Budując czy remontując mamy wiele możliwości wykończenia ścian. Dziś skupmy się na gładziach. Jaką gładź szpachlową wybrać i która będzie najbardziej odpowiednia? Na rynku dostępne są różne rodzaje gładzi, każda z nich jest inna, ma inne właściwości, inny zakres zastosowania i inną cenę. Która będzie najlepsza dla naszych potrzeb?
Gładzie szpachlowe gipsowe
Najbardziej popularne ze względu na łatwość obróbki, możliwość uzyskania bardzo gładkiej powierzchni oraz biały kolor. Materiałem wiążącym jest tutaj gips naturalny lub syntetyczny. Gładzie te są dostępne w formie suchej mieszanki gotowej do rozrobienia z wodą. Najczęściej obrabia się je poprzez szlifowanie na sucho. Gładzie gipsowe powodują korodowanie stali więc przy ich nakładaniu należy unikać kontaktu z metalowymi elementami lub odpowiednio je zabezpieczyć.
W tej grupie produktów wyróżniają się dwie niedawno wprowadzone na rynek gładzie gipsowe marki ŚMIG. Pierwsza o symbolu D-1 jest białą odmianą tańszej, bo szarej, gładzi ŚMIG o symbolu E-1. Skład obu produktów zapewnia, że uzyskamy doskonałą gładkość ścian wewnętrznych, a jednocześnie efekt pozostanie trwały i wytrzymały.
Ich niewątpliwą zaletą jest to, że można je nakładać w grubych warstwach nawet do 7 mm, a szlifowanie nie przysparza trudności. Gładzie tej marki są na tyle uniwersalne, że można je nakładać zarówno w sposób ręczny jak i mechaniczny. Można nimi gładzić całe powierzchnie lub stosować do uzupełniania ubytków i pęknięć na powierzchniach ścian i sufitów. Można je również stosować do łączenia płyt g-k z taśmą wzmacniającą.
Gładzie szpachlowe polimerowe
Gładzie polimerowe dzielą się na gładzie gotowe i gładzie w proszku. Te pierwsze przebojem zdobywają rynek. Ich ogromną zaletą jest fakt, że są gotowe do użycia od razu po otwarciu opakowania. Przy pracy na dużych powierzchniach znacząco skraca to czas pracy i jest bardzo wygodne. Gładzie z tej grupy mają jeszcze jedną zaletę - są elastyczne i warto je stosować na podłożach tak zwanych trudnych jak na przykład ścianach, które ulegają niewielkim ruchom konstrukcyjnym. Gładzie polimerowe szlifuje się najczęściej podobnie jak gładzie gipsowe metodą na sucho.
Niewątpliwym liderem wśród gotowych gładzi szpachlowych jest gładź marki ŚMIG o symbolu A-2. Gładź ta łączy swobodę i łatwość użycia - wystarczy tylko otworzyć wiaderko, z walorami użytkowymi takimi jak łatwość nakładania, wysoka przyczepność do podłoża, elastyczność i biały kolor. Gładź można stosować do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. A-2 można stosować także do łączenia płyt gipsowo-kartonowych z taśmą wzmacniającą. Maksymalna grubość nakładanej warstwy to 5 mm - co w tego typu produktach jest również atutem. Elastyczność gładzi A-2 powoduje, że można ją stosować, oprócz typowych podłoży budowlanych, także na podłoża odkształcalne i drewnopochodne takie jak płyty OSB. W przypadku tej gładzi mamy także wybór co do nakładania i szlifowania. Można to robić zarówno ręcznie jaki i mechanicznie.
Gładzie szpachlowe wapienne
Gładzie wapienne są produktami gdzie substancją wiążącą jest wapno. Są mniej popularne ze względu na pracochłonne i trudne wykonanie - powinno się je układać metodą na mokro, bez szlifowania. Gładzie te pozwalają uzyskać warstwę nieprzekraczającą 5 mm grubości oraz bardzo gładką powierzchnię. Charakteryzują się białym kolorem i paroprzepuszczalnością, mają dobrą przyczepność do podłoża. Dzięki swoim właściwością oraz odporności na porastanie pleśnią dobrze nadają się do stosowania w pomieszczeniach o zwiększonej wilgotności. Można je stosować na tynki wapienne, cementowo-wapienne i beton. Nie nadają się natomiast do stosowania na podłoża gipsowe.
Gładzie szpachlowe cementowe należą do produktów najbadziej trwałych, ale podobnie jak opisane wyżej gładzie wapienne, mniej popularnych od gładzi gipsowych i polimerowych. Substancją wiążącą jest tutaj cement. Gładź ma dużą odporność na warunki atmosferyczne, przede wszystkim na działanie wilgoci dlatego dobrze nadaje się również do stosowania na zewnątrz. Grubość nakładania nie powinna przekraczać 3 mm, a uzyskana powierzchnia nigdy nie będzie równie gładka jak w przypadku gładzi gipsowych i polimerowych. Nakłada się je bez szlifowania, dwu- lub trzywarstwowo.
