Rosnące ceny stali zbrojeniowej oraz robocizny
i transportu to dobry powód do rozważenia alternatywnego
zbrojenia posadzek i nawierzchni
betonowych. Makrowłókna polimerowe są lekkie,
co ułatwia ich transport oraz znacząco obniża
jego koszty. Ich dozowanie do betonu jest
bardzo łatwe, a ilości są od 6 do 9 razy mniejsze
w porównaniu do włókien stalowych, przez co
mieszanka betonowa odznacza się lepszą urabialnością
i łatwością wbudowania. Tak samo
jak włókna stalowe, makrowłókna polimerowe
podnoszą wytrzymałość betonu na rozciąganie,
zginanie, uderzenia a także odporność zmęczeniową.
Posiadają wysoką odporność chemiczną,
są odporne na oddziaływanie kwaśnego i silenie
zasadowego środowiska, korozję wywołaną
chlorkami, siarczanami i pleśnią, nie korodują.
Z tego względu mogą być używane zarówno
w tradycyjnych zastosowaniach posadzkowych
jak również w nawierzchniach betonowych wystawionych
na działanie warunków atmosferycznych oraz innych szkodliwych czynników
chemicznych.
W przeciwieństwie do włókien stalowych, (które
nie są odporne na chemikalia i wpływ warunków
atmosferycznych) makrowłókna polimerowe
sprawdzą się w zewnętrznych nawierzchniach
betonowych np. na stacjach benzynowych, myjniach
samochodowych, składowiskach odpadów,
płytach gnojnych czy zbiornikach na kiszonkę.
Makrowłókna polimerowe mogą być stosowane
również w betonie natryskowym, popularnym
przy wykonywaniu np. skateparków czy basenów.
W przeciwieństwie do przeciwskurczowych siatek
zbrojeniowych umieszonych tylko w strefie
przypowierzchniowej, równomiernie rozproszone
makrowłókna polimerowe chronią cały przekrój
elementu betonowego przed szkodliwym
wpływem rys skurczowych.
Makrowłókna polimerowe to ciekawa i warta
przemyślenia alternatywa dla tradycyjnych włókien
stalowych i siatek zbrojeniowych.
