Bezobsługowość urządzenia oraz bezproblemowa produkcja
ciepłej wody użytkowej, to zalety ogrzewania gazowego,
które powodują, że z każdym rokiem zyskuje ono w Polsce
na popularności.
Posiadacze tradycyjnego kotła na węgiel w miesiącach zimowych nieustannie muszą wykonywać nielekkie i czasochłonne czynności. Przede wszystkim, najpierw trzeba kupić węgiel, a następnie pozostaje konieczność częstego odwiedzania kotłowni, uzupełniania komory kotła i częste czyszczenie. Znacznie więcej pracy mają użytkownicy kotłów opalanych drzewem, ponieważ trzeba je pociąć i odpowiednio przechowywać, aby było suche. Z ogrzewaniem gazowym jest zupełnie inaczej. Doceniają je nie tylko właściciele domów jednorodzinnych, ale szczególnie mieszkańcy bloków, gdzie wspólnoty mieszkaniowe coraz częściej inwestują w ogrzewanie gazowe. W budynkach wielorodzinnych takie ogrzewanie nie jest drogie. Zwykle na grzejnikach montowane są głowice termostatyczne, dzięki czemu można łatwo stwierdzić, kto i ile zużył energii. Jeśli ktoś nie lubi wysokich temperatur albo wyjeżdża na dłużej, może zmniejszyć temperaturę przekręcając pokrętło.
EKOLOGIA GÓRĄ
Regulacje unijne oraz przykra „smogowa” rzeczywistość zmuszają nas do rezygnacji z ogrzewania przy pomocy węgla. W niedalekiej przyszłości w Polsce, prawdopodobnie tak, jak w innych krajach europejskich dominować będzie ogrzewanie gazowe i elektryczne (pompy ciepła). Warto wspomnieć, że w zakresie gazowych urządzeń małej i średniej mocy (do 400 kW) wolno sprzedawać obecnie wyłącznie oszczędne kotły gazowe kondensacyjne, uwalniające ciepło ze spalin pierwotnych. Proces ten znacznie zwiększa sprawność kotłów. Przy optymalnie wykonanej instalacji grzejnikowej lub podłogowej sprawność kotłów gazowych sięga 110%. Warto wiedzieć, że zastosowanie kotła kondensacyjnego pozwoli zaoszczędzić min. 20% gazu w porównaniu do kotłów gazowych tradycyjnych.
Zalety stosowania kotłów gazowych:
+ czyste, ekologiczne źródło energii,
+ tanie paliwo ogrzewania, biorąc pod
uwagę bezobsługowe źródła ciepła,
np. ogrzewanie energią elektryczną,
olejem opałowym, gazem ziemnym,
+ duży wybór urządzeń ze względu na
budowę (dwufunkcyjny przepływowy,
z wbudowanym zasobnikiem, z zasobnikiem
wolnostojącym, tzw. „lodówka”,
jednofunkcyjny, wiszący, stojący),
+ bezobsługowy, czysty, przyjazny środowisku
(brak emisji pyłów, sadzy, itd.),
+ oszczędność finansowa
automatyki, np. samoczynne
włączenie godzinę przed powrotem
z pracy, zminimalizowanie temperatury
w nocy,
+ nie wymaga osobnego
kotłowni (może być instalowany w łazience
lub kuchni),
+ źródło ciepła może pracować z dowolnym
systemem grzewczym (grzejniki,
ogrzewanie podłogowe, nadmuchowe,
itp.)
PRZEGLĄD KOTŁÓW GAZOWYCH
Różnicujemy kotły ze względu na ich budowę. Prezentację zaczniemy od kotłów wiszących dwufunkcyjnych przepływowych, najpopularniejszych i najtańszych na naszym rynku. Zwykle posiadają moc grzewczą na potrzeby c.o. i ciepłej wody na poziomie 24–25 kW. Są w stanie ogrzać nowoczesny budynek o powierzchni do 300 m2 i produkować ciepłą wodę w systemie przepływowym. Kotły te doskonale spisują się w mieszkaniach o powierzchni kilkudziesięciu m2, gdzie mamy jedną łazienkę. Kotły wiszące z wbudowanym zasobnikiem na ciepłą wodę użytkową są bardzo ciekawymi urządzeniami ze względu na niewielkie wymiary, a jednocześnie ogromne możliwości. Kotły te, z reguły o mocy 24–32 kW, posiadają zasobnik ciepłej wody o pojemności 40–60 litrów, który jest w stanie zapewnić komfort produkcji ciepłej wody dla 3–5 osobowej rodziny. Jest urządzeniem wiszącym, które pozwala zaoszczędzić sporo miejsca w kotłowni. Kotły wiszące z wolnostojącym zasobnikiem na ciepłą wodę, to popularne urządzenia w domach jednorodzinnych, gdzie znajdują się minimum 2 łazienki. Stojące zasobniki zwykle posiadają pojemność od 100 do 300 litrów i są dla użytkowników synonimem bezpiecznego zapasu wody w przypadku jednoczesnego korzystania z ciepłej wody z kilku odbiorników. Kotły stojące kompaktowe, tzw. „lodówki” są estetycznymi urządzeniami, w których pod jedną obudową znajduje się zarówno kocioł grzewczy, jak i zasobnik na ciepłą wodę użytkową o pojemności 100–200 litrów. Wszystko orurowane, połączone i przykryte obudową, niczym wysoka lodówka.
ZASADY MONTAŻU
Pomieszczenie na kocioł gazowy może,
ale nie musi być specjalnie wydzielone.
Kocioł gazowy o mocy do 30 kW można
umieścić także w kuchni, łazience, czy
pomieszczeniu gospodarczym znajdującym
się na dowolnym poziomie budynku
– gdy kocioł jest zasilany gazem ziemnym
lub wyłącznie powyżej poziomu
terenu – gdy jest zasilany gazem płynnym.
W nowo budowanych domach kotły
gazowe można instalować w pomieszczeniach
o wysokości co najmniej 2,2 m,
w istniejących - nie niższych niż 1,9 m.
Kubatura nie może być mniejsza niż 8 m3
(dla kotłów kondensacyjnych, pobierających
powietrze do spalania spoza kotłowni
– 6,5 m3). Do kotłowni bez wentylacji
mechanicznej wywiewnej trzeba
dostarczyć 1,6 m3/h powietrza na każdy
1kW nominalnej mocy cieplnej kotła.
Pomieszczenie na kocioł gazowy powinno
mieć oddzielny przewód wentylacyjny z otworem wywiewnym, umieszczonym
pod sufitem. W pomieszczeniu z kotłem
odprowadzającym spaliny do komina
o ciągu naturalnym nie wolno stosować
mechanicznej wentylacji wyciągowej.
Przewód kominowy odprowadzający
spaliny z kotła, wykonany ze stali kwasoodpornej
albo kwasoodpornej kamionki
powinien być usytuowany w wewnętrznych
ścianach budynku albo być dobrze
ocieplony. Kotły z zamkniętą komorą
spalania o mocy do 21 kW mogą odprowadzać
spaliny i pobierać powietrze
do spalania specjalnym przewodem powietrzno-
spalinowym wyprowadzonym
przez ścianę budynku.
NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE
BŁĘDY
+ zlecenie montażu urządzenia gazowego
niewykwalifikowanej „złotej rączce”,
+ zbyt mała średnica przewodu spalinowego,
+ montaż kotła dwufunkcyjnego przepływowego
w budynkach o rozległej sieci
ciepłej wody użytkowej,
+ montaż kotłów o wysokim poziomie
modulacji w mieszkaniach o powierzchni
30–50 m2,
+ stosowanie kotłów gazowych w starych
instalacjach z rurami i grzejnikami
o dużej pojemności wodnej,
+ brak zlecania przeglądu rocznego urządzenia.