Ścieżki w ogrodzie powinny być trwałe, efektowne, a także dobrze wkomponowane w naturalne otoczenie. Można je wykonać z materiałów, które spełnią te warunki.
Zanim podejmiemy decyzję, jak zrobić ścieżkę w ogrodzie, postarajmy się zaplanować ich odpowiednią liczbę. Powinny one łączyć wszystkie ogrodowe zakątki z domem i tarasem, dlatego warto wcześniej rozrysować najczęściej pokonywane trasy. Oczywiście im ogród będzie większy, tym liczba traktów komunikacyjnych też musi wzrosnąć, co wiąże się z kosztami. Dobrym rozwiązaniem będą materiały, które nie nadszarpną domowego budżetu, a jednocześnie będą odporne na warunki atmosferyczne oraz mchy, glony i porosty, co sprawi, że posłużą nam długo bez konieczności częstej konserwacji. Tanie ścieżki w ogrodzie mogą być także piękne i na lata! Pamiętajmy, że do wykonania ścieżek potrzebne będą narzędzia brukarskie, takie jak choćby zagęszczarka czy młotek brukarski.
Ścieżki w ogrodzie żwirowe
Trakty kamienne należą do najbardziej prestiżowych oraz trwałych i nie wymagających nadmiernej pielęgnacji. Jednak ścieżka z kamienia w ogrodzie jest kosztowna. Jeśli wybieramy ten materiał, to najbardziej ekonomiczne będą trakty z kruszyw takich jak np. żwir, grys, kliniec lub tłuczeń, które mają ostre, dobrze klinujące się krawędzie. Pasują do każdego ogrodu zarówno do swobodnego, np. angielskiego czy wiejskiego, jak i założeń bardziej rygorystycznych bazujących na symetrii i stylu francuskim. Będą tworzyć spójną kompozycje z kolorowymi kwiatami, zielenią trawnika oraz drzew i krzewów. Użycie żwiru umożliwia nadanie traktom fantazyjnych kształtów – ścieżki w ogrodzie z tego materiału mogą się wić wśród nasadzeń. Żwir jest dostępny w szerokiej gamie kolorystycznej, co ułatwi wykonanie wielobarwnej kompozycji. Kruszywa kamienne nie zatrzymują wód opadowych, dzięki czemu przenikają one w głąb ziemi i nawet jeśli trakt nie został wykonany z odpowiednim spadkiem, nie grozi nam tworzenie się na nim kałuż po obfitych opadach. Minusem ścieżek żwirowych jest konieczność uzupełniania co jakiś czas kruszywa. Gdy panuje susza, mogą się także pylić, – unikniemy tego efektu używając kruszywa bazaltowego, granitowego lub sjenitowego. Ścieżki żwirowe można wykonać samodzielnie, co znacznie obniży ich koszt. Wystarczy zastosować materiały o ostrych i nieregularnych krawędziach, które będą dobrze klinować się w podłożu, co zapewni stabilność nawierzchni. Ścieżki powinno się układać w kilku warstwach, ich liczba zależy od przepuszczalności gruntu, im jest ona mniejsza, tym warstw musi być więcej – na gruncie piaszczystym wystarczy jedna, na gliniastym konieczne mogą być nawet trzy. Do ubijania każdej warstwy potrzebna będzie zagęszczarka wibracyjna. Najdrobniejszy żwir jest w warstwie nawierzchniowej, spodnie wykonuje się z elementów grubszych. Brzegi ścieżek należy umocnić taśmą plastikową, cegłą klinkierową lub kamieniami, np. otoczakami
Ścieżki w ogrodzie z betonu
Do najpopularniejszych materiałów na ścieżki w ogrodzie należą elementy betonowe, takie jak kostka, czy różnego rodzaju płyty z tego tworzywa. Wykonuje się je z betonu wibroprasowanego, zagęszczonego. Są bardzo trwałe, mrozoodporne, mają niską nasiąkliwość. Ich różnorodność sprawia, że można z nich budować ścieżki w ogrodzie o różnych funkcjach. Kostkę brukową oraz płyty wyróżnia także bogactwo kształtów, co umożliwia zbudowanie niebanalnej nawierzchni. Kostka brukowa może mieć formę prostokątów, kwadratów, rombów (klinów) czy podwójnego T, płyty, oprócz fregularnych geometrycznych form, mogą przypominać cięte plasty kamienne lub drewniane. Atrakcyjne ścieżki w ogrodzie mogą też tworzyć ażurowe płyty z dużymi prześwitami. Warto je wykorzystać, gdy chcemy zbudować trakt o dobrej przepuszczalności. Atutem betonowych prefabrykatów jest kolorystyka, wśród której dominują modne szarości – od bardzo jasnej po ciemny grafit. Są także dostępne betonowe nawierzchnie w odcieniach brązu, beżu, czerwieni oraz melanżowe, czyli łączące kilka kolorów. Ich warstwa wierzchnia może być postarzona, odtwarzać strukturę typową dla kamienia albo drewna, może ją też tworzyć naturalne kruszywo. Kostki brukowe wyróżnia grubość – od 4 do 10 cm, przy długości i szerokości wynoszących np. 19,8x9,8 cm czy 11,8x5,8 cm. Małe wymiary wpływają korzystnie na przekazywanie naprężeń i rozkład obciążeń, dlatego kostka sprawdzi się na nawierzchniach, po których będą poruszać się samochody. W wielu miejscach na ścieżki w ogrodzie warto wykorzystać płyty chodnikowe lub bardzo efektowne płyty tarasowe, o grubości od 4 do 8 cm. Są znacznie dłuższe i szersze od kostek (ich przykładowe wymiary to 30x30, 40x40, 50x50, 60x40 czy 60x30 cm. Elementami niezbędnymi do układania ścieżek w ogrodzie z płyt i kostek brukowych są palisady, obrzeża, krawężniki, a gdy planujemy schody także stopnie i podstopnice.
Jak zrobić ścieżkę w ogrodzie na lata
Na trwałość ścieżki w ogrodzie wpływ ma nie tylko wybór materiału nawierzchniowego. Znaczenie ma odpowiednie wykonanie podbudowy, prawidłowe ułożenie i zagęszczenie nawierzchni. Grubość warstwy podbudowy zależy od rodzaju podłoża. Grunty gliniaste wymagają ułożenia z piasku dodatkowej warstwy odsączającej grubości ok. 10 cm. Na innych terenach wystarczy 15-20-centymetrowa podbudowa z grubego żwiru lub tłucznia. Podbudowa powinna być mocno ubita i wyprofilowana ze spadkiem, zazwyczaj od 1 do 3%, co sprawi, że w czasie deszczu lub bezpośrednio po nim nie będą tworzyły się kałuże. Nie zapominajmy też, by nad podbudową znalazła się warstwa wyrównująca z piasku grubości ok. 3 cm. Trwałość nawierzchni zagwarantuje szczelne wypełnienie spoin piaskiem. Wierzch spoin można przysypać grysem. Układając nawierzchnię, należy mieszać elementy z różnych palet, co sprawi, że zabarwienie ścieżki w ogrodzie będzie równomierne. Jeśli producent płyt lub kostki zaleca jej zaimpregnowanie, nie rezygnujmy z tego zabiegu. Bezbarwna powłoka, którą utworzy impregnat na powierzchni nawierzchni podkreśli jej kolor nawierzchni i podniesie jej odporność na ścieranie, zabrudzenia, wilgoć, mróz czy promieniowanie UV.
