Jaka jest przewaga wentylacji mechanicznej nad grawitacyjną?

Zalety wentylacji mechanicznej to dużo wyższy komfort, obniżenie nawet o 50% kosztów ogrzewania budynku oraz brak konieczności otwierania okna, co skutkuje uniknięciem ulicznego hałasu, włamania, kurzu, owadów jak i przeciągów.

Coraz większa część społeczeństwa ma świadomość zdecydowanej przewagi wentylacji mechanicznej nad grawitacyjną. Wentylacja grawitacyjna działa najlepiej w porze zimowej. Ciepłe powietrze przez ciąg kominowy zostaję usunięte na zewnątrz, co znacząco wpływa na straty cieplne budynku, automatycznie podwyższając koszty ogrzewania. Wentylacja grawitacyjna latem zazwyczaj nie sprawdza się. Uwzględniając wentylację mechaniczną na etapie projektowania można wyeliminować kanały do wentylacji grawitacyjnej, co daje oszczędność miejsca i pieniędzy. W dobie panującego smogu należy pamiętać, że powietrze nawiewane do pomieszczeń jest filtrowane. Dobór odpowiednich filtrów zapewni świeże powietrze bez alergenów, pyłków i kurzu. Budynek jest przewietrzany niezależnie od temperatury i wiatru na zewnątrz. Dodatkowym plusem wentylacji mechanicznej jest brak pleśni i grzybów.

ZASADA DZIAŁANIA ORAZ PODZIAŁ CENTRAL WENTYLACYJNYCH Z ODZYSKIEM CIEPŁA

Świeże powietrze jest zasysane z zewnątrz przez czerpnię. Zimne powietrze przechodzi przez wymiennik ciepła w centrali wentylacyjnej ogrzewając się od powietrza usuwanego (ciepłego). Następnie powietrze jest nawiewane do pomieszczeń. Zużyte powietrze oddaje swoją energię cieplną świeżemu powietrzu nie mieszając się z nim.

Im więcej energii zostanie oddane tym wydajniejszy jest system. Na rynku stosuje się centrale z wymiennikiem przeciwprądowym, krzyżowym oraz obrotowym. Wymienniki przeciwprądowe mają najwyższą sprawność odzysku ciepła, nawet do 97%. Z uwagi na taką wysoką sprawność są najczęściej zalecane do montażu w domkach jednorodzinnych. Wymiennik obrotowy ma sprawność do 85%. Zaletą tego rekuperatora jest odzysk wilgoci, niestety wadą jest możliwość przedostania się usuwanego zużytego powietrza do kanału nawiewnego ze świeżym powietrzem. Może to powodować mieszanie się zapachu z pomieszczeń brudnych i czystych. Wymiennik krzyżowy posiada sprawność do 70%. Najczęściej ma zastosowanie w instalacjach przemysłowych. W przypadku central z wymiennikiem przeciwprądowym oraz krzyżowym jest również stosowany by-pass czyli obejście służące do bezpośredniego (bez odzysku energii) nawiewu świeżego powietrza do pomieszczeń. W centralach z wymiennikiem obrotowym by-pass nie jest konieczny, gdyż efekt uzyskuje się poprzez jego wyłączenie. Obejście wymiennika najczęściej wykorzystywane jest do tzw. swobodnego chłodzenia np. nawiewu rześkiego wieczornego powietrza latem.

SPOSOBY ROZPROWADZENIA INSTALACJI WENTYLACYJNEJ

+ Świeże powietrze jest do pomieszczeń „czystych” (pokoje, sypialnia, salon). Zużyte powietrze jest usuwane przez pomieszczenia „brudne” (kuchnia, WC, łazienka). Konieczne jest wykonanie otworów w drzwiach w celu zapewnienia przepływu powietrza.
+ Do danego pomieszczenia świeże powietrze oraz wyciągamy zużyte. Taki system generuje większe koszty inwestycyjne niż w pierwszym układzie, jednak zapewnia odczuwalnie lepszy komfort dla użytkownika.
+ W domkach jednorodzinnych nawiewać świeże powietrze do pokoi, salonu, sypialni, a następnie wyciągać zużyte powietrze przez kuchnie, łazienki, WC czy garderobę. Jeśli w domu występuje duże pomieszczenie to powinno ono posiadać indywidualny nawiew i wywiew powietrza.

RODZAJE KANAŁÓW STOSOWANYCH W INSTALACJI WENTYLACYJNEJ 

Kanały elastyczne o średnicy rury DN 75 lub DN 63 z PE . Maksymalny przepływ w jednym kanale o średnicy DN 75 to 30 m3/h, DN 63–25 m3/h. System można montować w izolacji stropu przed wylewką właściwą. 
Instalacja nie zabiera wtedy powierzchni użytkowej. Istnieje również możliwość montażu w suficie podwieszanym, ale wtedy kanały należy zaizolować. Główną zaletą tego systemu jest brak przenoszenia się hałasu oraz prosty montaż.

Instalacja wykonana ze stali ocynkowanej – montaż w suficie podwieszanym. Zaletą takiego systemu jest dostęp do instalacji oraz łatwy montaż elementów regulacyjnych. Do wad możemy zaliczyć przenoszenie się hałasu z powodu krótkich odległości pomiędzy anemostatami (nawiewnikami), co w domkach jednorodzinnych jest bardzo często spotykane.

Instalacja wykonana w oparciu o przewody elastyczne izolowane – montaż w suficie podwieszanym. Główną jej zaletą jest bardzo prosty montaż natomiast wadą są zdecydowanie większe opory niż występujące w kanałach ocynkowanych lub elastycznych z PE o średnicy DN 75/63.

WSPÓŁWYSTĘPOWANIE WENTYLACJI MECHANICZNEJ I KOMINKA  

+ Wentylacja mechaniczna w domu wyposażonym w kominek otwarty powoduje konieczność wytworzenia nadciśnienia w pomieszczeniu. Często osiągane jest to poprzez włączenie trybu „kominek” w automatyce centrali wentylacyjnej, czyli spowodowanie dostarczenia większej ilości powietrza niż wyciągane. Nie zaleca się połączenia wentylacji mechanicznej w jeden układ z kominkiem.
+ Wentylacja mechaniczna w domu wyposażonym w kominek zamknięty – układy mogą pracować prawidłowo jednocześnie oraz każdy z osobna. Kominek z zamkniętą komorą spalania może współpracować z instalacją wentylacji w celu doprowadzenia gorącego powietrza do pomieszczeń. Należy jednak zwrócić uwagę na odpowiedni dobór wkładu kominowego do możliwości centrali wentylacyjnej oraz właściwe umiejscowienie nawiewników. Świeże powietrze dostarczane przez anemostaty w układzie instalacji wentylacyjnej bez współpracy z kominkiem, ma niższą temperaturę od znajdującej się w pomieszczeniu, w wyniku czego opada automatycznie w dół. W przypadku rozprowadzania ciepłego powietrza z kominka, jego nawiewnik powinien być umiejscowiony jak najniżej, czyli odwrotnie niż w przypadku samej instalacji wentylacyjnej. Kanały rozprowadzające ciepłe powietrze powinny być odporne na wysoką temperaturę. Zalecane jest również wytworzenie nadciśnienia w pomieszczeniu. Centrala wentylacyjna oraz wentylator wspomagający musi zostać zabezpieczony przez przepustnice zwrotne, które uniemożliwią cofanie się gorącego powietrza.
+ W każdym przypadku należy pamiętać o konieczności doprowadzenia świeżego powietrza niezależnym przewodem do komory spalania. Ruch powietrza wywołany przez centralę można wykorzystać do dystrybucji gorącego powietrza, jednak by ten cel osiągnąć, instalacja musi być bardzo dobrze zaprojektowana.