Jaką wybrać hydraulikę pod wylewki?

Prowadzenie instalacji pod wylewką podłogową jest obecnie powszechnie stosowane i dlatego warto w tym celu wybrać odpowiednie, trwałe materiały. Dodatkowo musi ona być prawidłowo wykonana, gdyż jakakolwiek wada, usterka wiąże się z dużymi kosztami jej usunięcia.

SYSTEM KANALIZACYJNY

W ostatnich latach coraz większą popularnością cieszą się instalacje wykonane z tworzyw sztucznych, takich jak: polichlorek winylu, polipropylen, polietylen czy systemy wielowarstwowe jak np. polietylen sieciowany PE-X. Wypierają one materiały tradycyjne w postaci np. żeliwa. Wiąże się to przede wszystkim z łatwością układania instalacji z tworzyw sztucznych, mniejszymi nakładami pracy czy może nawet przede wszystkim z ceną.

W budownictwie jednorodzinnym najczęściej wykonuje się systemy kanalizacyjne z polipropylenu. Mają one szereg zalet, do których należą m.in.
+ odporność na działanie wysokich temperatur (temperatura krótkotrwała sięgająca nawet 100°C),
+ gładka powierzchnia wewnętrzna utrudniająca osadzanie się zanieczyszczeń na ściance rury,
+ odporność na uderzenia (szczególnie istotne przy montażu w warunkach zimowych),
+ niewielka waga ułatwiająca transport i montaż.

Dostępne są również rury niskoszumowe. Dzięki specjalnej konstrukcji ścianek rur, system nie pozwala na propagację hałasów z pracującej instalacji kanalizacyjnej. Zapewnia to użytkownikom komfort eksploatacji. Dostępne są rury z wypełnieniem mineralnym bądź o budowie warstwowej. Rury o budowie warstwowej wykazują się dodatkowymi cechami, takimi jak:
+ wyższa sztywność wzdłużna i obwodowa,
+ wysoka odporność na uderzenia,
+ podwyższone parametry tłumienia dźwięków.

MONTAŻ SYSTEMU KANALIZACYJNEGO

Elementy systemu łączy się poprzez wprowadzenie bosego końca rury do kielicha rury lub kształtki. Umieszczona w rowku kielicha uszczelka skutecznie zabezpiecza przed przeciekami szczególnie w przypadku rur, w których uszczelka montowana jest „na stałe”, dzięki czemu nawet podczas montażu nie ulegnie przesunięciu.

Przy montażu należy oczyścić bosy koniec rury, kołnierz i uszczelkę oraz sprawdzić czy uszczelka nie jest uszkodzona i czy znajduje się w prawidłowym położeniu. Istotne jest aby pozostawić pewną szczelinę dylatacyjną w kielichu kompensującą wydłużalność termiczną rury.
Rury poziome należy mocować zanim zostaną obudowane. Pozwoli to uniknąć przesunięcia rur podczas obetonowania. Piony należy prowadzić w bruzdach ścian wewnętrznych lub w szybach instalacyjnych. Łączenie rur należy wykonywać począwszy od najniższego miejsca. Przy niedokładnym wykonaniu obetonowania, przemieszczenie przewodu względem betonu wywołane rozszerzalnością termiczną materiału, może spowodować rysowanie jego powierzchni. Przy przejściu przez strop, pion umieszcza się w tulei ochronnej tak, aby umożliwić kompensację termiczną przewodów.

MONTAŻ INSTALACJI WODNEJ

Wykonując montaż przewodów w posadzce należy pamiętać o tym, aby w jak największym stopniu zminimalizować liczbę występujących tam połączeń. Wszystkie połączenia mogą być potencjalnymi miejscami powstania przecieków, a zakrycie ich posadzką utrudnia lub wręcz uniemożliwia łatwą lokalizację uszkodzenia, a później jego naprawę. Dlatego bardzo istotne jest, aby przed wylaniem posadzki poprowadzić rzetelnie próbę ciśnieniową.
Ze względu na stosunkowo dużą rozszerzalność termiczną tworzywa należy zapewnić odpowiednie osłony mechaniczne, kompensację przewodów oraz podparcie. Przewody w instalacjach grzewczych umieszczone wewnątrz budynku należy układać w konstrukcji budynku, np. w ścianie, podłodze, stropie lub zabezpieczyć osłoną.
Przewody można układać:
+ w bruzdach ściennych,
+ w podłodze (kształtki zgrzewane),
+ w stropie,
+ w szachtach instalacyjnych,
+ na ścianach.

Spadek przewodów powinien wynosić min. 0,5% w stosunku do najniżej położonych miejsc, wyposażonych w kurki odwodnieniowe. Przewody należy podzielić na odcinki, które w razie potrzeby można zamknąć. W przypadku rur c.o., c.w.u. układanych nadtynkowo lub w szachtach należy uwzględnić wydłużalność termiczną przewodów. W takich warunkach należy stosować odpowiednie kompensacje. Przewody należy układać w kierunkach równoległych i prostopadłych do ścian. Spadki przewodów muszą zapewnić odwodnienie instalacji oraz jej odpowietrzenie, np. przez najwyżej położone punkty czerpalne. Do uszczelniania połączeń gwintowanych należy stosować taśmę teflonową, pasty uszczelniające lub konopie czesane. W instalacji wody pitnej nie wolno używać do uszczelniania minii oraz farb miniowych.
Przewody układane w bruzdach oraz szachtach muszą być zabezpieczone przed tarciem o ścianki bruzd. Należy zachować odpowiednią przestrzeń powietrzną od ścianek min. 2 cm. Przewody układane w bruzdach należy zamocować za pomocą obejm plastikowych PP lub metalowych z gumową wkładką.
Przewody układane pod tynkiem powinny być przykryte warstwą min. 4 cm tynku. Na instalacje wody zimnej należy założyć otuliny termoizolacyjne, chroniące przed kondensacją pary na przewodach (zwłaszcza w cieplejszych pomieszczeniach). Przy bocznych odejściach od pionu należy uwzględnić wydłużenie przewodów pionowych. Przejścia przez konstrukcje budynku należy prowadzić w rurach ochronnych. Przewody układane pod tynkiem oraz pod posadzką należy zabezpieczyć osłoną termiczną lub rurą ochronną np. peszel.
Nie należy montować rur na sztywno poprzez bezpośrednie obetonowanie przewodów. Na kształtkach nie jest wymagane zakładanie rur ochronnych.

OGRZEWANIE PODŁOGOWE

System rury z polietylenu sieciowanego może być z powodzeniem stosowany do budowy ogrzewania podłogowego. Ogrzewanie podłogowe, w przeciwieństwie do innych typów ogrzewania powszechnie stosowanych w mieszkalnictwie, ma najbardziej zbliżony do idealnego rozkład temperatury zapewniający komfort cieplny. Dodatkowo większość energii przekazywana jest poprzez promieniowanie, a nie konwekcję, co w znaczący sposób ogranicza unoszenie pyłów i kurzu w mieszkaniu. Rozwiązanie takie zaleca się szczególnie dla alergików. Z uwagi na mniejsze temperatury zasilania, ograniczone jest również wysuszania powietrza, a także istnieje możliwość stosowania niekonwencjonalnych źródeł ciepła, jak pompy ciepła czy gazowe kotły kondensacyjne. Brak grzejników ściennych oraz widocznych przewodów umożliwia swobodną aranżację pomieszczenia.