Montaż płytek w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności

Producent: KREISEL
Luty 2017

W pomieszczeniach takich jak łazienki czy kuchnie, istnieje szczególne ryzyko zalania, m.in. przez uszkodzony sprzęt (np. pralka, prysznic), wadliwie działającą instalację wodno-kanalizacyjną czy najzwyczajniej przez naszą nieuwagę. W takich przypadkach niezbędne okazuje się wykonanie okładziny z płytek ceramicznych oraz co ważne, wykonanie dodatkowej izolacji podpłytowej. Tego typu izolacja najczęściej stosowana jest na tarasach czy balkonach, jednak zaleca się jej wykorzystanie także w łazienkach.

KREISEL - Montaż płytek w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności

Właściwe przygotowanie podłoża to podstawa wszystkich prac budowlanych. Szczególnej uwagi wymagają podłoża słabe, pylące, a także mocno nasiąkliwe. Takie wyroby jak GRUNT OLIT-W  301, GRUNT OLIT-SG 302 pozwolą na ograniczenie chłonności podłoża, czyli zmniejszenie ich nasiąkliwości. Dodatkowo zwiększą przyczepność kolejno nakładanych warstw i co ważne, wydłużą czas możliwej ich obróbki. GRUNTOLIT-W 301 to produkt stosowany najczęściej do gruntowania jastrychów, tynków cementowo-wapiennych czy gipsowych. GRUNTOLIT-SG 302 stosuje się przy podłożach wymagających dodatkowego wzmocnienia, np. w przypadku starych tynków. W obu przypadkach niezwykle istotne jest nałożenie odpowiedniej ilości gruntu. Zbyt gruba warstwa może spowodować, że podłoże będzie trudno przyczepne.
Tynk czy podkład podłogowy to nie jedyne rodzaje podłoża, dlatego w przypadku styczności z podłożem niestandardowym, np. stare płytki ceramiczne czy lamperie olejne konieczne jest sprawdzenie ich przyczepności do tynków podkładowych. Dopiero w następnej kolejności można przystąpić do gruntowania. Do gładkich i nienasiąkliwych podłoży polecamy środek gruntujący GRUNT OBET 310 z kruszywem kwarcowym. Po jego aplikacji powierzchnia jest szorstka, dzięki czemu klej łatwiej się nakłada. Alternatywą dla gruntowania może być zastosowanie plastycznych klejów, charakteryzujących się dużą adhezją do pozostałych materiałów, np. EXPERT 3 lub EXPERT 4. Za pomocą tego kleju można wykonać warstwę kontaktową (sczepną) lub kleić bezpośrednio.
Kolejnym, nie mniej ważnym etapem przygotowania podłoża jest jego wyrównanie. W przypadku ścian najlepiej wykorzystać zaprawy wyrównujące, np. WYRÓWN AWCZĄ 428. Dzięki dużemu zakresowi grubości stosowania (od 2 do 50 mm) można nią wyrównać nawet znaczne ubytki ścian, a także podłóg. Podłoża nie zaleca się wyrównywać klejem do płytek, wyjątkiem jest jedyny na rynku klej i zaprawa wyrównawcza w jednym – KLEJ 100. Można go stosować zarówno na ściany jak i podłogi, do grubości aż 30 mm. Do wyrównywania podkładów podłogowych, jastrychów najczęściej stosuje się wylewki samopoziomujące. Dzięki swoim właściwością szybko wyrównują podłoże. Do łazienek, kuchni oraz wszystkich pozostałych pomieszczeń proponujemy wylewki z rodziny RENOGRUNT , w zależności od rodzaju, wykazują różne grubości stosowania, inną szybkość wiązania czy wytrzymałość mechaniczną.

KREISEL - FOLBIT EXTRA

To, kiedy należy przystąpić do kolejnych prac po wyrównaniu podłoża zależy od grubości warstwy oraz rodzaju prowadzonych prac. Przy wyrobach szybkowiążących (np. RENOGRUNT 412) klejenie płytek czy nanoszenie izolacji możliwe jest już po upływie jednego dnia. Przy pozostałych wylewkach i zaprawie wyrównawczej okres ten wynosi minimum 3 dni.
Płytki ceramiczne nigdy nie zapewnią całkowitej szczelności przed działaniem wody. Po kilku latach eksploatacji woda może przenikać, chociażby poprzez pojawiające się z upływem czasu nieszczelności w fugach. W celu zabezpieczenia się przed skutkami niszczącego działania wody stosuje się odpowiednie izolacje wodochronne. Ich wykonanie wymaga użycia specjalistycznych materiałów dostosowanych do stopnia narażenia na zawilgocenie. Podstawowym środkiem izolacyjnym stosowanym wewnątrz pomieszczeń jest płynna folia FOLBIT 800. Aby uzyskać właściwe zaizolowanie podłoża, wymagane jest wykonanie powłoki co najmniej dwuwarstwowej, o łącznej grubości 1–1,5 mm. Izolację należy stosować w strefie mokrej łazienek. Obejmuje ona miejsca, gdzie może wystąpić nadmierne rozlewanie wody lub krótkotrwałe silne zraszanie powierzchni wodą rozpryskową, czyli okolice umywalek, wanien, oraz prysznice. Do tej strefy zalicza się też całą podłogę i pas o wysokości co najmniej 10 cm na ścianach wokół podłogi. Pozostałe powierzchnie to tzw. strefa wilgotna, która nie wymaga wykonywania izolacji.
Należy jednak zwrócić uwagę, że sama zaprawa uszczelniająca to nie wszystko. Dodatkowego zabezpieczenia wymagają miejsca szczególne, tj.: połączenie powierzchni pionowych i poziomych, szczelin dylatacyjnych i przejść rurowych, takie uzupełnienie możliwe jest przy użyciu taśmy uszczelniającej, narożników oraz kołnierzy uszczelniających. W pobliżu uszczelnianych miejsc nanosi się warstwę płynnej folii FOLBIT 800 lub innej zaprawy uszczelniającej, przykłada dany element, dociska i cienko pokrywa masą część z widoczną siateczką lub fizeliną. Całościowe pokrycie taśmy uszczelniającej izolacją raczej nie jest praktykowane, uszczelniający elastomer powinien być wolny od zaprawy. Brak dodatkowych elementów uszczelniających to najczęstszy błąd wykonawczy powodujący przeciekanie izolacji. Ważne, aby po wykonaniu okładziny ceramicznej we wszystkich tych miejscach zamiast fugi cementowej zastosować spoinę elastyczną, np. silikon NANOTECH 720.

Montowanie płytek
KREISEL - kleje do płytek

Po wyschnięciu zaprawy izolacyjnej można przystąpić do układania płytek. W tym celu stosuje się zaprawy klejące o podwyższonych parametrach przyczepności, takie jak: GRES MULTI 105 (klasa C2T) i ELASTI MULTI Specjal 104 (Klasa C2TE) lub EXPERT 2 (klasa C2TE) czy EXPERT 3 (klasa C2TE S1). Zaprawy te przeznaczone są do przyklejania wszystkich rodzajów płytek ceramicznych, także do płytek wielkoformatowych. Nadają się na wszystkie podłoża mineralne, na ogrzewanie podłogowe i ścienne wewnątrz oraz na tarasy i balkony. Zaprawy te są koloru szarego, można nimi przykleić również płytki z kamienia naturalnego, jednak tylko te nieulegające odbarwieniu. Przy marmurach najlepiej sprawdzają się kleje białe, takie jak zaprawa KAMLEP Plus 108, zawierająca tras, co w znaczny sposób ogranicza możliwość wykwitu oraz przebarwień. Może być stosowana w warstwie aż do 15 mm. Wskazane jest, aby płytki przyklejone na zaprawie izolacyjnej były w pełni pokryte klejem. Całkowite pokrycie powierzchni płytki zaprawą można uzyskać stosując tzw. metodę kombinowaną nakładania kleju. W pierwszej kolejności przygotowaną zaprawę rozprowadza się na podłożu przy użyciu stalowej pacy zębatej. Następnie przy użyciu prostej krawędzi pacy, zaprawę klejącą nanosi się na każdą płytkę, cienką warstwą pokrywającą wszystkie wyprofilowania. Dopiero w taki sposób pokrytą klejem płytkę przykłada się do warstwy kleju naniesionego na podłoże i po odpowiednim rozsunięciu na szerokość spoiny silnie dociska. W przypadku stosowania wyżej wymienionych klejów nie ma ograniczenia co do stosowanego formatu płytek, należy jednak zauważyć, że kleje odkształcalne będą się do nich lepiej nadawać, natomiast do płytek takich jak spieki kwarcowe nadają się wyłącznie kleje odkształcalne, np. EXPERT 3 lub wysoce odkształcalny EXPERT 4 (klasy C2TE S2). Podstawowym błędem w przypadku montażu płytek ceramicznych jest przyklejanie ich na tzw. placki, na skutek których przedostająca się woda powoduje uszkodzenia mrozowe na zewnątrz pomieszczeń. Równie często pojawiającym się błędem wykonawczym jest nieumiejętne dobranie kleju do danego podłoża czy płytki.
Ostatnim etapem podczas wykonywania okładziny ceramicznej jest fugowanie. Do spoinowania płytek można przystąpić po upływie minimum 2 dni, wtedy zaprawa mocująca płytki do podłoża jest wyschnięta. KREISEL w swojej ofercie dysponuje wieloma zaprawami do spoinowania, to m.in. silikonowa masa uszczelniająca (NANOTECH 720) idealna do wykonywania spoin trwale elastycznych. Jednak najbardziej popularną jest wodoodporna i mrozoodporna FUGA NANOTECH 730, stosowana do spoin o szerokości od 1 do 20 mm, która dostępna jest aż w 28 kolorach, co znaczenie ułatwia jej dopasowanie do koloru płytek. Ponadto charakteryzuje się ona zwiększoną odpornością na ścieranie, zamrażanie i rozmrażanie oraz działanie wody. Może być stosowana na podłożach z ogrzewaniem podłogowym. Jest szybkowiążąca, co ogranicza możliwość przebarwień. Kolejną z propozycji jest FUGA SILVER 731, czyli zaprawa z dodatkiem nanocząsteczek srebra, dzięki którym spoina jest wysoce odporna na agresję biologiczną. Przy stosowaniu fug o intensywnych kolorach zaleca się sprawdzić, czy pigment w sposób trwały nie odbarwi powierzchni płytki. Fugę najczęściej nakłada się gumową pacą, a następnie zmywa. Wyjątek stanowi klinkier. W jego przypadku zaleca się stosować specjalną FUGĘ 701 z dodatkiem trasu. Jej wykorzystanie nieznacznie się różni – spoinę wykonuje się specjalną pacą tzw. spoinówką.

Fugowanie
Przyklejanie płytek
Poprzedni

Wylewki samopoziomujące do wnętrz

Wylewki samopoziomujące do wnętrz
Następny
Jaki był rok 2016 i jaki będzie rok 2017 ?

Jaki był rok 2016 i jaki będzie rok 2017 ?