wrzesień
Rok w ogrodzie
Pojawiły się grzyby! To przyjemne dla ucha hasło dla wszystkich miłośników grzybobrania. Kiedy w lesie pokazują się pierwsze kurki, prawdziwki, koźlaki czy podgrzybki, zbieracze ruszają ochoczo w las. Warto zatem przygotować wyposażenie, które usprawni nam zbieranie i transport zebranych grzybów.
Wiklinowy koszyk – wygodny dla nas, wygodny dla grzybów
Wytrawni grzybiarze zabierają ze sobą do lasu przede wszystkim wygodny koszyk. Cenią sobie głównie to, że taki pleciony pojemnik jest przede wszystkim przewiewny. Spotkamy też amatorów grzybobrania z pojemnikami z tworzywa (wiaderkami), ale zbiór w plastiku nie oddycha, grzyby wilgotnieją, a po dłuższym czasie, szczególnie kiedy jest ciepło, grzyby zaparzają się, ciemnieją i tracą swój zdrowy, świeży wygląd. Kosz grzybowy, pleciony, wykonany z naturalnego materiału, jakim jest wiklina, dzięki swoim mniej lub bardziej ścisłym splotom jest przewiewny i gwarantuje dostęp powietrza.
Wiklina jest materiałem najbardziej odpornym na uszkodzenia mechaniczne, zanieczyszczenia i wilgoć, dlatego, mimo iż w asortymencie sklepów znajdziemy kosze z trawy morskiej czy rattanu, warto wybierać rodzimy sprawdzony materiał.
Odpowiedni kosz na grzyby musi spełniać kilka ważnych parametrów. Jego pojemność powinna być spora, szczególnie jeśli wybieramy się na porządne całodzienne grzybobranie. Jeżeli planujemy jedynie niedługi spacer na grzyby, możemy zadowolić się koszyczkiem mniejszym, bo w każdej chwili będziemy mogli wrócić i rozładować go w samochodzie lub domku rekreacyjnym. Długa wyprawa w las wymaga kosza o długości przynajmniej 30-37 cm, szerokości minimum 20 cm oraz głębokości ok. 30-40 cm. Wygodny kosz grzybowy powinien być bowiem podłużny, owalny, tak aby grzyby mogły być układane na jak największej powierzchni, a nie głównie jeden na drugim. Mając większą swobodę w koszyku, grzyby wzajemnie nie uszkadzają się i nie zgniatają.
Bardzo ważna jest sama waga koszyka. Czym większy i czym jego splot bardziej zwarty, tym koszyk cięższy. Długi spacer po lesie, szczególnie kiedy koszyk już będzie wypełniony niemal w całości, może sprawić, że ostatecznie będzie boleć nas ręka i będziemy czuć się przeciążeni. Nie do pominięcia jest więc w koszyku grzybowym sama rączka. Ucho do koszyka grzybowego nie powinno być zbyt długie, żeby koszyk nie wisiał nam nisko przy nogach i nie zaczepiał o podłoże, ale nie może być też zbyt krótkie, zaraz przy brzegach kosza. Musimy mieć możliwość swobodnego włożenia weń ramienia, tak byśmy mogli koszyk nosić nie tylko w dłoni, ale właśnie w zgięciu łokcia.
Sama rączka nie powinna być ze zbyt gęstego splotu, ponieważ wpłynie to także na wagę kosza, natomiast musi być stabilna, dobrze przymocowana i pewna, tak by udźwignąć kosz z jego pełną zawartością.
Po grzybobraniu kosz wiklinowy łatwo wytrzepać i umyć. Wiklina bardzo dobrze znosi wodę, pozostawiony nawet na jakiś czas do wyschnięcia będzie nadal atrakcyjny funkcjonalnie i wizualnie.
Wyposażenie każdego wytrawnego grzybiarza to nożyk (typu kozik)
Grzyby powinno zbierać się „czysto”, czyli już na etapie zbioru przed włożeniem do koszyka z grzyba usuwamy korzeń oraz czyścimy go z grubszych zanieczyszczeń (liście, trawa, igły). Niezbędny jest nam przy tym, obowiązkowy na wyposażeniu każdego grzybiarza – nożyk. Bezpieczny i funkcjonalny będzie to nożyk typu kozik, lekko zagięty, ułatwiający precyzyjne podcięcie grzyba z mocnym, poręcznym trzonkiem. Wygodnie jeśli dodatkowo będzie składany, co zapewni bezpieczeństwo i uchroni przed skaleczeniem czy uszkodzeniem ubrania. Nowoczesne, oferowane specjalnie na ten cel nożyki grzybowe wyposażone są dodatkowo w szczoteczkę stanowiącą integralną część uchwytu oraz karabińczyk umożliwiający podpięcie nożyka do elementów garderoby lub do samego koszyka. Nożyk grzybowy musi być wykonany ze stali nierdzewnej, a rączka z materiału odpornego na wilgoć i zanieczyszczenia – lakierowanego drewna lub z wysokogatunkowego tworzywa.
SKRZYNKI DO TRANSPORTU GRZYBÓW
Udane grzybobranie to pełne kosze, które trzeba czasem nawet kilkukrotnie opróżnić. Doświadczeni grzybiarze przygotowują na ten cel skrzynki o ażurowej konstrukcji, np. spożywcze skrzynki drewniane lub składane skrzynki z tworzywa o uniwersalnym zastosowaniu. Grzyby należy przekładać ostrożnie. Można na tym etapie dokonać już wstępnej selekcji – małe do marynaty, starsze i duże do suszenia.
zdjęcie tytułowe: pixabay.com