Jak samodzielnie ułożyć płytki podłogowe i ścienne przy pomocy narzędzi marki HARDY?

Układanie płytek ceramicznych nie jest wcale łatwą czynnością. Cierpliwość i dokładność niezbędna jest na każdym etapie pracy. Należy zwrócić uwagę na pomieszczenia o małej powierzchni, w których bardzo dobrze widać wszystkie braki i niedoróbki. Przykładowo remont małej łazienki może być trudniejszy niż przerobienie dużego pomieszczania, w którym można sprytnie ukryć wszelkie niedoskonałości. Przed rozpoczęciem remontu warto skorzystać z usług biura projektowego, które przygotuje wizualizację pomieszczenia i dokładnie wyliczy liczbę płytek potrzebnych do wykończenia ścian i podłogi. W momencie podejmowania decyzji o samodzielnym układaniu płytek warto poprosić o pomoc osoby posiadające doświadczenie w tego typu pracach. Pierwszym krokiem, przed rozpoczęciem pracy, jest odpowiedni dobór narzędzi, które będą potrzebne do zrealizowania postawionego sobie zadania w sposób przyjemny i efektywny. W tym przypadku rekomendujemy zapoznanie się z szeroką gamą narzędzi budowlanych HARDY!

KROK 1: Kompletujemy narzędzia i materiały

Poniżej przedstawiamy listę potrzebnych narzędzi do układania płytek, które będą niezbędne w trakcie prac: 

Gdy zorganizujemy narzędzia do rozpoczęcia pracy przychodzi czas na zakup materiałów: emulsję do gruntowania, zaprawę wyrównującą, klej do płytek, fuga, silikon sanitarny no i oczywiście płytki.

KROK 2: Przygotowanie podłoża

Płytki podłogowe i ścienne układa się na podłożach zwartych, które nie ulegają odkształceniu pod obciążeniem. Zależnie od rodzaju i stanu podłoża, konieczne jest jego odpowiednie przygotowanie. W każdym przypadku musi być ono odkurzone, pozbawione tłustych plam i słabo przylegających powłok. Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 2 mm. Typowe podłoża jak tynki cementowo-wapienne czy jastrychy podłogowe nie wymagają specjalnego przygotowania. W przypadku zniwelowaniu większych nierówności na tych powierzchniach wykorzystuje się zaprawy wyrównujące. Jeśli mamy do czynienia z płytami gipsowo-kartonowymi lub tynkami należy pamiętać o zagruntowaniu preparatem zalecanym przez producenta zaprawy klejowej. Natomiast płyty OSB i inne drewnopochodne szlifuje się papierem ściernym do granulacji 40-60, następnie gruntuje (grunt szczepny)  a do mocowania płytek używamy kleje dyspersyjne lub odpowiednie zaprawy cementowe. Stare okładziny ceramiczne trzeba dokładnie zmyć wodą z dodatkiem detergentu i ewentualnie zagruntować, jeśli zaleca to producent zaprawy klejowej. 

KROK 3: Planowanie ułożenia płytek

Aby być bardziej spokojnym o poprawne wykonanie zadania oraz zminimalizować liczbę płytek potrzebnych do przycięcia zalecamy ułożyć płytki na próbę. Potocznie nazywaną metodą „na sucho”. Układanie rozpoczynamy od ściany znajdującej się najdalej od wyjścia, kontrolując poziom płytek na powierzchni. Nieregularne kształty płytek w końcowym etapie układania docinamy za pomocą maszynki do cięcia płytek lub szlifierką kątowa z tarczą diamentową. Na bardzo małych powierzchniach do sprawdzenia wystarczy poziomica bądź łata natomiast przy dużych powierzchniach należy utworzyć linię kierunkowe, prostopadłe używając na przykład sznura traserskiego wzdłuż, którego kładziemy płytki. Linie powinny przecinać się na środku pomieszczenia. 

W metodzie „na sucho” należy przemyśleć szerokość spoin, które zostaną wypełnione zaprawą do fugowania. Szerokość fugi uzależniona jest od wielkości płytek i miejsca ich ułożenia. Przyjmuje się, że powierzchnia fugi powinna wynosić 3-6% powierzchni płytki.

KROK 4: Układanie płytek

Po zakończonej prawidłowo próbie układania „na sucho” przychodzi czas na finalną pracę. Przed złapaniem pacy zębatej w rękę należy pamiętać o podstawowej zasadzie dotyczącej wyboru materiału wiążącego płytki do powierzchni. W przypadku podłoży sztywnych takich jak beton stosuje się najczęściej zaprawy klejące. Do powierzchni elastycznych, do których zaliczamy między innymi gipsowe ścianki działowe czy płyty OSB używamy elastycznej zaprawy klejowej i spoin. 

W pierwszym etapie układania płytek równomiernie rozprowadzamy klej na powierzchnię za pomocą pacy zębatej. Następnie kładziemy przygotowaną wcześniej płytkę, przyciskając do podłoża i obijając gumowym młotkiem w celu solidnego przytwierdzenia. Ważnym elementem układania płytek są równe odstępy pomiędzy płytkami tak zwane spoiny (fugi) ustalane za pomocą krzyżyków dystansowych. 

W dalszej kolejności sprawdzamy za pomocą poziomicy, czy położona płytka jest idealnie równa i nie odstaje od pozostałych. W ostatnim rzędzie płytek należy pamiętać o dylatacji, czyli przerwie między płytkami a ścianą.

Polecanym rozwiązaniem na wykończenie narożników zewnętrznych będzie fazowanie krawędzi płytek przed przyklejeniem. Taki efekt uzyskamy piłą stołową do cięcia na mokro pod kątem 45°. Po wyszlifowaniu krawędzi płytki idealnie przylegają do siebie — zapewniając estetyczny wygląd. Szczelinę, która powstanie po przyklejeniu płytek, należy wypełnić fugą w wybranym kolorze. Dzięki zastosowaniu w odpowiednich miejscach dylatacji unikniemy pęknięć w momencie samoczynnej pracy podłoża.

W sytuacji, gdy mamy położone płytki na całej zaplanowanej powierzchni i zaprawa wystarczająco stwardnieje usuwamy nadmiar kleju za pomocą wilgotnej gąbki. Po wykonaniu powyższego zabiegu zostawiamy całość na minimum 24 godziny w celu wyschnięcia kleju i pewnego związania materiałów. Dokładny czas schnięcia kleju umieszczony jest na etykiecie produktu danego producenta.

KROK 5: Fugowanie

Po związaniu podłoża z płytkami przygotowujemy zaprawę fugującą zgodnie z zaleceniami producenta. Uzupełniamy szczeliny zaprawą w 100% używając pacy, a następnie ściągamy nadmiar wypełnienia prowadząc fugownicę ukośnie do przebiegu spoin. Po wstępnym zaschnięciu fugi wygładzamy zwilżoną gąbką i zostawiamy do ostatecznego związania. Czyszczenie wykonujemy najpierw na sucho, aby nie rozmyć zaprawy na podłożu, a następnie zmywamy czystą wodą. Tym sposobem uzyskamy jednolitą fakturę fugi oraz równomierny odcień koloru. Pamiętajmy, że fugowanie należy przeprowadzić etapami w taki sposób, aby nie dopuścić do nadmiernego stwardnienia wcześniej nałożonej spoiny, gdyż fuga dość mocno wiąże.

Do wykończenia brzegów okładziny i narożników wykorzystujemy listwy z tworzywa lub metalowe, dostosowane do grubości mocowanych płytek. W narożnikach wewnętrznych pomieszczenia, gdzie koncentrują się największe naprężenia, koniecznie trzeba użyć elastycznego silikonu sanitarnego.

Nasz poradnik mam na celu przybliżenie tematu związanego z układaniem płytek, potrzebnych narzędzi oraz materiałów. Jednakże przed podjęciem decyzji o samodzielnej pracy rekomendujemy zapoznaniem się z wytycznymi producentów użytych materiałów. Jednego jesteśmy pewni – praca z narzędziami budowlanymi marki HARDY to dobra inwestycja przekładająca się na jakości i czas wykonania.