Rodzaj tynku cienkowarstwowego, którym pokryjemy elewację powinien być dostosowany do konstrukcji budynku oraz jego lokalizacji. Ważne są także warunki środowiskowe. Jakie trwałe tynki zewnętrzne wybrać, aby elewacja domu przez długie lata nie straciła na swojej atrakcyjności?
Tynkowanie to najłatwiejsza i najszybsza metoda wykończenia elewacji. Do tej pracy najczęściej wykorzystuje się tynki cienkowarstwowe, które pojawiły się wraz z wprowadzeniem metody lekkiej mokrej ocieplania budynków. Do wyboru mamy różne rodzaje tynków cienkowarstwowych w najróżniejszych kolorach. Jednak zastanawiając się nad kolorem czy fakturą, pod powinniśmy wziąć także jego odporność na czynniki atmosferyczne, a także rozwój grzybów i pleśni. Dzisiaj do dyspozycji mamy trwałe tynki zewnętrzne dostosowane do różnych wymagań inwestorów.
Trwałe tynki zewnętrzne dopasowane do środowiska
Wszystkie dostępne na rynku tynki cienkowarstwowe są odporne na deszcz, ale jednocześnie przepuszczają parę wodną, co oznacza, że wilgoć nie gromadzi się w ścianie i może ona oddychać, dlatego decyzja o rodzaju tynku powinna zostać podjęta po analizie najbliższego otoczenia. Tynki mineralne są bardzo trwałe, a zawarte w nich spoiwa z upływem czasu twardnieją i poprawiają właściwości wypraw. Tynki takie mało się brudzą, dlatego warto je stosować w miastach, gdzie zwykle powietrze jest zanieczyszczone. Taką samą właściwość mają także tynki silikatowe (krzemianowe) i silikonowe. Tynki polimerowe są odporne na działanie wody, ale dosyć szczelne, czyli mają mniejszą paroprzepuszczalność. Popularną ich odmianą są tynki akrylowe, które polecane są do wykańczania domów stojących przy drogach o dużym natężeniu ruchu. Akryl redukuje naprężenia powstałe w wyniku drgań spowodowane ruchem samochodów, ograniczając ryzyko mikropęknięć i odspajania tynku. Wybierając tynk polimerowy, kupmy taki, w którego składzie znajdują się dodatki zwiększające odporność na działanie promieniowania UV. Takie właściwości mają tynki akrylowe, które nie blakną pod wpływem działania promieni słonecznych, nawet, gdy ich kolorystyka jest bardzo intensywna. Tynki silikatowe są elastyczne, mogą zatem pokrywać małe rysy skurczowe powstałe w tynku tradycyjnym. Wyprawy krzemianowe reagują z zawartym w powietrzu dwutlenkiem węgla, zwiększając swoją trwałość. Jest to szczególnie ważne w zanieczyszczonym środowisku miejskim. Tynki silikonowe i silikonowo-żywiczne zwiększają trwałość muru. Są odporne na działanie wody, ale blokują przenikanie pary wodnej z budynku. Nie wiążą brudu: zabrudzone ulegają samooczyszczeniu podczas deszczu (tak zwany efekt lotosu). Powłoka taka nie wymaga więc częstych zabiegów konserwacyjnych, zapewniając wygodne użytkowanie i długotrwała estetykę elewacji. Tynki silikatowo-silikonowe to bardziej dopracowana wersja tynków silikatowych. Produkowane są na bazie żywic silikonowych i spoiw krzemianowych.
Trwałe tynki zewnętrzne odporne na pleśnie i grzyby
Jeśli istnieje ryzyko zabrudzeń organicznych, glonów lub grzybów, warto zastosować tynki mineralne lub silikatowe, które mają silny odczyn alkaliczny (pH około 12), praktycznie uniemożliwiający rozwój mikroorganizmów. Za podwyższone pH tynków mineralnych odpowiada spoiwo, którym jest wapno, w przypadku tynków silkatowych wpływ na zasadowe pH ma również spoiwo w postaci potasowego szkła wodnego. Dodatkowo atutem tynków mineralnych i silikatowych jest dobra paroprzepuszczalność co również ogranicza rozwój grzybów i glonów. Można także zastosować tynki silikonowe, które zawierają dodatki biocydów, ograniczające rozwój mikroorganizmów. Jeśli zdecydujemy się na użycie na terenach zagrożonych korozją biologiczną tynków akrylowych, warto wybrać produkt z dodatkiem środków biobójczych.
Kolory i faktury tynków – wpływ na trwałość i czystość
Jeśli nasz dom znajduje się blisko zakładów produkcyjnych, szlaków komunikacyjnych czy zielonych terenów, zastanówmy się nad fakturą elewacji. Im większa ziarnistość tynku, tym bardziej chropowata będzie faktura fasady. Nierówności i zagłębienia występujące w ścianach zewnętrznych będą miejscem gromadzenia się drobin kurzu, brudu, jak również mikroorganizmów, które nie tylko wpłyną na czystość elewacji, ale mogą także stać się źródłem wykwitów pleśni i grzybów. W tym przypadku warto wybrać gładką strukturę elewacji.
Paleta barw tynków cienkowarstwowych jest bardzo bogata, jednak podstawowe to biały i szary. To także praktyczne kolory – zabrudzenia na takiej elewacji są mniej widoczne, jednak jeśli decydujemy się na biel, zamiast czystej wybierzmy odcień złamany innym kolorem.
zdjęcia: K. Jankowska
