Jakie wybrać elektronarzędzia do odnawiania mebli ogrodowych, tarasów i altanek?

Aby deski tarasowe, meble ogrodowe i mała architektura wzniesiona z drewna stanowiły ozdobę ogrodu, muszą być odpowiednio zabezpieczone przed działaniem czynników atmosferycznych i biologicznych. Jednak niezależnie od stosowania produktów do impregnacji czy malowania wyrobów drewnianych, pojawiają się na nich spękania i uszkodzenia, wymagające renowacji. Podpowiadamy, jakie elektronarzędzia będą najbardziej przydatne podczas ich odnawiania.

PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA

Planując renowację mebli ogrodowych, tarasów czy altany musimy zadbać o dokładne oczyszczenie powierzchni drewnianych ze starych powłok lakierniczych i zabrudzeń. W tym celu można użyć szlifierki oscylacyjnej, szlifierki mimośrodowej oraz szlifierki taśmowej lub multinarzędzia – pamiętając jednocześnie, by po zakończeniu szlifowania dokładnie odpylić element.
Szlifierka oscylacyjna (ruchy oscylacyjne, „drgające”) o stopie prostokątnej, kwadratowej lub kształtowej jest najdokładniejsza, ale i najmniej wydajna w pracy. Idealna do delikatnego szlifowania i wykańczania powierzchni.
Szlifierka mimośrodowa (ruch obrotowy i mimośrodowy) jest wydajniejsza od szlifierki oscylacyjnej, jednak może być problematyczna przy obróbce narożników. Jej zaletą jest jednak to, że jest delikatna i bezpieczna dla obrabianej powierzchni.
Szlifierka taśmowa (przesuw liniowy pasa ściernego) – najwydajniejsza szlifierka spośród typowych szlifierek do obróbki drewna – i jednocześnie najmniej poręczna. Najlepiej sprawdza się na większych i płaskich powierzchniach, ze swobodnym dostępem do obrabianego przedmiotu.
Multinarzędzie oscylacyjne – bardzo funkcjonalne i użyteczne elektronarzędzie, łączące w sobie zalety szlifierki oscylacyjnej do miejsc trudnodostępnych oraz lekkiej pilarki do drobnych prac dekoratorskich, renowatorskich i wykończeniowych. Dzięki wymiennym piłom o różnych kształtach oraz stopie szlifierskiej nadaje się do obróbki drewna, wszelkich metali i tworzyw sztucznych. Można również używać go przy usuwaniu starych powłok malarskich i zabrudzeń dzięki funkcji skrobaka.

Zaawansowani majsterkowicze mogą pokusić się o użycie szlifierki kątowej z odpowiednim osprzętem do szlifowania drewna (tarcze listkowe, gładkie tarcze z papierem ściernym oraz specjalistyczne tarcze do ścierania drewna). Takie zestawienie nie jest jednak polecane początkującym majsterkowiczom, ponieważ z racji dużej wydajności szlifierki kątowej, brak doświadczenia lub chwila nieuwagi ze strony operatora skutkują zazwyczaj uszkodzeniem obrabianego materiału. W zależności od oczekiwanego efektu i planowanych dalszych prac należy zastosować odpowiedni stopień gradacji (granulacji) papieru ściernego. Np. powierzchnia przeznaczona pod lakier bezbarwny lub olejowanie powinna być staranniej przygotowana niż pod farbę barwiącą. Pracę rozpoczynamy od użycia papieru o większej wielkości ziaren, stopniowo przechodząc na drobniejszy ziaren w kolejnych etapach prac.

Jeżeli odnawiany element był wcześniej pokryty farbą olejną, konieczne może się stać wcześniejsze zastosowanie opalarki. Zmiękczoną pod wpływem wysokiej temperatury starą powłokę malarską możemy usunąć skrobakiem kształtowym lub przy pomocy zwykłej szpachelki. Resztki opalonej farby usuwamy przy pomocy jednej ze szlifierek do drewna i papieru ściernego. Używając opalarki należy uważać aby nie przegrzać i uszkodzić materiału obrabianego.
Po zakończeniu szlifowania, należy starannie odpylić obrobiony element, np. używając delikatnie zwilżonej miękkiej ściereczki.

OBRÓBKA I KSZTAŁTOWANIE DREWNA

Przechodząc do obróbki drewna, najpewniej przydadzą się jednouchwytowe narzędzia ręczne, jak: piły ręczne, płatnice, piły grzbietnicy, piły kabłąkowe i piły otwornice. Przy większych projektach mogą się one jednak okazać niewystarczające – wówczas warto sięgnąć po nowoczesne elektronarzędzia, takie jak:
Pilarka tarczowa – ułatwia cięcie wzdłużne bądź skośne drewna oraz materiałów drewnopochodnych. Wskaźnik linii cięcia w podstawie pomaga przy prowadzeniu urządzenia po zadanym torze, a prowadnica boczna – w utrzymaniu prostej linii cięcia i stałej odległości od krawędzi. Z kolei pochylenie stopy umożliwia łatwe uzyskanie różnych krawędzi cięcia.
Wyrzynarka – przeznaczona do precyzyjnego i szybkiego cięcia. Regulacja prędkości posuwu brzeszczota umożliwia precyzyjną kontrolę i dostosowanie parametrów urządzenia do przecinanego materiału, natomiast regulacja podcinania (ruchu wahadłowego) pozwala dostosować szybkość i precyzję cięcia do wykonywanej pracy. Prowadnice i wskaźniki linii cięcia umożliwiają niezwykle precyzyjne prowadzenie urządzenia po żądanym torze.
Strug – do strugania i wyrównywania drewna, sprawdzi się przede wszystkim przy obróbce twardszych gatunków drewna oraz materiałów drewnopochodnych.

Do montażu wymienionego elementu najlepiej sięgnąć po wiertarko-wkrętarkę. Na rynku istnieje niezwykle szeroki wybór urządzeń, różniących się przede wszystkim mocą, zasilaniem (akumulatory litowo-jonowe są wydajniejsze niż akumulatory starszych typów, np. Ni-MH lub Ni-Cd; nie posiadają efektu pamięciowego oraz utrzymują poziom naładowania, dzięki czemu są zawsze gotowe do pracy, a także mają niższą wagę przy zachowaniu tego samego napięcia), długością czasu pracy pomiędzy ładowaniami, a także liczbą możliwych ustawień sprzęgła, umożliwiających optymalny dobór momentu obrotowego do wkręcania różnej wielkości śrub i wkrętów zależnie od rodzaju podłoża.

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY 

Warto przytoczyć kilka najpowszechniejszych błędów, które zdarzają się mniej doświadczonym majsterkowiczom:

+ niewłaściwy dobór papeiru ściernego – należy używać papieru ściernego odpowiedniego do obrabianej powierzchni (nie stosować do powierzchni drewnianych specjalistycznych papierów do metalu lub szlifowania szpachli). Warto także odpowiednio dobrać granulację papieru: zbyt drobne ziarno wydłuży nam pracę i zwiększy zużycie arkuszy papieru ściernego, zbyt duże z kolei nie pozwoli uzyskać wymaganej jakości powierzchni.

+ uszkodzenia powierzchni spowodowane brakiem doświadczenia operatora – zbyt duży nacisk wywierany na elektronarzędzie lub zbyt długie przytrzymanie szlifierki w jednym miejscu na obrabianym elemencie może spowodować uszkodzenia powierzchni. Szlifierkę należy przesuwać płynnym ruchem po obrabianej powierzchni stosując tylko lekki nacisk. Zawsze warto zapoznać się z instrukcją obsługi urządzenia.

+ niewłaściwe przygotowanie powierzchni może sprawić iż końcowy efekt naszej pracy nie będzie zadowalający. Podobnie w przypadku nieodpowiedniego doboru elektronarzędzia do obrabianej powierzchni i użycie maszyny niezgodnie z przeznaczeniem.