Czas na remont instalacji w łazience

Łazienka to pomieszczenie, które remontujemy chyba najrzadziej, ponieważ zazwyczaj wiąże się to ze skuwaniem starych płytek, co jest uciążliwe i czasochłonne. Zmianę jej aranżacji dobrze jest połączyć z  poprawą funkcjonalności. I nie chodzi tu tylko o wymianę urządzeń sanitarnych na nowoczesne, ale także o efektywne ogrzewanie, oświetlenie, a także wentylację. Niestety generalny remont nie będzie tani, jednak warto go przeprowadzić, aby poprawić korzystanie z tego pomieszczenia. Szczególnie że następny prawdopodobnie przeprowadzimy dopiero za kilkanaście lat. Aby uniknąć przykrych niespodzianek, to zanim rozpoczniemy skuwać płytki, ustalmy budżet i dokładnie zaprojektujmy łazienkę

DOBRY PLAN

Przed remontem łazienki należy dokładnie zmierzyć powierzchnię, aby móc zaplanować jej wygląd. Naszkicowanie ustawień urządzeń sanitarnych pozwala funkcjonalnie je rozmieścić i  ergonomicznie zaaranżować pomieszczenie, a tym samym orientacyjnie określić koszty. Kiedy urządzenia sanitarne zostaną rozlokowane, będzie wiadomo, w których miejscach należy przerobić stare instalacje – wodną i  kanalizacyjną albo w  jaki sposób je ułożyć, jeżeli zdecydujemy się na rozprowadzenie ich od nowa. Istotne jest sporządzenie listy niezbędnych materiałów budowlanych, armatury łazienkowej oraz wybór ekipy remontowej. Remont łazienki w sytuacji, gdy będą skuwane płytki i zmieniane instalacje trwa ok. 2-3 tygodnie. Należy doliczyć oczywiście kilka dni zapasu, gdyż tak naprawdę wszystko może się w międzyczasie wydarzyć.

INSTALACJA WODNA I....

Gdy planujemy zmianę lokalizacji urządzeń sanitarnych lub zwiększenie ich liczby, np. zamierzamy zamontować drugą umywalkę, bidet czy kabinę prysznicową, instalację wodną będziemy musieli rozbudować. Nowe rury warto także zastosować, gdy instalacja ma ponad 20 lat i zauważyliśmy znaczny spadek ciśnienia wody wypływającej z baterii (powoduje go nagromadzony przez lata osad). Jeśli przebieg instalacji wodociągowej nie zmienia się, to nowe rury zimnej i ciepłej wody możemy ułożyć w bruzdach, z których zostały usunięte stare prze[1]wody. Gdy układ instalacji wodnej różni się od dotychczasowego, bruzdy po starych przewodach należy wypełnić np. zaprawą cementową albo pianką poliuretanową i  wykuć nowe lub rozprowadzić rury po wierzchu. Tam, gdzie instalacja biegnie poziomo, rura z ciepłą wodą powinna się znajdować poniżej rury z  wodą zimną, a obie – poniżej instalacji elektrycznej. W pionowych odcinkach rurę z zimną wodą umieszcza się po prawej stronie rury z ciepłą wodą. Ułatwi to podłączenie baterii. Instalację wy[1]chodzącą z podłogi doprowadza się kilkanaście centymetrów poniżej baterii i na zakończeniach montuje zawory odcinające. Z tego miejsca do króćców w baterii wodę doprowadza się elastycznymi wężykami. Podczas remontu łazienki wymieniamy też często sedes stojący na wiszący. W większości przypadków nie powinniśmy mieć problemu z do[1]prowadzeniem wody do zabudowanej spłuczki. Gdy stara miska ustępowa spłukiwana była przez tzw. dolnopłuk, wystarczy nową spłuczkę połączyć rurką warstwową PEX z dobranymi końcówkami do istniejącej instalacji wodociągowej. Bardzo często stosowany jest również elastyczny wężyk, jednak jest to mniej pewne rozwiązanie. Natomiast w przypadku górnopłuków podłączenie do wody umieszczone jest wysoko. Możemy je zaślepić i wykonać wygodniejsze włączenie do instalacji wodnej, bliżej planowanego miejsca ustawienia stelaża. Jeśli jest to niemożliwe, musimy wy[1]korzystać stare doprowadzenie. Dobudowujemy fragment instalacji ze sztywnej rury warstwowej typu PEX i łączymy ją z instalacją przy użyciu kolan i złączek zaciskanych, a rurę zamocujemy na ścianie sprężystymi uchwytami, rozstawionymi co ok. 0,6 m. Rurę możemy zamaskować ekranem z płyty g-k lub gdy remont obejmuje także ściany, możemy ją ukryć w bruździe w murze.

... KANALIZACJA

Montaż dodatkowych urządzeń sanitarnych wiąże się również z modernizacją instalacji kanalizacyjnej. Z pracami remontowymi nie ma co zwlekać także, gdy stare rury żeliwne zaatakowała korozja lub są niedrożne. Pamiętajmy, że rury kanalizacyjne muszą być układane z minimum 2% spadkiem w  kierunku odpływu. Wyjścia syfonowe od sanitariatów mogą mieć średnicę 32- -50  mm, ale już rury kanalizacyjne powinny mieć średnicę minimum 50  mm. Instalacja kanalizacyjna może być poprowadzona w  podłodze lub ścianie. Rury ułożone w ścianie mogą być zasłonięte ekranem maskującym lub ścianką instalacyjną. W drugim przypadku należy zamontować ruszt z profili stalowych oraz stelaż do zawieszenia miski sedesowej czy umywalki. Zabudowuje się go płytami g-k odpornymi na wilgoć, najczęściej mają kolor zielony. Podejścia kanalizacyjne do umywalki przygotowuje się w  ścianie z  wylotem na wysokości 50  cm od podłogi. Natomiast wylot rury do miski sedesowej czy bidetu powinien być umieszczony na wysokości 15 cm od podłogi. Co ważne, miska ustępowa powinna znajdować się maksymalnie 1 m od pionu. Raczej nie przenosimy jej w inne miejsce, lepiej wymienić ją na nowoczesny model. W przypadku kabiny prysznicowej walk in wszystkie elementy podejścia o grubości 12-15  cm należy umieścić poniżej poziomu posadzki. O tym, czy można zastosować tego typu rozwiązanie w mieszkaniu w  bloku, powinien zdecydować konstruktor budynku lub inny upoważniony pracownik.

UMYWALKA POWINNA BYĆ ZAWIESZONA 85 CM NAD PODŁOGĄ, BATERIA UMYWALKOWA NAŚCIENNA 25-35 CM NAD UMYWALKĄ, RĄCZKA PRYSZNICOWA 180 CM NAD PODŁOGĄ.

Jakie rury do instalacji wodnej i kanalizacyjnej?

Wymiana i rozbudowa instalacji wodno-kanalizacyjnej wiąże się z koniecznością zakupu odpowiednich rur. Obecnie zazwyczaj wykonuje się je z tworzyw sztucznych: PVC (polichlorek winylu), CPVC (chlorowany polichlorek winylu), PE (polietylen). PE-X (polietylen sieciowany), PP (polipropylen), PB (polibutylen) oraz z połączeń różnych tworzyw i przekładek (rury wielowarstwowe). Najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem są rury polipropylenowe PP, jednak powinny być wzbogacone o specjalną wkładkę – aluminiową lub z włókna szklanego – ponieważ są mało odporne na wysokie temperatury. Bardziej wytrzymałe, ale i droższe, są rury z PE-X, wielowarstwowe oraz wykonane z polibutylenu. Rzadziej stosuje się sztywne rury miedziane, ponieważ wymagają specjalistycznych łączeń, narzędzi i umiejętności. Okazują się jednak dobrą alternatywą dla rur stalowych w starych instalacjach, gdy nie chcemy zmieniać sposobu rozprowadzenia. Oprócz materiału bardzo ważne jest idealne dopasowanie wszystkich elementów instalacji, dlatego warto kupować całe systemy rur, pochodzące od jednego producenta. Ponadto należy zwrócić uwagę na obecność znaku CE oraz atestu PZH na kupowanych rurach i kształtkach.

ELEKTRYKA I OŚWIETLENIE

W wiekowych domach i mieszkaniach warto także wymienić instalację elektryczną na nowoczesną i dopasować ją do współczesnych standardów – np. zainstalować oświetlenie lustra czy pod prysznicem. Ponadto kilkudziesięcioletnia elektryka nie jest przygotowana na duży pobór prądu generowany przez współczesne urządzenia elektryczne czy oświetlenie. Może to prowadzić do częstego wyłączania bezpieczników, a nawet pożaru, gdy instalacja się przegrzeje Aby sprawdzić stan instalacji, wystarczy rozkręcić gniazdko i jeśli przewody są miedziane, to instalacja jest już wymieniona, gdy aluminiowe, to należy wymienić obwód na nowy. Nie wolno zapomnieć w takim przypadku o  zabezpieczeniu różnicowo-prądowym, ponieważ dawniej go nie wykonywano, a jest bezwzględnie wymagane w łazienkach czy toaletach. Tworząc albo wymieniając instalację elektryczną, przemyślmy ilość kontaktów oraz ich rozmieszczenie. Pamiętajmy jednocześnie, że odległość gniazdek od źródła wody powinna wynosić minimum 60 cm, a od podłogi 120 cm. Warto wybrać gniazdka z klapką bryzgoszczelną, która zabezpiecza instalację przed przedostawaniem się wody. Włączniki światła po[1]winny znajdować się na wysokości ok. 140 cm od podłogi. Projektując zupełnie nowe oświetlenie, warto wziąć pod uwagę oświetlenie halogenowe oraz oczywiście żarówki ledowe. Najlepiej, gdy punkty świetlne są różnorodne. Za całościowe oświetlenie pomieszczenia odpowiada często sufitowy plafon. Popularnym rozwiązaniem jest również oświetlenie punktowe lub rozproszone z podwieszanym sufitem, wykonanym z wodoodpornych płyt g-k. Najlepiej oświetlonym miejscem w łazience powinno być lustro. Kinkiety lub niskonapięciowe oświetlenie halogenowe umieszczone po bokach lustra ułatwiają codzienną toaletę i robienie makijażu. Standardowo oprawy naścienne montuje się na wysokości wzroku, czyli 150-160 cm nad posadzką. Jeśli lustro jest szerokie, oświetlenie umieszczamy nad nim.

OGRZEWANIE W ŁAZIENCE

Aby cieszyć się z korzystania z łazienki po remoncie, bez względu na porę roku, należy zadbać o ogrzewanie. Warto więc wymienić grzejnik na bardziej wydajny albo zainstalować model z  wbudowaną elektryczną grzałką, która umożliwi nam poza sezonem grzewczym szybkie dogrzanie pomieszczenia czy wysuszenie ręczników. Najczęściej do łazienki wybierane są modele drabinkowe. Pamiętajmy, że do podłączenia grzałki potrzebne jest gniazdko 230 V. Możemy wykorzystać okazję, jaką jest układa[1]nie nowej okładziny ściennej i zmienić miejsce montażu grzejnika – rury przyłączeniowe zostaną przykryte płytkami podłogowymi lub ściennymi. Jeżeli dotychczas były to rury stalowe, nie ma problemu z zamianą ich na łatwiejsze w  montażu plastikowe bez konieczności wymiany całej instalacji. Rury z tworzywa sztucznego łączy się z metalowymi specjalnymi złączkami. Jeśli dysponujemy większym budżetem, pod płytkami podłogowymi możemy zamontować elektryczne maty grzewcze.

WENTYLACJA ZE WSPOMAGANIEM

Wymianę powietrza najłatwiej zapewnić uchylając okno. Jednak często łazienki są jego zazwyczaj pozbawione. Dlatego należy zamontować odpowiednio dobrany wentylator. Może być zintegrowany z łącznikiem oświetlenia – zaczyna pracować po jego aktywacji i wyłącza się po określonym czasie. Wygodniejszym rozwiązaniem jest model uruchamiany za pomocą czujnika wilgotności powietrza. Zanim jednak zamontujemy wentylator, sprawdźmy drożność kominowego kanału wentylacyjnego. Pamiętajmy, że włączony wentylator nie może blokować przepływu powietrza.