Dlaczego warto stosować tynki gipsowe?

Tynki gipsowe są łatwe i szybkie w układaniu, chronią ściany i sufity przed rozprzestrzenianiem się ognia, tworzą dobry mikroklimat wnętrza.

Budując dom lub planując remont, podczas którego naprawy wymagają ściany i sufity, inwestorzy stają przed pytaniem, jakiego tynku użyć. Aby dobrze wybrać, należy wziąć pod uwagę właściwości użytkowe tynków po ich położeniu, miejsce zastosowania, wielkość powierzchni przeznaczonych do otynkowania, stan ścian przeznaczonych do remontu oraz czas potrzebny na realizację prac tynkarskich. Wielu inwestorów decyduje się na tynki gipsowe, które sprawdzają się zarówno w nowych, jak i w remontowanych budynkach.

Knauf - tynki wewnętrzne

WALORY UŻYTKOWE I EKONOMICZNE

Cieszą się one dużym powodzeniem ponieważ tworzą we wnętrzach optymalny dla człowieka klimat, pomieszczenia otynkowane tynkami gipsowymi sprawiają wrażenie cieplejszych i bardziej przytulnych, ściany są przyjemne w dotyku, można je wykończyć na gładko lub w strukturze. Nie bez znaczenia są właściwości fizyczne tynków gipsowych, które wyróżnia szczególnie dobra przyczepność do podłoża (kryształki gipsu wrastają w podłoże). Tynki gipsowe z uwagi na swoją plastyczność łatwo się obrabia i układa. Po ułożeniu zgodnie z technologią wykonania twardnieją one w pełni naturalnie objętościowo, bez kurczenia się, dzięki czemu na ścianie otynkowanej tynkiem gipsowym nie pojawiają się pajączki mikropęknięć. Tynki posiadają też właściwości pasywnej ochrony przeciwpożarowej, ponieważ struktura krystaliczna gipsu zawiera 2 cząsteczki wody, które podczas pożaru są uwalniane w postaci pary wodnej, chłodzącej i blokującej rozprzestrzenianie się ognia.
Wielu inwestorów przekonują argumenty ekonomiczne. Okres wysychania tynków gipsowych jest o połowę krótszy niż w przypadku tynków cementowo- -wapiennych, co przekłada się na szybszą realizację inwestycji. Tynki gipsowe wykonuje się często w technologii maszynowej, która pozwala w krótkim czasie otynkować duże powierzchnie. Powierzchnia tynków gipsowych jest na tyle gładka, że może stanowić podkład pod farby i tapety.

TYNKI MASZYNOWE

Przede wszystkim należy wiedzieć, że tynki gipsowe można stosować w pomieszczeniach o wilgotności powietrza nie przekraczającej 70%. W praktyce oznacza to, że w warunkach mieszkania lub domu jednorodzinnego tynki te można położyć we wszystkich ogrzewanych pomieszczeniach, łącznie z łazienką. Rynek oferuje kilka rodzajów tynków gipsowych. Wybór zależy od potrzeb oraz preferencji inwestora. W przypadku nowych domów najbardziej właściwe będzie położenie tynków maszynowych. Wśród nich mamy do wyboru popularne, lekkie tynki gipsowe, tynk gipsowy o zwiększonej wytrzymałości na uszkodzenia mechaniczne oraz tynk przeznaczony na ściany z ogrzewaniem ściennym, które zwykle wykańcza się na gładko. Jeżeli inwestor chciałby urozmaicić wygląd ścian w swoim domu, może tynki gipsowe wykończyć, nadając mu dowolną strukturę.

TYNKI RĘCZNE

W przypadku remontu wszystko zależy od stanu, w jakim znajdują się ściany i sufity przeznaczone do naprawy. Po wyniesieniu wszystkich mebli należy dokładnie się im przyjrzeć, lekko opukać oraz sprawdzić zachowanie pionu i płaszczyzn, przykładając do ściany w różnych miejscach poziomicę. Jeśli ściany są w bardzo złym stanie, tynk odpada w wielu miejscach i wykrusza się, warto rozważyć skucie starych tynków i położenie nowych. Jeśli ściany mają ubytki tylko w niektórych miejscach, a różnica w ich pionie nie przekracza 4 cm, dobrym pomysłem jest ich naprawa i wyrównanie za pomocą ręcznego tynku gipsowego. Ręczny tynk gipsowy sprawdzi się również wtedy, kiedy trzeba otynkować miejsce po zamurowanych drzwiach, wykończyć glify wokół nowo zamontowanych okien lub drzwi, albo wypełnić bruzdy, w których ułożono nową instalację. Jeśli chcemy naprawić sufit, ręczny tynk gipsowy nadaje się doskonale do wypełniania miejsc po odpadniętym tynku. Należy pamiętać, że tynku gipsowego nie można nakładać na stropie dwuwarstwowo.

WAŻNE GRUNTOWANIE

Wszystkie powierzchnie przeznaczone do tynkowania tynkami gipsowymi należy oczyścić z pyłu, ewentualnych zabrudzeń oraz koniecznie zagruntować, używając środka gruntującego odpowiedniego dla danego podłoża. W przypadku podłoży niechłonnych lub słabo chłonnych takich jak prefabrykowane lub wylewane elementy betonowe, należy użyć środka gruntującego, zawierającego dyspersyjne środki z dodatkiem piasku kwarcowego, który polepszy przyczepność tynku do podłoża. W przypadku podłoży chłonnych takich jak: pustaki ceramiczne, cegły silikatowe i gazobeton powierzchnie przeznaczone do tynkowania należy zagruntować środkiem gruntującym, który wyrówna chłonność podłoża. Są to zazwyczaj koncentraty, które wymagają rozcieńczenia w proporcji podanej na opakowaniu. Generalnie przyjmuje się zasadę, że im bardziej podłoże jest chłonne, tym więcej wody należy dodać do środka gruntującego, ale należy zagruntować je dwukrotnie. Powierzchnie po skutych tynkach należy zagruntować środkiem gruntującym wgłębnym.

Zaciąganie tynku przy otworze drzwiowym.

O CZYM WARTO WIEDZIEĆ

+ Prac tynkarskich nie należy wykonywać wcześniej niż 4 miesiące po zamknięciu budynku w stanie surowym. Położenie tynkow wcześniej, kiedy konstrukcja budynku jeszcze mocno pracuje, może powodować pękanie tynkow, niezależnie od ich rodzaju.
+ Prace tynkarskie należy wykonywać w temperaturze wnętrz min. +5oC na podłożach o resztkowej wilgotności do 3%. Wilgotność podłoża powinna ocenić ekipa tynkarska. Wykonywanie prac tynkarskich w warunkach o gorszych parametrach może skutkować odpadaniem i pękaniem tynku.
+ Tynki wewnętrzne lepiej położyć przed ociepleniem domu z zewnątrz. Ocieplenie lepiej położyć po wyschnięciu tynkow wewnętrznych, kiedy jeszcze ściany zewnętrzne „oddychają”. Szczelne okna, ocieplenie działające jak termos, niewyschnięte tynki i brak wentylacji to prosta droga do grzybow i pleśni.
+ Położenie tynku w otworach drzwiowych, w ktorych montowane będą ościeża nie jest konieczne. Położenie tynku i wykańczanie glifow w otworach drzwiowych to zbędny koszt oraz zmiana wielkości otworu w świetle, co może oznaczać problem z dobraniem drzwi o standardowych wymiarach albo konieczność wykonania drzwi o niestandardowych wymiarach.
+ Przed tynkowaniem zabezpieczone powinny zostać wszystkie okna, drzwi, otwory oraz miejsca na gniazdka, wyłączniki elektryczne oraz elementy dekoracyjne.
+ Wszystkie tynki gipsowe układa się w jednej warstwie. Maksymalna grubość na stropie nie może przekraczać 15 mm.
+ Kable elektryczne powinny zostać przykryte min. 5 mm warstwą tynku.
+ Powierzchnie pod okładziny ceramiczne należy wykończyć na szorstko, czyli nie należy ich wygładzać ani zacierać.
+ Świeżo położone tynki należy całkowicie wysuszyć. Pomieszczenia należy wietrzyć, a w okresie zimy ogrzewać.