Coraz więcej Polaków zdaje sobie sprawę z faktu, że termomodernizacja domu to po prostu konieczność. Dobrze ocieplony dom zużywa mało energii, jednocześnie zapewnia wysoki komfort cieplny. Średnie opłaty za ogrzanie nieocieplonego domu stanowić mogą do 70% wszystkich kosztów eksploatacji budynku, a więc kilkumiesięczny sezon grzewczy może wiązać się z rachunkami liczonymi w tysiącach złotych. Skąd tak wysokie koszty? Zimą ciepło ucieka na zewnątrz przez ściany, mimo intensywnego ogrzewania. Straty energii cieplnej budynków aż w około 1/3 to efekt przenikania ciepła przez nieocieplone ściany. Zastosowanie ocieplenia styropianem o odpowiednio dobranej lambdzie i grubości to jedna z najbardziej oczywistych, racjonalnych i opłacalnych inwestycji, przynoszących oszczędności na ogrzewaniu.
KOMPLETNY SYSTEM OCIEPLEŃ – TRWAŁA ELEWACJA NA LATA
Szukając korzystnego i nowoczesnego rozwiązania w termomodernizacji warto sięgnąć po Kompletny System Ociepleń z izolacją ze styropianu. Dlaczego? Eksperci rekomendują stosowanie systemu ociepleń, w którym wszystkie składniki pochodzą od jednego producenta, ponieważ tylko taki – kompletny system – daje gwarancję właściwej pracy całego układu, jak i jego trwałości oraz skutecznego obniżenia kosztów ogrzania domu. Dodatkową zaletą jest to, że decydując się na kompletny system ociepleń można wybrać gotowe, najlepsze rozwiązanie, a więc nie trzeba szukać rozwiązań u różnych producentów i wzajemnie ich dopasowywać!
OCIEPLENIE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH METODĄ ETICS – KROK PO KROKU
1. Bezpieczeństwo i warunki użytkowania
Niedopuszczalne jest wykonywanie robót
ociepleniowych, gdy temperatura
otoczenia i podłoża jest niższa niż +5°C
lub wyższa niż +30°C oraz gdy prognoza
na najbliższe 24 godziny przewiduje podobne
temperatury.
W trakcie prac ociepleniowych w celu
zapewnienia optymalnych warunków
montażu, ograniczenia wpływu na środowisko
oraz zapewnienia porządku na
budowie należy stosować siatki ochronne
na rusztowaniach.
Poszczególnych wyrobów składających
się na system ociepleń nie wolno mieszać
z innymi zaprawami, piaskiem, cementem,
itp.
2. Budowa systemu
System ociepleń składa się z następujących
komponentów (przykładowy przekrój
systemu pokazano na rys. 1).
Tynk stanowi ostatnią warstwę elewacji,
a zatem pełni rolę wizytówki budynku,
musi więc być nie tylko estetyczny, ale
przede wszystkim wytrzymały, trwały
i odporny na porastanie glonami, algami
czy mchem. Ma się nie brudzić. Warto
pamiętać, że w praktyce nie ma tynków,
które są całkowicie odporne na zabrudzenia,
podobnie jak innych elementów budynku
(najlepszym przykładem są szyby
w oknach). Wcześniej czy później ulegają
stopniowemu zabrudzeniu. Szczególną
uwagę trzeba jednak zwrócić na rodzaje
tynków. Do wyboru jest tynk: akrylowy,
mineralny, silikonowy i wiele hybryd, jak
np. tynk silikonowo-akrylowy czy też
tynk silikonowo-silikatowy.
Warto pamiętać, że w przypadku, gdy
ocieplenie jest wykonane z płyt styropianowych,
to możliwości pod względem
wyboru tynku są niemal nieograniczone.
Podstawowym materiałem termoizolacyjnym
i zarazem najważniejszym elementem
składowym Kompletnego Systemu
Ociepleń jest styropian. W ofercie są
dostępne płyty styropianowe typu „fasada”
w wielu odmianach, które różnią się
właściwościami izolacyjnymi i parametrami
mechanicznymi.
Kluczowy parametr: lambda – im niższa,
tym lepsze właściwości cieplne,
czyli izolacyjność styropianu.
Najważniejsza jest izolacyjność cieplna.
Parametrem, który koniecznie trzeba
sprawdzić, wybierając materiały izolacyjne,
jest λ (lambda), czyli współczynnik
przewodzenia ciepła. Najczęściej wybieranym
materiałem jest styropian grafitowy, którego współczynnik przewodzenia
ciepła (lambda) wynosi 0,031 W / mK,
co stawia go w rzędzie najcieplejszych
styropianów dostępnych na rynku. Warto
pamiętać, że im niższa wartość współczynnika
lambda, tym lepsze właściwości
izolacyjne płyt styropianowych, a tym
samym lepsza ochrona cieplna budynku
i to przy mniejszej grubości płyt.
Przykładowo warstwa izolacji o grubości
20 cm, wykonana z płyt o lambdzie
0,031 W/ mK, chroni ściany budynku
tak samo jak warstwa zwykłego styropianu
z lambdą 0,045 W/mK o grubości
aż 28 cm. W przypadku styropianu
fasadowego ważnym parametrem jest
też wytrzymałość na rozciąganie (TR).
Minimalny poziom to 80 kPa. Materiał
z gorszym parametrem wytrzymałości na
rozciąganie nie powinien być stosowany
do ocieplania ścian w systemach ETICS.
Materiały uzupełniające i akcesoria: siatka
z włókna szklanego, łączniki tworzywowe,
poliuretanowa piana montażowa.
3. Etapy wykonania ocieplenia
3.1 Przygotowanie podłoża
Zanim rozpocznie się przyklejanie styropianu
należy odpowiednio przygotować
podłoże, do którego będzie on przyklejany.
Każde podłoże musi być zwarte,
równe, nośne, suche, czyste i bez warstw
zmniejszających przyczepność (tłuszcz,
pył, kurz, itp.). Stare, „luźne” tynki, złuszczające
się farby i inne zabrudzenia należy
usunąć.
Podłoża nasiąkliwe (np. gazobeton)
należy zagruntować gruntem uniwersalnym,
podłoża gładkie i/lub nienasiąkliwe
(np. beton, żelbet) gruntem sczepnym.
3.2 Przyklejanie styropianu
Jeżeli podłoże jest równe, klej do styropianu
lub klej uniwersalny należy
nałożyć cienką warstwą na całą płytę
styropianową i rozprowadzić równomiernie
pacą zębatą o zębach 10–12 mm
(rys. 2a). W pozostałych przypadkach
zaprawę należy rozprowadzić obwodowo
w odległości ok. 5 cm od krawędzi
płyt, w taki sposób, aby klej nie wystawał
poza obrys płyty i dodatkowo nałożyć
od 3 do 6 placków równomiernie na jej
powierzchni (rys. 2b). W efekcie zaprawa
powinna pokrywać co najmniej 40%
płyty. Niedopuszczalne jest przyklejanie
płyt metodą „na placki”. Następnie płytę
styropianową należy przykleić do ściany,
lekko ją dociskając i wyrównać tak, aby
ściśle przylegała do sąsiadujących płyt.
Ewentualny naddatek kleju wystający
poza obrys płyty należy natychmiast
usunąć. Kolejne przyklejane rzędy płyt
powinny być przesunięte względem poprzednich
tak, żeby pionowe połączenia
płyt zachowały układ mijankowy. Płyty należy przyklejać zaczynając od dołu
elewacji. Stosowanie listew startowych,
choć nie są wymagane, ułatwia prawidłowe
wypoziomowanie pierwszej warstwy
przyklejanych płyt.
Listwy startowe powinny być jednak
zawsze stosowane w przypadku, gdy nie
ma ocieplenia ścian fundamentowych.
W sytuacji, gdy ściany fundamentowe
są ocieplone, kolejne warstwy ocieplenia
ścian powyżej poziomu gruntu mocuje
się bez listwy startowej z zachowaniem
ciągłości izolacji.
3.3 Dobór styropianu
Na dobór właściwej grubości styropianu
w wykonywanym ociepleniu wpływ
ma wiele czynników, m.in.:
+ obowiązujące wymagania prawne dotyczące
minimalnej izolacyjności,
+ planowana izolacyjność przegrody,
+ miejsce (możliwości zastosowania izolacji
o danej grubości).
Rodzaj i grubość styropianu powinna
być określona w projekcie technicznym.
3.4 Kołkowanie
Ewentualne kołkowanie, szlifowanie
płyt oraz przyklejanie siatki zbrojącej
należy rozpocząć nie wcześniej niż po
dwóch dniach od przyklejenia styropianu.
Zastosowane łączniki mechaniczne
muszą być odpowiednio dobrane do rodzaju
podłoża i zgodne z projektem technicznym
ocieplenia.
Należy stosować łączniki z trzpieniem
metalowym z główką z tworzywa, lub
z trzpieniem z tworzywa wzmocnionego.
Talerzyk kołka powinien mieć
średnicę co najmniej 60 mm, a jego
powierzchnia powinna być chropowata
z otworami zapewniającymi przyczepność
zaprawy klejącej. Łączniki powinny
być tak zamocowane, żeby przechodziły
przez warstwę kleju, którym przyklejono
płyty styropianowe. W celu
uniknięcia powstania mostków termicznych
i efektu tzw. „biedronki” talerzyki
należy odpowiednio zagłębić w styropianie
i zakryć je zatyczkami styropianowymi.
3.5 Wykonanie warstwy zbrojonej
Podobnie jak kołkowanie, wykonywanie
warstwy zbrojonej można rozpocząć nie
wcześniej niż po dwóch dniach od zakończenia
przyklejania styropianu.
Nierówności powierzchni i styków przyklejonych
płyt styropianowych należy
zeszlifować i wyrównać, zamontować
profile dylatacyjne, listwy narożnikowe
i wzmocnić naroża wokół drzwi i okien
(przyklejając dodatkowe paski siatki pod
kątem 45° do linii pionowych otworów)
(rys. 4). Ewentualne szczeliny pomiędzy
przyklejonymi płytami można wypełnić
poliuretanową pianą montażową. Szczelin
nie wolno wypełniać klejem do styropianu
lub klejem uniwersalnym, ani
innymi zaprawami.
Zaczynając od góry ściany, na przyklejone
płyty należy nakładać klej uniwersalny
pacą zębatą, równomiernie rozprowadzając
go na powierzchni warstwą
ok. 3 mm i zatapiać w nim siatkę zbrojącą
z zachowaniem ok. 10 cm zakładek.
Ułożona siatka powinna być napięta
i całkowicie przykryta ok. 1 mm warstwą
kleju.
Do wykonywania warstwy zbrojonej
należy stosować siatkę o gramaturze co
najmniej 145 g. W miejscach narażonych
na uszkodzenia mechaniczne (cokoły,
strefa przydrzwiowa, wjazdy do garaży,
narożniki otworów okiennych i drzwiowych,
itp.) należy stosować siatkę o gramaturze
170 g.
Po całkowitym wyschnięciu warstwy
zbrojonej (co najmniej 3 dni) powierzchnię
można zagruntować gruntem
sczepnym.
3.6 Tynkowanie
Tynkowanie można rozpocząć po całkowitym
wyschnięciu gruntu, jednak z reguły
nie wcześniej niż po 24 godzinach
od zakończenia gruntowania.
W przypadku każdego rodzaju tynku
temperatura podłoża, tynku i otoczenia,
w trakcie wykonywania prac i przez
kolejne kilka dni, powinna wynosić
powyżej +5°C.
3.7 Malowanie
Malowanie elewacji w systemie
ociepleń metodą ETICS
nie jest obligatoryjne. Malowanie
jest szczególnie polecane
w celu odnawiania zabrudzonej
powierzchni. Częstym rozwiązaniem
jest również wykonanie warstwy
wierzchniej elewacji za pomocą tynku
mineralno-polimerowego i pomalowanie
go jedną z farb. Odpowiedni
kolor elewacji można uzyskać zarówno
wykonując tynk cienkowarstwowy
zabarwiony na potrzebny kolor, jak
i malując tynk biały farbą w pożądanym
kolorze.
3.8 Harmonogram prac
ociepleniowych
Wszelkie prace ociepleniowe, począwszy
od gruntowania podłoża aż do malowania,
należy wykonywać z zachowaniem
minimalnych przerw technologicznych
(tabela). Przerwy technologiczne pozwalają
prawidłowo związać się poszczególnym
warstwom. Podane czasy mogą się
jednak znacząco wydłużyć w przypadku
wystąpienia niekorzystnych warunków
takich jak: spadek temperatury, opady
atmosferyczne tuż po zakończeniu danego
etapu robót.