Ciepły montaż okien – sposób na rosnące koszty energii

O ile jeszcze do niedawna energooszczędne materiały budowlane były przede wszystkim indywidualnym wyborem inwestora, o tyle chyba nikt nie ma już wątpliwości, że obecnie stały się absolutnym „must have”. Rosnące ceny energii elektrycznej i gazu stawiają całkiem nowe wyzwania przed osobami decydującymi się na budowę domu. Rozwiązaniem są innowacyjne technologie, które pozwalają na znaczne zmniejszenie strat ciepła zarówno w przypadku montażu nowych okien, jak i od niedawna… wymiany starych.

Przez nieszczelne okna i drzwi tracimy nawet do 20% ciepła. Nowoczesne rozwiązania pozwalają uzyskać najwyższe parametry izolacyjności termicznej złącza okiennego, co zapobiega marnotrawieniu energii w domu. Teraz oszczędności mogą być jeszcze większe ze względu na galopujące ceny energii elektrycznej i gazu. I co najważniejsze, ulgę odczuje nie tylko kieszeń, lecz także… środowisko. W przypadku montażu czy wymiany stolarki otworowej inwestorzy zazwyczaj zwracają uwagę na jak najwyższą jakość i najlepsze parametry związane z energooszczędnością wybranej stolarki otworowej. Jednak same okna, nawet z „najwyższej półki”, nie zagwarantują komfortu termicznego we wnętrzu. Równie ważny, a nawet ważniejszy jest profesjonalny montaż. Jeżeli okna o najlepszych parametrach energooszczędnych zostaną niedokładnie lub nieodpowiednio zainstalowane, wtedy nie tylko nie spełnią wymaganych parametrów, ale mogą wpływać na zwiększone straty ciepła w domu.

„CIEPŁY MONTAŻ” CZYLI JAK PODNIEŚĆ EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNĄ BUDYNKU?

Jaki jest jeden z najczęściej popełnianych błędów przez inwestorów? Wybór okien i drzwi o najlepszych parametrach związanych z energooszczędnością i nie zadbanie o ich odpowiedni montaż. A niestety w tym przypadku bardzo łatwo o powstanie tzw. mostków termicznych, które powodują, że 
ciepło będzie uciekać z domu. Co więcej – znalezienie takich miejsc na etapie późniejszej eksploatacji domu jest możliwe tylko za pomocą skomplikowanych badań, za pomocą np. kamer termowizyjnych. Doskonałym rozwiązaniem, które pomaga zmniejszyć do minimum ryzyko związane z ucieczką ciepła z wnętrza domu jest trójwarstwowy montaż stolarki okiennej, który pozwala uzyskać najwyższe parametry izolacyjności termicznej złącza okiennego. System ten polega na zastosowaniu trzech stref o ściśle określonych właściwościach. Warstwę środkową stanowi poliuretanowa pianka montażowa o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych. Szczelnie wypełnia ona wolne przestrzenie, zapobiegając utracie ciepła przez szczelinę wokół okna lub drzwi. Jednak tylko sucha warstwa pianki nie ulega degradacji i zapewnia długotrwałą ochronę przed zimnem. Dlatego do prawidłowego montażu niezbędna jest ochrona warstwy środkowej przed zawilgoceniem. Rolę ochronną spełniają taśmy paroizolacyjne.

Taśma paroprzepuszczalna tworzy wierzchnią warstwę i chroni piankę przed wnikaniem wilgoci od zewnątrz budynku, taśma paroszczelna zabezpiecza natomiast przed wnikaniem wilgoci z wewnątrz obiektu. Połączenie trzech warstw – taśmy paroszczelnej, pianki montażowej i taśmy paroprzepuszczalnej, odnosi się do zasady „szczelniej wewnątrz niż na zewnątrz”. Co oznacza, że to pianka montażowa jest szczelnie chroniona przed wnikaniem wilgoci wytwarzanej przez mieszkańców podczas codziennych czynności domowych. Natomiast wilgoć, która jednak dostanie się do warstwy izolacji, odprowadzana jest na zewnątrz przez taśmę paroprzepuszczalną. Chroni ona jednocześnie przed wnikaniem wilgoci z otoczenia budynku. Tylko trójwarstwowy montaż stolarki otworowej zapewnia trwałe zabezpieczenie i uszczelnienie złącza okiennego, niweluje niebezpieczeństwo powstawania mostków termicznych wokół okna i skutecznie chroni przed utratą energii cieplnej w budynku, a to z kolei oznacza… znacznie mniejsze rachunki za ogrzewanie. Jest to rozwiązanie stosowane obecnie głównie przy montażu nowych okien i drzwi, rzadziej przy wymianie.

„CIEPŁA” WYMIANA OKIEN

Do wykonywania uszczelnień styku okna z murem warto zastosować płynne membrany – zwłaszcza podczas wymiany stolarki okiennej. To rozwiązanie pozwala na zastosowanie warstwowego montażu w wielu sytuacjach, w których wcześniej nie można było wykorzystać tej metody. Ich zastosowanie znacznie skraca czas prac montażowych, ponieważ są wygodne i proste w aplikacji. Łatwo nakłada się je również na bardzo nierówne podłoża, z którymi często mamy do czynienia przy wymianie stolarki okiennej w starych, a nawet zabytkowych budynkach, podczas ich gruntownej renowacji. Zastosowanie takiego rozwiązania może przyczynić się do znacznego skrócenia czasu prac montażowych. Stosując płynne membrany przy wymianie okien i drzwi wykonawcy są w stanie szybko wykonać prace bez znacznego nakładu czasowego. A dodatkowo – koszty dla inwestora są naprawdę niewielkie. Co ważne w przypadku trudnych podłoży – powłoki są wysoce elastyczne, nie wymagają gruntowania podłoża i mogą być stosowane nawet na wilgotnych lub nieznacznie zapylonych powierzchniach.

SZCZELNY MONTAŻ OKIEN KROK PO KROKU

1. Szczelny montaż okna należy poprzedzić przygotowaniem podłoża. Prawidłowe przyleganie taśm będzie możliwe tylko wtedy, gdy ościeża będą równe i stabilne – należy je wyrównać zaprawą murarską, a potem wzmocnić podłoże podkładem gruntującym. Montaż taśmy do ramy można przeprowadzić zarówno przed, jak i po montażu stolarki, jednak ze względów praktycznych zalecana jest opcja przed montażem.
2. Podczas klejenia taśmy do ramy stolarki należy zdjąć folię zabezpieczającą z węższego paska klejącego i przykleić taśmę po obwodzie do ramy od strony szczeliny. Taśma wewnętrzna (paroszczelna) jest czerwona, a zewnętrzna (paroprzepuszczalna) – biała. Pasek klejący należy przyklejać stopniowo wzdłuż ramy, odpowiednio usuwając pasek zabezpieczający klej przed zabrudzeniem. W narożnikach należy pozostawić zakład ok. 40 mm, a taśmę skleić paskiem kleju.
3. Po przyklejeniu taśm do ramy należy ustawić ościeżnicę w otworze okiennym i zamontować ją mechanicznie zgodnie z instrukcją producenta.
4. Kolejnym bardzo istotnym elementem szczelnego montażu jest przyklejenie taśmy paroprzepuszczalnej do ościeża na zewnątrz. W tym celu należy usunąć osłonę warstwy klejącej i przykleić taśmę równomiernie (bez naciągania) do muru wygładzając ją przy pomocy wałka, co pozwoli uzyskać gładką powierzchnię ściśle przylegającą do podłoża. Taśma paroprzepuszczalna powinna zostać wyklejana tak, aby umożliwić ewentualny spływ wody opadowej i uniemożliwić przedostanie się wody pod taśmę. W tym celu należy rozpocząć montaż od dolnej części stolarki w miejscu podparapetowym. Następnie należy wykleić obie taśmy w pionie oraz taśmę w części górnej nadproża.
5. Uwaga! Taśmy powinny zostać zabezpieczone (tynkiem lub zaprawą) przed oddziaływaniem czynników atmosferycznych i promieniowania UV nie później, niż do 3 miesięcy od montażu (a wersji z filtrem UV – do 9 miesięcy). W przypadku naklejania taśm do zamontowanego wcześniej okna rekomenduje się niezwłoczne zabezpieczenie.
6. Do uszczelnienia szczeliny pomiędzy ościeżem a ościeżnicą najlepiej nadają się pianki poliuretanowe.
7. Pianką należy wypełnić tylko część przestrzeni, ponieważ preparat ten rozpręża się podczas utwardzania. Przyjmuje się, że warstwa pianki nie powinna przekraczać 70 mm głębokości i 30 mm szerokości. Po utwardzeniu pianki, jej naddatki należy obciąć ostrym nożem, nie należy jej ugniatać i odrywać – uszkadza to strukturę oraz pogarsza właściwości mechaniczne i izolacyjne pianki. Aby przyspieszyć proces polimeryzacji piany warto przed jej nałożeniem zwilżyć podłoże (w temperaturze dodatniej). Dzięki temu polepszy się także jej struktura komórkowa.
8. Teraz można już przykleić taśmę czerwoną, czyli paroszczelną, do ościeża od wewnątrz. Robi się to podobnie, jak w przypadku taśmy przyklejanej na zewnątrz. A zatem najpierw zdejmuje się białą osłonkę zabezpieczającą, a następnie przykleja się taśmę do zagruntowanego, suchego ościeża, po czym pasek butylu należy docisnąć gumowym wałkiem.
9. Widoczne fragmenty łączników mechanicznych (kotwy) należy dodatkowo doszczelnić – w tym celu należy dociąć odpowiednie odcinki tej samej taśmy, która została użyta i okleić wystające części kotwy, naklejając uprzednio przygotowane odcinki taśmy na wyklejoną wcześniej taśmę.

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY MONTAŻOWE:

+ montaż stolarki otworowej bez wykorzystania taśm paroizolacyjnych lub płynnych membran do zabezpieczenia piany montażowej (warstwy termoizolacyjnej w miejscu styku muru z ościeżnicą) przed wnikaniem wilgoci,
+ nieprzygotowanie ościeża do montażu warstwowego z zastosowaniem taśm – brak wyrównania powierzchni,
+ aplikacja piany w niewłaściwym kierunku, od góry do dołu,
+ ugniatanie utwardzonej pianki,
+ nieodpowiednie zabezpieczenie łączników mechanicznych (kotew) lub brak ich zabezpieczenia,
+ pomylenie kolorów taśm – prawidłowy jest montaż czerwonej taśmy wewnątrz, białej na zewnątrz.