W czasach gwałtownie rosnących cen energii cieplnej, braku pewności w kwestii jej dostaw należy szukać sposobów na zbudowanie poczucia bezpieczeństwa i zapewnienie komfortu, także finansowego. Dbałość o jakość izolacji nowo powstających budynków i prawidłowo wykonaną termoizolację tych już wybudowanych, mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu rosnącym rachunkom. Co izolacja ma wspólnego z rachunkami?
W przypadku budownictwa jednorodzinnego
blisko 70% kosztów utrzymania
jest związane z jego ogrzewaniem lub chłodzeniem. Zarówno w przypadku
nowych, jak i starych domów pierwszym
krokiem do ograniczenia strat ciepła,
a co za tym idzie, ograniczenia kosztów
eksploatacji budynku, jest prawidłowa
izolacja ścian i poddaszy. Kolejne etapy na drodze do oszczędności to odpowiedni
dobór pieca i energia z OZE.
Wybór systemu izolacji – na co warto
zwrócić uwagę: na najlepsze parametry
cieplne czy mechaniczne. Nie bez
znaczenia jest także bezpieczeństwo
pożarowe. Skalna wełna mineralna to
materiał niepalny, odporny na działanie
ognia, który nie rozprzestrzenia pożaru.
To oznacza, że zastosowanie tego rodzaju
izolacji znacząco wydłuża czas na ewakuację
mieszkańców czy dotarcie jednostek
ratunkowych. Ważnym aspektem jest też
fakt, że prawidłowo wykonana izolacja
ze skalnej wełny mineralnej zmniejszy
ilość hałasu dobiegającego z zewnątrz,
co gwarantuje komfort akustyczny.
Jednak skuteczna izolacja to suma dwóch
czynników, czyli połączenie materiału
najwyższej jakości i wysokich umiejętności
wykonawców, którzy go montują.
Zobacz lub sprawdź swoją wiedzę, jak
prawidłowo przygotować podłoże i wykonać
izolację.
MONTAŻ IZOLACJI – PRZYGOTOWANIA
1. Założenia budowlane
Podczas prowadzenia prac ociepleniowych
temperatura zewnętrzna powietrza,
podłoża i materiału wbudowywanego
nie może wynosić mniej niż
+5°C i więcej niż +25°C. Nie należy
wykonywać robót przy silnym wietrze
lub intensywnym nasłonecznieniu.
Niezwiązane materiały (zaprawę
zbrojącą, tynki) należy chronić przed
bezpośrednim działaniem deszczu.
Należy stosować siatki zabezpieczające
na rusztowaniach. Zaleca się, by ocieplenia
były wykonywane z rusztowań
stacjonarnych.
2. Wymagania w zakresie nośności
podłoża
Podłoże musi być mocne, czyste, wolne
od kurzu i oleju, a tynki organiczne
oraz złuszczające się powłoki malarskie
należy usunąć. Nierówności
ścian przekraczające 1 cm niweluje się
zaprawą wyrównującą. Powierzchnię
ściany – otynkowaną lub nieotynkowaną
– należy oczyścić mechanicznie
(szczotkami) lub zmyć wodą pod dużym
ciśnieniem. Silnie chłonące podłoża
należy zagruntować środkiem
gruntującym, zmniejszającym ich
chłonność.
3. Pozostałe wymagania w zakresie
przygotowania i wykonywania elewacji.
Elementy elewacji, takie jak: okna,
drzwi, skrzynki żaluzji, parapety
muszą być zamontowane przed rozpoczęciem
robót ociepleniowych.
Należy zwrócić szczególną uwagę na
zachowanie odpowiedniej odległości
zakończeń obróbek blacharskich
od powierzchni elewacji oraz na ich
odpowiednie wyprofilowanie, umożliwiające
prawidłowe odprowadzenie
wód opadowych.
MONTAŻ IZOLACJI – NA CO WARTO ZWRÓCIĆ UWAGĘ
1. Nakładanie kleju na płyty izolacyjne
Klej należy przygotować zgodnie ze
wskazówkami producenta zawartymi
na opakowaniu. Płytę zaleca się
położyć na wcześniej przygotowanej
równej powierzchni, umożliwiającej
swobodny dostęp do niej z każdej strony. W przypadku płyt dwugęstościowych,
klej należy nanosić na powierzchnię
nieoznakowaną napisami.
W przypadku płyt jednogęstościowych
klej można nanosić dowolnie na
jednej z dwóch stron.
2. Nakładanie zaprawy klejącej wykonuje
się w dwóch etapach
Klej można nakładać m.in. metodą
„obwodowo punktową” w przypadku
dużego formatu płyt lub „grzebieniową”
dla płyt lamelowych. Zawsze
należy zacząć od naniesienia cienkiej
warstwy zaprawy klejącej na płytę,
w celu zagruntowania powierzchni
wełny skalnej. Następnie nakłada się
właściwą warstwę zaprawy klejowej na
zagruntowaną powierzchnie.
3. Ułożenie płyt
Płyty należy przyklejać mijankowo,
szczelnie dosuwając je do poprzednio przyklejonych. Nadmiar wychodzącej
z boku płyty zaprawy klejącej należy
usunąć tak, by nie była widoczna na
stykach płyt. Na narożach budynku
płyty powinny być ułożone w sposób
zapewniający „przewiązanie”.
4. Wykończenie ościeży
Połączenia systemu z innymi elementami
budowlanymi, takimi jak: ościeża
okienne i drzwiowe, parapety, dachy
i balkony, powinny być wykonane
z zachowaniem szczeliny wypełnionej
materiałem trwale plastycznym,
np. silikonem lub specjalną elastyczną
taśmą. Do ościeżnic okiennych oraz
drzwiowych należy przykleić listwy
przyokienne tak, aby zapewnić miejsce
na ocieplenie ościeża wełną o minimalnej
grubości 2 cm. W celu zabezpieczenia
okna przed zabrudzeniem
podczas prowadzenia robót, przykleja
się do listwy folię ochronną, którą odrywa
się razem z taśmą klejącą po wykonaniu
ocieplenia.
5. Mocowanie płyt łącznikami mechanicznymi
Mocowanie łącznikami płyt (w miarę
potrzeb) wykonuje się nie wcześniej
niż po 24 godzinach od ich przyklejenia,
za pomocą łączników z tulejką
oraz talerzykiem z tworzywa sztucznego
oraz stalowym rdzeniem, dopuszczonych
do obrotu i stosowania. Rodzaj
łączników mocujących (wkręcane
lub wbijane) oraz ich długość powinny
być dostosowane do podłoża, grubości
warstwy termoizolacyjnej układu ociepleniowego
i występujących obciążeń
statycznych.
6. Zaprawa zbrojąca
Zaprawę zbrojącą należy przygotować
zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu.
Przed przystąpieniem do
nakładania zaprawy zbrojącej należy
wyszpachlować wszystkie otwory
okienne i drzwiowe (ościeża), a naroża
ościeży dodatkowo zazbroić listwą
narożną z siatką. Należy również
pamiętać o wtopieniu pod kątem 45°
dodatkowych pasów siatki z włókna
szklanego, przy narożach otworów
okiennych i drzwiowych. Następnie
przystępuje się do wykonania warstwy
zbrojącej w dwóch etapach:
– pierwszym etapem nałożenia zaprawy
zbrojącej jest gruntowanie
powierzchni skalnej wełny cienką
warstwą zaprawy zbrojącej gładką
stroną pacy,
– następnie nakłada się właściwą
warstwę zaprawy za pomocą pacy
zębatej o zębach 10 mm x 10 mm,
rozprowadzając ją równomiernie po
powierzchni płyty i zatapiamy w niej
siatkę tworząc gładką powierzchnię.
7. Nałożenie podkładu tynkarskiego
W normalnych warunkach pogodowych,
po trzech dniach, na suchą warstwę
zbrojącą nakłada się jednowarstwowo,
za pomocą wałka lub pędzla,
podkład tynkarski pod wykończenie
tynkami mineralnymi, silikonowymi,
silikatowymi. W przypadku tynków
silikatowych lub silikonowych barwionych
w masie należy stosować podkłady
barwione w kolorze tynku.
8. Ocieplenie ścian zewnętrznych – termomodernizacja
istniejącego ocieplenia
Proponowane rozwiązanie pozwala
na zwiększenie grubości izolacji na
wcześniej wykonanym ociepleniu,
dzięki czemu budynek spełni minimalne
wymogi, a nawet umożliwi dostosowanie
go do najwyższych standardów
energetycznych. Rozwiązanie to można
zastosować dla starego ocieplenia
w metodzie lekkiej mokrej (ETICS),
wykonanego zarówno na bazie wełny
skalnej, jak i styropianu (EPS).
Ocieplenie na ocieplenie można zastosować m.in. w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej pamiętając o tym, by łączna grubość obu systemów nie przekroczyła 380 mm.
Zalety ocieplenia na ocieplenie:
– zmniejszone straty ciepła przez ściany
zewnętrzne,
– zwiększone bezpieczeństwo ogniowe,
– poprawa komfortu akustycznego,
– odświeżona estetyka nowej elewacji,
– osłonięcie uszkodzeń starej elewacji,
– szybki montaż,
– uniwersalność zastosowania.
Innowacyjną cechą tego rozwiązania
jest możliwość mocowania nowej warstwy
wełny skalnej do istniejącego podłoża
wyłącznie za pomocą łączników
mechanicznych. Pozwala to na znaczne
przyspieszenie procesu docieplenia.
Zastosowanie tego rozwiązania podnosi
znacznie izolacyjność termiczną
budynku oraz zwiększa bezpieczeństwo
w warunkach pożaru, poprzez osłonięcie
warstwy dotychczasowego ocieplenia na
bazie EPS za pomocą niepalnej warstwy
wełny skalnej.
Niezależnie od tego czy buduje się nowy
dom czy termomodernizuje się stary,
inwestując w ocieplenie należy myśleć
o rozwiązaniach na co najmniej 40-50
lat. Dlaczego? Dom buduje się na minimum
30 lat, na tyle lat zazwyczaj zaciągany
jest kredyt. Przy wyborze materiałów
i fachowców warto więc myśleć długofalowo
i już dzisiaj zapewnić sobie dom,
który będzie ciepły zimą, chłodny latem
i nie będzie generował niepotrzebnych
kosztów.