Jakie są zalety wielofunkcyjnych kominów prefabrykowanych nad murowanymi?

Możliwości technologiczne produkcji kominów prefabrykowanych zapewniają wykonawcom łatwość i szybkość montażu, a inwestorom funkcjonalność i komfort bezpieczeństwa w ich użytkowaniu.

WIELOFUNKCYJNY KOMIN

Systemy kominowe prefabrykowane to wielowarstwowe kominy przeznaczone do stosowania każdego rodzaju paliwa. Ich głównym elementem są kwasoodporne rury ceramiczne osadzane pionowo za pomocą kitu kwasoodpornego na tzw. zakładkę. Zastosowanie rur ceramicznych pozwala na utrzymanie w przewodzie spalinowym odpowiedniej temperatury, umożliwiającej prawidłowy ciąg spalin. Warstwę zewnętrzną rur ceramicznych stanowią pustaki z keramzytobetonu stanowiące bezpieczną i stabilną obudowę. Pomiędzy wkładem z rur ceramicznych, a pustakiem bywa stosowana dodatkowa warstwa izolacji z wełny mineralnej. Poprzez zastosowanie izolacji zmniejszana jest powierzchnia potrzebna do ogrzania komina.
Ciekawym rozwiązaniem są pustaki kominowe pozwalające na połączenie dwóch ciągów kominowych w jeden trzon kominowy za pomocą jednej obudowy zewnętrznej. Rozwiązanie takie pozwala na zaoszczędzenie kilku lub kilkunastu centymetrów powierzchni użytkowej, skraca czas budowy, obniża koszty zakupu, poprawiając zarazem bezpieczeństwo i komfort użytkowników. Zastosowanie bowiem dwóch ciągów kominowych obok siebie poprawia warunki ciśnieniowo-przepływowe, gdyż powstałe w wyniku spalania ciepło zwiększa różnice temperatur gazów spalinowych i powietrza, powodując zwiększenie podciśnienia w samym kominie, jak i kotłowni. Zjawisko to może mieć znaczący wpływ na transport spalin poza budynek oraz na wydajność wentylacji grawitacyjnej. W przypadku zastosowania kotłów z zamkniętą komorą spalania, a w szczególności kotłów kondensacyjnych i niskotemperaturowych stosuje się systemy kominowe, w których przestrzeń pomiędzy przewodem spalinowym, a obudową wykorzystuje się jako przewód powietrzny. Przewodem spalinowym odprowadzane są spaliny z urządzeń grzewczych, a przewodem powietrznym dostarczane jest powietrze z zewnątrz budynku potrzebne w procesie spalania. Stosowane urządzenia grzewcze nie pobierają powietrza z pomieszczeń, w których są zainstalowane.  

KRYTERIA I KATEGORIE

Każdy, kto planuje budowę domu musi na pewnym etapie zmierzyć się z wyborem komina, poznać jego charakterystykę i oznaczenia w połączeniu z rozmaitymi rodzajami urządzeń grzewczych. Pierwszym kryterium jest ciśnienie pracy (gazoszczelności). Najczęściej występujące na rynku kominy oznaczone są klasą N (od 1 do 20 Pa) i P (od 20 do 200 Pa), gdzie N odnosi się do pracy komina w podciśnieniu, gdy ciśnienie wewnątrz komina jest niższe niż w atmosferze i gdy ma miejsce ciąg grawitacyjny. Są to kominy dymowe oraz spalinowe współpracujące z piecami bądź kotłami z otwartą komorą spalania. Klasa P dotyczy kominów pracujących w nadciśnieniu, gdy ciśnienie wewnątrz komina jest wyższe, niż w atmosferze – wówczas ciąg jest wymuszony. Są to kominy odprowadzające spaliny z kotłów z zamkniętą komorą spalania.

Kolejnym kryterium z jakim się spotykamy, to kryterium kondensacji spalin. W tym przypadku mamy do czynienia z kominami odprowadzającymi spaliny z urządzeń grzewczych, które powstały w wyniku spalania paliw stałych – suchych lub mokrych.

Następnym kryterium jest temperatura pracy komina TXXX, gdzie XXX oznacza maksymalną temperaturę pracy komina. W tej kategorii kominy dzielimy na:
+ niskotemperaturowe o zakresie do 100oC – przeznaczone głównie do kotłów kondensacyjnych,
+ średniotemperaturowe o zakresie do 450oC – przeznaczone do wysokosprawnych kotłów opalanych paliwem stałym,
+ wysokotemperaturowe o pracy powyżej 450oC – przeznaczone głównie do kotłów i urządzeń grzewczych opalanych paliwami stałymi takimi, jak węgiel, drewno, pelety.
Istotnym kryterium jest odporność na pożar sadzy: klasa GX lub klasa O, gdzie GX oznacza komin odporny na pożar sadzy, a X określa minimalną odległość światła komina od materiałów palnych wyrażaną w milimetrach. Klasa O, to komin nieodporny na pożar sadzy.
Pamiętajmy, że pożar sadzy jest poważną awarią komina i za każdym razem, kiedy wystąpi, komin musi być poddany inspekcji kominiarskiej. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pożaru sadzy w kominie, należy przestrzegać terminowych przeglądów komina oraz dokonywać czyszczenia przewodów kominowych nawet częściej, niż wynika to z przepisów prawa.

Przy oznaczeniach norm spotkamy się jeszcze z kategoriami:
+ odporności na korozję W1 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania gazu,
+ odporności na korozję W2 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania oleju,
+ odporności na korozję W3 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania paliw stałych,
+ oznaczenie D – komin nieodporny na działanie kondensatu.

Musimy też pamiętać, że jeśli w pierwszej kolejności wybierzemy komin, to wybór ten zdeterminuje rodzaj urządzenia grzewczego, z jakiego będziemy korzystać i odwrotnie, jeśli najpierw dokonamy wyboru pieca, wtedy będziemy musieli dopasować do niego komin, z którym będzie współpracował.

KANAŁY WENTYLACYJNE  

Następny aspekt to wentylacja. Oczywiście, projektant musi przewidzieć ilość i umiejscowienie kanałów wentylacyjnych w domu zgodnie z obowiązującymi normami, jednak możemy zawsze dostosować zaproponowane rozwiązania tak, aby spełniały nasze oczekiwania względem potrzeb i komfortu. Nie ma z góry określonej liczby kanałów wentylacyjnych. Przepisy nakazują zastosowanie kanałów wywiewnych w łazienkach, kuchniach, toaletach, pomieszczeniach  nieposiadających okien i w takich, które są oddzielone od najbliższego kanału wentylacyjnego więcej niż dwojgiem drzwi (garderoby, komórki, schowki). Pomimo wymagań prawnych jasno określających miejsca kanałów wentylacyjnych, często brakuje ich, zwłaszcza w pomieszczeniach w górnych kondygnacjach mieszkań wielopoziomowych czy na poddaszach użytkowych. Niestety, to zaniedbanie negatywnie wpływa na cyrkulację powietrza w całym domu.
Regulacje prawne określają minimalne wymiary przewodu wentylacyjnego:
+ pole przekroju nie mniejsze niż 0,016 m²,
+ wymiar boku kanał? wymiar boku prostokątnym nie mniej niż 10 cm.

Często obserwujemy znacznie większą skuteczność wentylacji grawitacyjnej w okresie zimowym, niż w letnim z uwagi na wyższą różnicę temperatur pomiędzy otoczeniem zewnętrznym, a wewnętrznym w budynku. Siła ciągu przy wentylacji grawitacyjnej zależy w głównej mierze od oporów powietrza, jakie ono napotyka w kanale. W tym przypadku, duże znaczenie ma jakość przewodów i ich wykonanie oraz jakość połączeń między nimi. Nienależyte jest pozostawianie w przewodzie wentylacyjnym nierówności, uskoków, nadmiaru zaprawy – prześwit musi być niezmienny na całej długości. Wszelkie tego typu niedociągnięcia będą powodowały zawirowania i zaburzenia ciągu wentylacyjnego, co zmniejszy jego efektywność. Dopuszczalne odchylenia od pionu nie mogą przekraczać 30°, a stosowanie kanałów poziomych jest całkowicie niedopuszczalne. Produkowane systemy pustaków prefabrykowanych do wentylacji grawitacyjnej pozwalają na budowę przewodów wentylacyjnych do ośmiu kondygnacji w czterech odmianach: 1, 2, 3 oraz 4-kanałowe. Dzięki przemyślanej konstrukcji sytemu wentylacyjnego pustaki są idealnie dopasowane do wymiarów pustaków kominowych.
W budynkach już istniejących, bądź przy adaptacjach przestrzeni „nieużytkowej” zdarzają się często sytuacje, że liczba osobnych kanałów wentylacyjnych jest ograniczona i nie spełnia naszych potrzeb, wtedy znajdują zastosowanie systemy wentylacji mechanicznej (wymuszonej).

otykamy, to kryterium kondensacji spalin. W tym przypadku mamy do czynienia z kominami odprowadzającymi spaliny z urządzeń grzewczych, które powstały w wyniku spalania paliw stałych – suchych lub mokrych.

Następnym kryterium jest temperatura pracy komina TXXX, gdzie XXX oznacza maksymalną temperaturę pracy komina. W tej kategorii kominy dzielimy na:
+ niskotemperaturowe o zakresie do 100oC – przeznaczone głównie do kotłów kondensacyjnych,
+ średniotemperaturowe o zakresie do 450oC – przeznaczone do wysokosprawnych kotłów opalanych paliwem stałym,
+ wysokotemperaturowe o pracy powyżej 450oC – przeznaczone głównie do kotłów i urządzeń grzewczych opalanych paliwami stałymi takimi, jak węgiel, drewno, pelety.
Istotnym kryterium jest odporność na pożar sadzy: klasa GX lub klasa O, gdzie GX oznacza komin odporny na pożar sadzy, a X określa minimalną odległość światła komina od materiałów palnych wyrażaną w milimetrach. Klasa O, to komin nieodporny na pożar sadzy.
Pamiętajmy, że pożar sadzy jest poważną awarią komina i za każdym razem, kiedy wystąpi, komin musi być poddany inspekcji kominiarskiej. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pożaru sadzy w kominie, należy przestrzegać terminowych przeglądów komina oraz dokonywać czyszczenia przewodów kominowych nawet częściej, niż wynika to z przepisów prawa.

Przy oznaczeniach norm spotkamy się jeszcze z kategoriami:
+ odporności na korozję W1 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania gazu,
+ odporności na korozję W2 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania oleju,
+ odporności na korozję W3 – co oznacza odporność na działanie kondensatu powstałego w wyniku spalania paliw stałych,
+ oznaczenie D – komin nieodporny na działanie kondensatu.

Musimy też pamiętać, że jeśli w pierwszej kolejności wybierzemy komin, to wybór ten zdeterminuje rodzaj urządzenia grzewczego, z jakiego będziemy korzystać i odwrotnie, jeśli najpierw dokonamy wyboru pieca, wtedy będziemy musieli dopasować do niego komin, z którym będzie współpracował.

KANAŁY WENTYLACYJNE  

Następny aspekt to wentylacja. Oczywiście, projektant musi przewidzieć ilość i umiejscowienie kanałów wentylacyjnych w domu zgodnie z obowiązującymi normami, jednak możemy zawsze dostosować zaproponowane rozwiązania tak, aby spełniały nasze oczekiwania względem potrzeb i komfortu. Nie ma z góry określonej liczby kanałów wentylacyjnych. Przepisy nakazują zastosowanie kanałów wywiewnych w łazienkach, kuchniach, toaletach, pomieszczeniach  nieposiadających okien i w takich, które są oddzielone od najbliższego kanału wentylacyjnego więcej niż dwojgiem drzwi (garderoby, komórki, schowki). Pomimo wymagań prawnych jasno określających miejsca kanałów wentylacyjnych, często brakuje ich, zwłaszcza w pomieszczeniach w górnych kondygnacjach mieszkań wielopoziomowych czy na poddaszach użytkowych. Niestety, to zaniedbanie negatywnie wpływa na cyrkulację powietrza w całym domu.
Regulacje prawne określają minimalne wymiary przewodu wentylacyjnego:
+ pole przekroju nie mniejsze niż 0,016 m²,
+ wymiar boku kanał? wymiar boku prostokątnym nie mniej niż 10 cm.

Często obserwujemy znacznie większą skuteczność wentylacji grawitacyjnej w okresie zimowym, niż w letnim z uwagi na wyższą różnicę temperatur pomiędzy otoczeniem zewnętrznym, a wewnętrznym w budynku. Siła ciągu przy wentylacji grawitacyjnej zależy w głównej mierze od oporów powietrza, jakie ono napotyka w kanale. W tym przypadku, duże znaczenie ma jakość przewodów i ich wykonanie oraz jakość połączeń między nimi. Nienależyte jest pozostawianie w przewodzie wentylacyjnym nierówności, uskoków, nadmiaru zaprawy – prześwit musi być niezmienny na całej długości. Wszelkie tego typu niedociągnięcia będą powodowały zawirowania i zaburzenia ciągu wentylacyjnego, co zmniejszy jego efektywność. Dopuszczalne odchylenia od pionu nie mogą przekraczać 30°, a stosowanie kanałów poziomych jest całkowicie niedopuszczalne. Produkowane systemy pustaków prefabrykowanych do wentylacji grawitacyjnej pozwalają na budowę przewodów wentylacyjnych do ośmiu kondygnacji w czterech odmianach: 1, 2, 3 oraz 4-kanałowe. Dzięki przemyślanej konstrukcji sytemu wentylacyjnego pustaki są idealnie dopasowane do wymiarów pustaków kominowych.
W budynkach już istniejących, bądź przy adaptacjach przestrzeni „nieużytkowej” zdarzają się często sytuacje, że liczba osobnych kanałów wentylacyjnych jest ograniczona i nie spełnia naszych potrzeb, wtedy znajdują zastosowanie systemy wentylacji mechanicznej (wymuszonej).