maj
Rok w ogrodzie
Zachwyca dekoracyjnym kwiatami i owocami, a także ozdobnymi liśćmi i pięknym pokrojem. Kalina sprawdzi się zarówno w małym, jak i dużym ogrodzie. W sprzedaży dostępne są różne gatunki i odmiany tej rośliny.
Pod nazwą kalina (łac. Viburnum) kryje się wiele gatunków różniących się wyglądem. Przeważająca część tych sporych krzewów lub niewielkich drzewek rośnie naturalnie w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej. W Polsce dziko rosną wyłącznie dwie odmiany – kalina koralowa oraz kalina hordowina. Ponadto kaliny są uprawiane jako rośliny ozdobne. Mogą rosnąć jako pojedyncze nasadzenia, a także tworzyć ciekawe żywopłoty. Dobrze współgrają z innymi gatunkami krzewów. W naszych ogrodach są chętnie sadzone ze względy na niewielkie wymagania oraz niezaprzeczalne walory dekoracyjne.
Kaliny w ogrodzie
Najczęściej w naszych ogrodach można spotkać kalinę koralową. Ten rozłożysty krzew osiąga 3-5 m wysokości, dzięki czemu pasuje do każdego ogrodu. Charakteryzuje się luźną, o asymetrycznym kształcie koroną i najczęściej trzyklapowymi, jasnozielonymi liśćmi, które jesienią przybierają kolor purpurowoczerwony. Ma białe, kuliste kwiaty o średnicy do 10 cm zebrane w duże baldachogrona, przypominające pompony. Kwitnie od maja do lipca. Kalina ładnie pachnie i nadaje się na kwiat cięty. Intensywnym zapachem wyróżnia się również kalina wonna i kalina Burkwooda o różowych na zewnątrz kwiatach. Ozdobą kaliny koralowej są również kuliste, szkarłatne owoce, które dojrzewają pod koniec lata i utrzymują się czasem aż do wiosny.
Innym gatunkiem występującym w naszym kraju jest kalina hordowina. Osiąga najczęściej 3-4 m wysokości. Ma długie jajowate liście. Białe kwiaty zebrane są w płaskie podbaldachy. Kwitnie od maja do lipca. Pamiętajmy, że czerwone i czarne pestkowce są trujące. Możemy spotkać ciekawe odmiany tej rośliny. Jedną z nich jest 'Aureovariegata'. Jej liście są pokryte żółtymi plamami.
Kaliny obce w naszym klimacie
Gatunkiem obcym uprawianym w Polsce jest kalina koreańska. Ten niewielki, rzadko ugałęziony i dość rozłożysty krzew osiąga 1,5 m. Ma duże, jajowate, matowe liście. Białe kwiaty, na zewnątrz lekko zaróżowione tworzą luźne wiechy. Kwitnie od kwietnia do maja. W Polsce można również spotkać kalinę sztywnolistną. Rośnie szeroko i osiąga 2-3 m wysokości. Ma ciemnozielone, lancetowate lub jajowate liście. Białe kwiaty tworzą baldachogrona o średnicy dochodzącej nawet do 20 cm. Kalina sztywnolistna kwitnie od kwietnia do maja, a owocem jest jajowaty pestkowiec, którego barwa zmienia się podczas dojrzewania – z purpurowej przechodzi w czarną. Z Japonii przywędrowała do nas kalina japońska. Jej botaniczna odmiana to rozłożysty krzew o poziomych gałęziach, na których kwitną talerzowe baldachy z dużymi kwiatami. W handlu dostępna jest kalina japońska 'Mariesii', która dorasta do 2 m i ma płasko rozłożone pędy. Wolno rośnie kalina japońska 'St Keverne', która charakteryzuje się dużymi płaskimi baldachami. Również niewielka jest kalina japońska 'Watanabe'. W ogrodzie interesująco prezentuje się różowa kalina japońska 'Pink Beauty' o drobnych listkach. Duże białe kuliste kwiatostany ma z kolei kalina japońska 'Grandiflorum', a także kalina japońska 'Popcorn'.
Kaliny – wymagania i pielęgnacja
Krzewy te możemy uprawiać na stanowiskach słonecznych, ciepłych (wtedy najobficiej kwitną) lub lekko zacienionych. Miejsce powinno być osłonięte od silnych wiatrów, lepiej unikać wystaw wschodnich. Kaliny najlepiej będą rosły na podłożach przepuszczalnych, próchniczych, dość zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych. Natomiast nie lubią gleb całkowicie podmokłych i zbyt suchych. Są jednak pewne odstępstwa – kalina hordowina poradzi sobie na glebie suchej i kamienistej. Dobrze też ściółkować podłoże wokół krzewów. W ten sposób ograniczymy parowanie wody z podłoża i wilgotność gleby będzie utrzymywała się na optymalnym poziomie.
Kalinę najlepiej posadzić w ogrodzie wiosną, gdyż nie jest w pełni mrozoodporna. Młode egzemplarze w czasie suszy warto podlewać. Nie należy wykonywać tej pracy często, nie ma też sensu dostarczać małych ilości wody. Najefektywniej będzie, jeśli krzew podlejemy obficie, tak by woda dotarła do bryły korzeniowej. Zapewnimy w ten sposób dostateczny poziom wilgotności powietrza. Z reguły kalina nie wymaga cięcia, gdyż naturalnie dysponuje pięknym pokrojem. Tylko od czasu do czasu, w razie potrzeby, można przeprowadzić cięcie sanitarne i odmładzające. Warto dokarmiać ją nawozami organicznymi lub mineralnymi ze zwiększoną dawką fosforu (wpłynie na bujniejsze kwitnienie) i potasu (poprawia m.in. na krzewienie).
Zdjęcia: fotolia.com, pixabay.com, www.thinkstockphotos.com, materiały prasowe