Okładziny ścienne z kamienia dekoracyjnego

Jeszcze do niedawna okładziny ścienne z kamienia dekoracyjnego kojarzyły się przede wszystkim z dekoracją sal restauracyjnych, hoteli czy elewacją domów jednorodzinnych. Współcześnie produkowane płytki są cieńsze, lżejsze i łatwe w montażu, dlatego coraz częściej spotykamy je we wnętrzach mieszkań i domów, nawet tych niewielkich.

Ze względu na bogactwo wzorów i kolorów, płytki dekoracyjne stały się jednym z ulubionych elementów wykończenia wnętrz. Beton i gips wciąż zyskują na popularności wśród architektów, projektantów i firm budowlanych. Płytki betonowe mogą być zastosowane praktycznie w każdym pomieszczeniu oraz na zewnątrz budynków, gipsowe – wewnątrz, z dala od miejsc narażonych na wilgoć (np. łazienka) i wysokie temperatury (np. obudowa pieca).
Jedne i drugie dostępne są we wzorach inspirowanych fakturą strukturalnego kamienia, skandynawskich i rustykalnych cegieł oraz naturalnego drewna. Płytki dekoracyjne są ciekawą alternatywą dla ścian pomalowanych farbą. W ich kolorystyce przeważają melanż bieli, ciepłych i chłodnych odcieni beżów, brązów, szarości i grafitów oraz tony czerwieni. Stonowane barwy komponują się z wieloma stylami wnętrz, od klasycznego po industrialny.
Topowi producenci płytek ściennych, oprócz kreowania trendów designerskich, proponują produkty innowacyjne użytkowo. Tradycyjne płytki cegłopodobne przykleja się do ściany w odpowiednich odstępach od siebie, a przestrzenie między nimi fuguje specjalistyczną chemią budowlaną. Nowoczesne płytki wyposażone są w tzw. gotową fugę. Jest to precyzyjnie wyprofilowana krawędź, dzięki której płytki idealnie są do siebie dopasowane. Przyklejanie ich do ściany jest łatwe i szybkie, niczym układanie klocków. Pamiętajmy jednak, aby kupować produkty oryginalne, wytwarzane zgodnie z laboratoryjnymi procedurami. Mamy wtedy pewność, że będą perfekcyjnie zwymiarowane. Jakość płytek ściennych znacząco wpływa bowiem na końcowy efekt wizualny naszego pomieszczenia czy elewacji.

MONTAŻ OD PODSTAW

Bez względu na rodzaj płytek, przed rozpoczęciem montażu powinniśmy dokładnie zapoznać się z powierzchnią, na której będziemy pracować. Pomieszczenie należy zmierzyć i obliczyć powierzchnię do wyklejenia płytkami. Wybierając się do marketu budowlanego, pamiętajmy, aby zakupić o 10% więcej materiału oraz odpowiednią ilość gruntu, kleju do płytek oraz impregnatu zabezpieczającego.
Jeśli planujemy wykleić ścianę narożną, warto wybrać płytki, które dostępne są również w formie gotowych narożników. Kupując narożniki, należy doliczyć 5% więcej materiału. Zakupienie jednorazowo potrzebnej ilości wszystkich materiałów daje gwarancję powtarzalności koloru płytek oraz fugi. Producenci często podkreślają, że różnice w zabarwieniu pomiędzy elementami w jednym kartonie są celowe, ponieważ dodają naturalnego wyglądu. Płytki należy zatem dobierać z kilku kartonów jednocześnie, w celu równomiernego rozmieszczenia odcieni.
W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce występują skrajnie wysokie temperatury podczas lata. Przeprowadzając prace remontowe o tej porze roku, pamiętajmy, że temperatura otoczenia w trakcie klejenia i 48 godzin po klejeniu, nie powinna być wyższa niż +25oC (w zimie nie niższa niż +5oC).

Prawidłowo przygotowane podłoże oraz sprawdzona chemia budowlana dają nam gwarancję, że płytki będą „trzymać się” na naszej ścianie przez wiele lat. Wszystkie podłoża przed klejeniem powinny być właściwie wysezonowane, mieć jednolitą strukturę oraz powinny być równe, suche i oczyszczone z resztek farb, środków antyadhezyjnych i smarów. Powłoki niestabilne należy usunąć.
Podłoże musi być dostatecznie stabilne, przenoszące obciążenie (np. ściany wykonane z betonu, gazobetonu, odpowiednio zakołkowanego, zaciągniętego siatką i klejem styropianu). Podłoże należy zagruntować gruntem. Tak przygotowaną ścianę należy zostawić na 24 h.

KLEJENIE I KONSERWACJA PŁYTEK DO FUGOWANIA I Z GOTOWĄ FUGĄ

Tył każdej płytki wymaga usunięcia nalotu gipsowego powstałego w trakcie produkcji. Płytki gipsowe oczyszczamy za pomocą tarki do styropianu, a betonowe – szczotką drucianą lub ryżową. Wyklejanie należy rozpoczynać od wyklejenia narożników lub miejsc najbardziej widocznych. W miarę możliwości unikajmy nieładnych docinek i łączeń w miejscach reprezentacyjnych. Klejenie rozpoczynamy od dołu, opierając pierwszy rząd płytek na podłożu. W przypadku braku równego, poziomego podparcia dla płytek, klejenie rozpoczynamy od ustawienia za pomocą poziomicy i łaty poziomu na wysokości nie przekraczającej wysokości płytki, tj. nad podłogą.
Klej nakładamy na płytki zgodnie z instrukcją na opakowaniu kleju. Zazwyczaj stosuje się gotowe masy. Ułatwia to znacząco pracę.
Najbardziej naturalny efekt uzyskuje się klejąc kolejne rzędy płytek z przesunięciem o 1/2 szerokości płytki względem poprzedniego rzędu. Nie należy kleić płytek jedna pod drugą w pionowym rzędzie.
W przypadku płytek do fugowania należy je wyklejać, zachowując odstępy na fugę. Jak to zrobić? Na powierzchni należy nakreślić linię określającą poziom bazowy. W przypadku pełnej elewacji należy wykreślić linie zamkniętą wokół całego domu. Od niego będziemy rysować linie pomocnicze poziome i pionowe.
Poziome linie rysujemy na ścianie w odległości równej podwójnej wysokości płytki i podwójnej grubości fugi, czyli: 2 x wysokość płytki + 2 x grubość fugi (zalecana 10 mm). Na ścianach o długości powyżej 5 metrów nakreśla się również pionowe linie kontrolne w odległości czterech długości płytki i czterech grubości fugi, czyli: 4 x długość płytki + 4 x grubość fugi (zalecana 10 mm). Kleimy płytki wzdłuż linii. Następnie uzupełniamy puste rzędy utrzymując przesuniecie (w prawo, lewo) z przesunięciem o połowę długości płytki.
W razie potrzeby docinamy płytki piłą do drewna, piłą do metalu (gipsowe) lub tarczą diamentową, tarczą do kamienia (betonowe).
Po dokładnym wyschnięciu ściany, po około 14 dniach, całą powierzchnię płytek
wraz z fugami należy zabezpieczyć. Używamy do tego celu specjalistycznych
impregnatów.

FUGOWANIE PŁYTEK GIPSOWYCH I BETONOWYCH

Fugi do płytek dostępne są w kilku odcieniach i rodzajach. Możemy wyróżnić fugi gruboziarniste, pasujące do płytek w stylu rustykalnym czy vintage oraz fugi drobnoziarniste (bez widocznej struktury). Odcień fugi powinien być dopasowany do koloru płytki. W zależności od tego, jaki efekt chcemy uzyskać, możemy postawić na kontrastowe połączenie albo ujednolicenie odcieni.
Do spoinowania należy przystąpić dopiero po całkowitym związaniu kleju. Fugowanie rozpoczynamy od szczelin pionowych. Płytki fugujemy do 1/2 grubości płytki. W kolejnym etapie ubijamy i gładzimy powierzchnię fugi. Na koniec fugę oczyszczamy pędzlem, w celu ostatecznego wykończenia.
W celu zachowania jednolitego koloru, fugowanie jednej ściany najlepiej wykonywać w tym samym dniu lub przy tej samej pogodzie. Nałożona fuga uzyskuje wytrzymałość po co najmniej 21 dniach.

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY

+ dobór nieodpowiedniego rodzaju kleju,
+ nienależycie przygotowane podłoże,
+ nieoczyszczona tylna powierzchnia płytek,
+ układanie płytek wyłącznie z pojedynczego opakowania.