Pigwa i pigwowiec

Cenimy je za dekoracyjne kwiaty, które są ozdobą wiosennego ogrodu. Jesienią – najczęściej w październiku, ale w tym roku już wcześniej – krzewy pigwowca i pigwy są obsypane żółtymi dekoracyjnymi owocami w kształcie jabłka lub gruszki, wyśmienitymi na przetwory, nie nadają się do spożycia na surowo. By je wykorzystać do celów kulinarnych, po zebraniu najlepiej odczekać nawet kilka tygodni, w tym czasie przechowujemy je w suchym, przewiewnym miejscu.

Pigwa pospolita

To duży krzew lub niewielkie drzewo osiągające 2-3 m wysokości. Liście pigwy mają owalny kształt, są na wierzchu ciemnozielone, a od spodu szarozielone pokryte delikatnym meszkiem. Kwiaty w barwach białej lub jasnoróżowej obsypują roślinę pod koniec maja. Owoce są początkowo zielone, z czasem przybierają barwę cytrynowożółtą.

Pigwa najlepiej rośnie w miejscach dobrze nasłonecznionych, zacisznych, osłoniętych przed wiatrami na podłożu lekko kwaśnym, żyznym zasobnym w próchnicę. Ze względu na płytki system korzeniowy ziemia powinna być umiarkowanie wilgotna.

Jesień to dobry okres na sadzenie pigwy, pamiętajmy jednak, by ochronić młodą sadzonkę przed mrozami usypując wokół niej kopczyk. Pigwę warto nawozić wiosną kompostem. O tej porze roku dobrze też wykonać cięcie fitosanitarne.

Pigwowce

Te cierniste krzewy są u nas znacznie popularniejsze od pigwy. Do najczęściej uprawianych należą pigwowiec pośredni, okazały oraz japoński. Sadzimy je w grupach, często w roli żywopłotów. Tak jak pigwa wymagają słonecznego, zacisznego stanowiska, na przykład przy ścianie lub murze usytuowanych od południa, wówczas odwdzięczą się nam pięknymi kwiatami w odcieniach pomarańczy, różu lub czerwieni i aromatycznymi niewielkimi owocami o średnicy od 2 do 5 cm. Warto im zapewnić żyzną i dostatecznie wilgotną glebę, ale lepiej by była ona sucha niż podmokła – to krzewy o dość głębokim systemie korzeniowym, który umożliwia im czerpanie wody z dużych głębokości.

Zdjęcia: Fotolia.com, Pixabay,com