które wykazują zwiększoną odporność na działanie wysokich temperatur. Standardowym rozwiązaniem w takim przypadku jest zastosowanie płyty ognioodpornej typ DF, których rdzeń został wzbogacony o włókna szklane. Stosując pojedyncze opłytowanie z płyt o grubości 12,5 mm zabudowa poddasza osiąga klasę odporności ogniowej (R) EI 15, natomiast przy opłytowaniu grubości 3 x 12,5 mm lub 2 x 15,0 mm (R) EI 60.
Natomiast jeśli powierzchnia zabudowy powinna charakteryzować się zwiększoną odpornością na uderzenia czy powstawanie pęknięć oraz zarysowań to rekomendowanym rozwiązaniem jest zastosowanie płyt gipsowo-wiórowych z włóknami typ DEFH1IR. Zabudowa poddaszy może być narażona na uszkodzenia w przypadku, gdy np. zabudowa skosów dachowych znajduje się na stosunkowo niewielkiej wysokości. W tym wypadku zaleca się wykonanie poszycia składającego się z dwóch warstw płyt g-k ułożonych mijankowo, co dodatkowo usztywnia konstrukcje rusztu zabudowy poddasza.

Prace rozpoczynamy od wytrasowania na krokwiach punktów mocowań wieszaków w rozstawie co 400 mm.

W wytrasowanych miejscach za pomocą wkrętów do drewna przykręcamy wieszaki do podaszy WP 60.

W przykręcone wieszaki do poddaszy NIDA wciskamy profile CD 60 na dole i na górze krokwi.

Po zamontowaniu skrajnych profili na skosie dachowym za pomocą poziomnicy ustawiamy płaszczyzny poddasza i dokręcamy wkręty mocujące wieszak.

Po zamontowaniu wszystkich profili CD 60 na wieszakach ponownie sprawdzamy płaszczyzny skosu dachowego.

Przy obróbce okna dachowego na końce profili CD 60 wciskamy profil UD 27.

Następnym krokiem jest ułożenie materiału izolacyjnego pomiędzy krokwiami.

Na profilach CD 60 przyklejamy kawałki dwustronnej taśmy klejącej potrzebnej do zamocowania paroizolacji.

Do tak przygotowanej konstrukcji przyklejamy folię paroizolacyjną, a styki folii sklejamy taśmą samoprzylepną.

Po docięciu płyt na odpowiedni wymiar przykręcamy je do konstrukcji rusztu. Wszystkie krawędzie muszą znajdować się na profilu. Płyty montujemy z wzajemnym przesunięciem styków poprzecznych o min. 400 mm.

Po przykręceniu wszystkich płyt do rusztu sufitowego możemy przystąpić do wykonywania spoin pomiędzy płytami. Po zaspoinowaniu połączeń pomiędzy płytami gipsowymi powierzchnia sufitu jest przygotowana do ostatecznego wykończenia: malowania, tapetowania, nakładania tynków dekoracyjnych, itp.

WŁAŚCIWOŚCI I ZALETY SUFITÓW PODWIESZANYCH NA RUSZCIE

Sufity podwieszane stały się popularną metodą wykańczania wnętrz. Duża łatwość ich montażu pozwala na swobodne kształtowanie powierzchni zabudowy oraz realizację nawet najbardziej odważnych aranżacji.
Natomiast szeroka gama dostępnych produktów umożliwia dostosowanie systemowego rozwiązania w zależności od wymagań stawianych danemu typowi pomieszczenia oraz warunków w nim panujących.

Funkcje sufitu podwieszanego|
Dużą zaletą sufitów podwieszanych jest ich wielofunkcyjność. Dają możliwość ukrycia wszelkich instalacji czy elementów konstrukcji budynku znajdujących się pod powierzchnią stropu. Na rynku dostępnych jest wiele akcesoriów montażowych pozwalających na montaż sufitu na dowolnej wysokości – może być ona indywidualnie dopasowana do założeń projektowych oraz do zastanych warunków na miejscu budowy. Umożliwiają ciekawe wykończenie wnętrza – szczególnie, kiedy w suficie zamontowane jest dodatkowe oświetlenie.

Jakie płyty g-k zastosować w suficie podwieszanym?
Dobór odpowiedniego opłytowania stanowiącego poszycie sufitów podwieszanych zależny jest od funkcji, jaką mają pełnić w danym pomieszczeniu.
Jeśli pomieszczenie ma spełniać wymagania odporności ogniowej, to przy montażu sufitu niezbędne jest zastosowanie płyt gipsowo-kartonowych typu DF, które mogą być narażone na działanie wysokich temperatur. Np. przy zastosowaniu 12,5 mm grubości opłytowania zapewnia klasę odporności ogniowej sufitu podwieszanego na poziomie (R) EI 15. Kolejnym istotnym parametrem wpływającym bezpośrednio na klasę odporności ogniowej jest grubość opłytowania.
Natomiast jeśli pomieszczenie ma zapewniać komfort akustyczny, to idealnym rozwiązaniem jest wykorzystanie płyt perforowanych, które umożliwiają uzyskanie optymalnych warunków propagacji dźwięku w pomieszczeniu. Jeśli sufit podwieszany montowany będzie w pomieszczeniach narażonych na działanie wilgoci lub wody to rozwiązaniem są płyty gipsowo-kartonowe typu H1 lub H2 charakteryzujące się zmniejszonym stopniem wchłaniania wody. Standardowo wykorzystuje się płyty typ H2 o nasiąkliwości mniejszej niż 10%, które mogą być stosowane w pomieszczeniach takich jak: łazienki czy kuchnie, gdzie wilgotność względna powietrza jest okresowo (do 10 godzin) podwyższona do 85%.

INSTRUKCJA ZABUDOWY SUFITU PŁYTAMI G-K NA RUSZCIE KRZYŻOWYM DWUPOZIOMOWYM I WIESZAKACH OBROTOWYCH

Prace przy montażu sufitu podwieszanego rozpoczynamy od wytrasowania powierzchni ścian, do których zakotwiony będzie profil przyścienny.

Przy trasowaniu powierzchni stropu zaznaczamy linie dzielące strop na dwie połowy. Następnie wytyczamy równoległe do pierwszej linie w rozstawie co 1000 mm. Wspomniany rozstaw ustala odległość między profilami górnymi. Na tak wytrasowanych liniach zaznaczamy punkty w rozstawie co 1000 mm, pamiętając o tym, aby pierwszy punkt na linii był w odległości maks. 400 mm od ściany.

W profilach przyściennych znajdują się fabrycznie wykonane otwory, przez które przekładamy kołki szybkiego montażu i za pomocą młotka osadzamy na nich profil UD 27 na całym obwodzie sufitu.

Następnie wzdłuż wytyczonych linii mocujemy wieszaki obrotowe z prętami. Po zakotwieniu prętów w stropie odginamy wieszak pod kątem prostym. Odległość między wieszakami przy pojedynczym opłytowaniu wynosi 1000 mm. Przy podwójnym opłytowaniu należy zastosować rozstaw 750 mm.

Po zmierzeniu odległości pomiędzy ścianami docinamy profil CD 60 na żądany wymiar pomniejszony o 10 mm, aby po umocowaniu go w profilu przyściennym zachowany był pewien luz.

Po docięciu profila CD 60 wsuwamy go w profil przyścienny i ruchem obrotowym osadzamy wieszak w profilu.

Rozstaw pomiędzy profilami warstwy dolnej wynosi 400 mm. Pamiętajmy, aby profile warstwy dolnej równoległe do ściany były od niej oddalone na maks. odległość 200 mm. Odległość środka drugiego profila od ściany wynosi 400 mm.

Po zamocowaniu profili CD 60 poziomujemy ruszt za pomocą poziomnicy. Wysokość podwieszenia regulujemy za pomocą sprężynki wieszaka mocowanego obrotowo CD 60.

Do wykonania powierzchni sufitu stosujemy płyty gipsowe o grubości 12,5 mm. Pierwszą płytę gipsową przycinamy na długość np. 800 mm (lub wielokrotność 400 mm) i przygotowujemy do montażu na ruszcie sufitowym.

Przy rozstawie 400 mm pomiędzy profilami płytę przykręcamy krawędzią wzdłużną, pokrytą kartonem, w kierunku prostopadłym do rusztu. Przy montażu płyty do rusztu sufitowego należy pamiętać o pozostawieniu szczeliny ok. 5 mm pomiędzy krawędziami płyty i ścianą. Rozstawy pomiędzy blachowkrętami wynoszą 200 mm. Wszystkie krótsze krawędzie płyty o dł. 1200 mm powinny łączyć się na profilu CD 60. Płytę przykręcamy tylko do profili CD 60. Płyty mocujemy z wzajemnym przesunięciem styków poprzecznych o min. 400 mm.

NAJCZĘSTSZE BŁĘDY PRZY MONTAŻU SUFITÓW PODWIESZANYCH Z PŁYT GIPSOWO-KARTONOWYCH

Sufit podwieszany aby spełnił swoją rolę i był bezpieczny (nie spadł) należy unikać następujących błędów:
+ źle dobrany typ płyty gipsowo-kartonowej,
+ źle dobrany typ zawiesia do rusztu,
+ źle dobrany typ rusztu,
+ zastosowanie nieodpowiednich elementów kotwiących do montażu,
+ nieumiejętne przykręcenie płyt do konstrukcji nośnej,
+ stosowanie niesystemowych materiałów,
+ brak dylatacji konstrukcyjnych przy sufitach o dużych rozpiętościach,
+ przestrzeganie odpowiednich warunków klimatycznych przy montażu płyt,
+ nadmierne obciążanie powierzchni sufitu.